خواب مشاهده هنگام شب، گاهی کابوس و گاهی رویا، به راستی خاطر خواب مشاهده انسا ها و ماهیت خواب چیست؟ نگاهی داریم به دیدگاه علم درمورد خواب. مغز انسان توپ کوچک اسرارآمیزی از مادهي خاکستری هست. هر چه باشد، هنوز هم این سالها محققان مبهوت جنبههاي زیادی از چگونه و چرایی عملکرد مغز میباشند.
دانشمندان دههها هست بر روی مطالعات خواب و رویا تحقیق میکنند. هنوز ۱۰۰ درصد از چگونگی عملکرد خواب مطمئن نیستیم یا این که دقیقا چطور و چرا خواب میبینیم.ما می دانیم که چرخهي خواب ما معمولا بسیار چندان هست و خواب ِ بیشتر در طول مرحلهي خواب، همراه با حرکات تند چشم«REM» به یاد افراد می ماند.
همین طور در جامعهي علمی تقریبا همگی قبول دارند که همه ي خواب میبینیم، اگر چه این که کدام خوابها بیشتر به یاد آدم میمثل، فرد با فرد فرق میکند. به این سوال که آیا خوابها عملکردی فیزیولوژیایی، زیستی یا روانی دارند هم جواب داده نشده هست، اما این موضوع جلوی دانشمندان را از تحقیق و فرضیهسازی نگرفته. چندین نظریه وجود دارند که چرا ما خواب می بینیم.
یکی از آن ها این هست که رویاها دست در دست خواب کار می کنند تا به مغز کمک کنند تمام چیزهایی که در طول ِ ساعت بیداری جمعآوری کرده را طبقهبندی کند. مغز شما هرروز اگر نگوییم میلیونها، با صدها هزار ورودی برخورد دارد. برخی جزئیات حسی کوچک میباشند مثل رنگ ماشینی که از جلوی شما میگذرد در حالیکه باقی پیچیده تر میباشند
مثل ارائه ي بزرگی که برای کارتان کنار هم قرار میدهید. در طول خواب، مغز کار می کند تا در میان تمام این اطلاعات شخم زده تا تصمیم بگیرد چه چیزی را ذخیره و چه چیزی را فراموش کند. برخی از محققان فکر میکنند خوابها نقشی را در این فرآیند ایفاء می کنند.
ولی این تیری در تاریکی نیست. تحقیقاتی نشان میدهند که خوابها به چگونگی شکل گیری خاطرات، رابطه دارند. مطالعات نشان می دهد زمانی که در ساعتهاي بیداری چیزهای جدیدی یاد می گیریم، رویاهای ما در طول خواب چندان میشود.شرکتکنندگان در مطالعهي خواب که یک دورهي یادگیری زبان را طی می کردند
فعالیت خواب بیشتری نسبت به بقیه داشتند. این مطالعات این ایده را مطرح می کند که ما از خواب خود بهره گیری می کنیم تا خاطرات کوتاهمدت را طبقهبندی کرده و به خاطرات بلندمدت تبدیل کنیم.نظریهاي دیگر میگوید که خوابها معمولا نشان دهندهي احساسات ما میباشند. در طول روز، مغز ما آنقدر سخت کار میکند
تا ارتباطاتی را ساخته و عملکردهای خاصی را به دست بیاورد. وقتی یک مشکل ریاضیاتی سخت مطرح شود، مغز شما روی همان یک چیز تمرکز میکند. مغز فقط برای عملکردهای روانی به کار گرفته نمیشود. اگر شما دارید یک نیمکت میسازید، مغز شما بر روی ساختن ارتباطات مناسب تمرکز میکند تا به دستان شما اجازه دهد
تا با کنسرت اره و مقداری چوب کار کند تا برشی دقیق انجام شود. همین موضوع برای وظایف ساده مثل کوبیدن یک میخ با چکش هم صدق می کند. آیا تا به حال شده تمرکز خود را از دست بدهید و به انگشت خود ضربه بزنید، چون ذهن شما جای دیگری بوده هست؟
برخی توصیه میدهند که در طول خواب در شب، همۀ چیز آهسته میشود. نیاز نیست در طول خواب روی هر چیزی تمرکز کنیم، بنابراین مغز ما ارتباطات بسیار سستی ایجاد می کند. در طول خواب هست که احساسات روز در چرخهي خواب مشاهده ما میجنگند. اگر در طول روز چیزی در ذهن شما سنگینی کند، این احتمال وجود دارد
که شما درموردي آن موضوع به طور ویژه یا از طریق عکس سازی هاي ذهنی واضح، خواب مشاهده نمایید. برای مثال٬ اگر شما درموردي از دست دادن کارتان در کاهش نیروی کار شرکت نگران باشید، می توانید خواب مشاهده نمایید که شما فردی کوچک شده هستید که در دنیایی غولپیکر زندگی میکنید یا بدون هدف در صحرایی بزرگ و بیپایان سرگردان هستید.
به گزارش پارس ناز همین طور نظریهي دیگری وجود دارد که قطعا پیچیدگی کمتری در این حوزه دارد. این نظریه میگوید که رویاها هیچ عملکرد خاصی ندارند و تنها محصول فرعی بی هدفی از مغز میباشند که وقتی خواب هستیم شکل میگیرند. ما می دانیم که قسمت پشت ِ مغز ما در طول مرحلهي خواب همراه با حرکات سریع چشم بسیار فعال می شوند؛
وقتی بیشتر رویاها اتفاق میافتند. برخی فکر می کنند تنها مغز هست که فعالیت خود را کم کرده و این رویاهای تصادفی و بی معنا از ناحیه مغز شکل میگیرند که وقتی بیدار هستیم انها را نداریم. حقیقت این هست که تا وقتی مغز برای ما مثل یک راز می ماند، احتمالا قادر نخواهیم بود با اطمینان کامل بگوییم چرا خواب میبینیم.