کره شمالی یکی از مخوف ترین و سری ترین کشورها در جهان اسـت. ماجراها درباره وضعیت بد سربازان و سوء هاضمه مردم دراین کشور همیشه سرزبان بوده اما اینبار زنان این کشور لب بـه سخن گشوده و از تجاوزهای جنسی توسط سربازان، مقامات نظامی و دولتی این کشور ماجراهای زیادی را تعریف کردند، آنها میگویند تجاوز بـه زنان توسط این قشر از جامعه کره شمالی عادی شده و مجازاتی هم ندارد.
گزارش هاي مستند جدید نشان میدهد که زنان کره شمالی بطور گسترده توسط مقامات رسمی کشور مورد تجاوز و بدرفتاری جنسی قرار گرفته بدون اینکـه تحت کوچک ترین تعقیب قضایی قرار بگیرند. این گزارش جامع ۹۸ صفحه اي دیده بان حقوق بشر که اواخر هفته گذشته منتشر شد و تکمیل آن بیش از دو سال بـه طول انجامیده، بر اساس گفتگو هاي متعدد با:
قربانیان سوء استفاده جنسی که توانسته اند از کره شمالی فرار کنند تهیه شده اسـت. این گزارش دنیایی سرکوبگرانه و دیکتاتوری را دراین کشور منزوی بـه تصویر میکشد که در آن مقامات کشوری- از افسران پلیس گرفته تا نگهبانان زندان و بازرسان بازار، بخاطر بدرفتاری هاي و سوء استفاده هاي جنسی روتین و همیشگی خود هیچ عواقبی را متحمل نمیشوند.
تماس ناخواسته و اجباری بـه بخشی عادی از زندگی مردم کشور تبدیل شده است. کنت روث، دبیر اجرایی دیده بان حقوق بشر دراین باره میگوید: خشونت جنسی دراین کشور یک راز آشکار و تحمل شده اسـت کـه کسی ازآن سخن نمیگوید. زنان اهل کره شمالی نیز اگر راهی برای اجرای عدالت داشتند بی شک میگفتند مـن هم هستم اما صدای آنها در حکومت دیکتاتوری کیم جونگ اون خفه شده اسـت».
از تمام قربانیان خشونت جنسی در کره شمالی کـه برای تهیه این گزارش با انها گفتوگو شده تنها یک نفر گفته که سعی داشته این بدرفتاری ها رابه مقامات کره شمالی گزارش دهد. تمامی دیگر قربانیان از گزارش دادن بدرفتاری هاي جنسی که با آنها صورت گرفته خودداری کرده اند زیرا بـه پلیس اعتماد نداشته و باور نداشته اند کـه پلیس دراین زمینه واکنشی نشان دهد.
دراین گزارش از زبان یک فروشنده 40 و چند ساله سابق اهل کرده شمالی که درسال ۲۰۱۴ از کره شمالی فرار کرده چنین گفته میشود: «در روزهایی کـه خودشان دوست داشتند، نگهبانان بازار و مقامات پلیس از مـن میخواستند کـه انها را تا یک اتاق خالی خارج از بازار یا دیگر جاهایی که خودشان انتخاب میکردند دنبال کنم. آنها مانند اسباب بازی جنسی با مـا رفتار میکردند، انگار کـه مـا مایملک انها بودیم».
او میگوید سوء استفاده جنسی از زنان کره شمالی چنان فراگیر بوده کـه بـه یک موضوع ساده و پیش پا افتاده روزمره بدل گشته است- هم برای قربانیان و هم مرتکب شوندگان- اما با این وجود «گاهی شبها بی اختیار بـه گریه می افتید بدون اینکـه دلیلش را بدانید. افراد فعال دربخش درمانی کره شمالی کـه موفق بـه فرار از کشور شده اند نیز میگویند کـه:
«هیچ قانون و پروتکلی برای درمان و بررسی مشکلات روانی قربانیان سوء استفاده جنسی برای ارائه مراقبت هاي درمانی یا تهیه مدارک دکتری وجود ندارد». سازمان هاي حقوق بشری در گفتوگو با ۱۰۶ فرد اهل کره شمالی- شامل ۷۲ زن، ۴ دختر و ۳۰ مرد- کـه همگی بـه بيرون از کشور خود فرار کرده اند بـه این واقعیت خوفناک دست یافته اند.
یک افسر پلیس سابق کره شمالی بنام هئو جونگ هائه «زن» کـه خود نیز قربانی تجاوز جنسی مافوق هاي خود شده در گفتگو اي با سی ان ان گفته اسـت کـه ۹۰ درصد از زنانی که او می شناسد مورد تجاوز قرار گرفته اند. بـه گفته وی، یکی از دوستانش پس از مورد تجاوز قرار گرفتن در سن 17 سالگی دست به خودکشی زده اسـت.
وی دراین باره چنین گفته اسـت: او میگفت که گریه کرده و می خواسته خودرا بکشد. خانواده اش بـه او گفته بودند کـه قبل از تاریک شدن هوا بـه خانه بازگردد تا از مورد تجاوز قرار گرفتن پیشگیري شود اما اتفاق هاي اینچنینی در روشنایی روز نیز رخ میدهند. او سعی کرد خودکشی کند. این موضوع در پیونگ یانگ کـه همه ی مجبورند هرروز بـه سر کار بروند بسیار بدتر اسـت.
او میگوید عده اي از زنان برای اینکـه پیشرفت کنند بـه ارتش ملحق میشوند اما «افسرانی کـه قدرت بالایی دارند تقاضای هاي نامشروع جنسی برای ترفیع دارند. برای پیوستن بـه حزب کارگران، شخص باید این تقاضای ها را اجابت کند». این زن می افزاید کـه بر اساس تجارب شخصی او، در موارد اندکی کـه گزارشی از جانب قربانیان مبنی بر بدرفتاری جنسی بـه پلیس ارائه میشود، فشاری برای دست برداشتن از شکایت اعمال میشود.
او میگوید: «زمانی کـه متهم یک شخصیت رسمی باشد، حتی اگر موضوع بـه پلیس ارجاع داده شود نیز نادیده گرفته خواهد شد. حتی اگر مـن یا دیگرانی کـه در اداره پلیس هستیم قصد پیگیری ماجرا را داشته باشیم، یک مقام ارشدتر مانند رییس پاسگاه بـه مـا خواهد گفت کـه این موضوع را نادیده بگیریم. تحت تعقیب قرار دادن آنها غیرممکن اسـت».
بـه گفته این افسر پلیس سابق کره شمالی، تجارب شخصی او از سوئ استفاده جنسی نقش مهمی در فرار کردن از کشور داشته اسـت: «مـن نمی توانستم با استرس در آن محیط زندگی کنم. وقتی کـه داستانم را بازگو کردم امیدوار بودم کـه دیگر زنان نیز داستان هاي خود رابه اشتراک بگذارند».
حتی زمانی کـه مردان مرتکب شونده سوء استفاده جنسی علیه زنان مورد بازخواست قرار میگیرند نیز این قربانیان هستند کـه رنج میکشند. لي سو یئون، مدیر انجمن زنان جدیده کره، کـه خود اهل کره شمالی اسـت اما پس از فرار از کشورش اکنون در سئول زندگی میکند در گفتگو با سی ان ان مدعی اسـت کـه در زمان حضورش در ارتش کره شمالی، یکی از فرماندهان گروهان بـه سربازان زن گروهانش تجاوز میکرد.
در نهایت او از ارتش اخراج شد و معاونش نیز بـه بخش دیگری منتقل گردید. زنانی کـه مورد تجاوز فرمانده خود قرار گرفته بودند نیز با بی آبرویی از ارتش اخراج شدند. وی دراین باره میگوید: «خاطیان در صورتی کـه تعداد قربانیان یک یا دو نفر باشند مورد مواخذه قرار نگرفته و تنبیه نمیشوند.
هم چنین هر چـه مقام شخص خاطی بالاتر باشد احتمال تنبیه شدن کمتر میشود. در موردی کـه گفته شد او بـه بیش از ۳۰ سرباز زن تجاوز کرده بود. این زنان با خفت تمام از ارتش مرخص شدند آن هم بـه این دلیل ساده کـه در هنگام انجام وظیفه با فرمانده خود رابطه جنسی برقرار کرده اند و خود نقشی فعال دراین موضوع داشته اند».
لي ادامه میدهد: «وقتی کـه همه ی از قربانی بودن یک زن خبردار میشوند، جامعه با او مهربانانه رفتار نمیکند. او بخاطر رفتار بی پروا و اغوا گرانه اش مورد انتقاد قرار میگیرد. هیچ حسی از دست و نادرست وجود ندارد. اعضای حزب باید این مسائل رابه دیده مشکل نگاه کنند تا بتوان شاهد تغییر این شرایط بود اما انها چنین تفکری ندارند. آنها خود کسانی هستند کـه این اعمال را مرتکب میشوند».
جولای گذشته در گزارش دولت کره شمالی بـه سازمان ملل گفته شده کـه تنها ۹ نفر درسال ۲۰۰۸، ۷ نفر درسال ۲۰۱۱ و ۵ نفر درسال ۲۰۱۵ بخاطر جرم هاي فوق محکوم شده اند. بر اساس گزارش دیده بان حقوق بشر درسال هاي گذشته، نقش حقوق بشر از جمله قتل، بردگی و شکنجه در کره شمالی موضوعی عادی و فراگیر اسـت ودر زندان هاي این کشور زنان مورد تجاوز قرار گرفته و بـه اجبار بـه سقط جنین تن میدهند.
اینروزها بخواهید در مورد هر داستان و موضوع جالبی چیزی بنویسیذ دیر یا زود گذرتان بـه کره شمالی خواهد خورد. دراین کشور منزوی با رهبر جوان و جاه طلبش هر اتفاقی ممکن اسـت رخ دهد و دیگر برای خیلی ها شرایط این کشور عادی شده اسـت. اما مشکل اینجاست کـه هر چند وقت یکبار داستان هاي جدیدی از این کشور بـه گوش میرسد کـه بسیار باورنکردنی تر از قبل هستند.
بنظر میرسد کره شمالی دست از حيرت زده کردن مـا برنمی دارد و هرروز چیز جدیدی برای باز ماندن دهان مـا ارائه میدهد. جدای از آزمایشات موشکی و تبلیغات و تهدیدهای مکرر و با شور و حرارت فراوان و البته داستان جانکاه گرسنگی و جدا ماندن مردم این کشور از جهان خارج، کره شمالی قوانین بسیار منحصر بـه فرد و جالبی نیز دارد.
در کره شمالی رأی ندادن غیرقانونی اسـت از این رو همه ی مردم این کشور در پای صندوق رأی حاضر میشوند. هر 5 سال یکبار دراین کشور انتخابات ریاست جمهوری یا همان رهبری کشور برگزار میشود.
و جالب اینکـه تا کنون نه مخالفی وجود داشته و نه مخالفی رأی آورده اسـت. تمامی مردم بلا استثنا بـه رهبر کشورشان رأی میدهند و بـه این شکل وی تا پایان عمر رهبر کشور باقی میماند!
در کره شمالی شـما اجازه نخواهید داشت بـه هر جایی در کشور بروید ودر آن جا اقامت کنید. برای مثال اگر بخواهید در پایتخت ساکن شوید باید نامه اي رسمی بـه مقامات دولتی نوشته و ثابت کنید کـه لیاقت اقامت در پایتخت را دارید.
در صورتی کـه دولت صلاحیت و لیاقت شـما را تایید کنید اجازه سکونت در پایتخت را دریافت خواهید کرد. تنها کسانی کـه نهایت وفاداری شان بـه حکومت ثابت شده باشد و یا از مقامات کشوری و حکومتی باشند میتوانند در پایتخت اقامت کنند.
خرید و فروش و استفاده از تمامی کالاهایی کـه بـه تشخیص ضابطان حکومتی چـه از لحاظ ظاهری و چـه سبک تولید وابسته بـه نظام سرمایه داری باشند دراین کشور ممنوع خواهد بود. این کالاها هر چیزی از وسایل بهداشتی گرفته تا لباس و غذا را در بر خواهد گرفت.
کره شمالی سه ایستگاه تلویزیونی دارد کـه همگی در بازرسی دولت بوده و تحت بازرسی شدید تولید اداره میشوند. علاوه بر این شهروندان کره شمالی برای اطلاع از دموکراسی در کشورشان، وضعیت سیاسی موجود و پیشرفت هایي مداوم کشور خود ملزم بـه تماشای برنامه هاي این شبکه هاي تلویزیونی هستند.
اکنون در کره شمالی سال 106 اسـت
کره شمالی از تقویم جوچی استفاده میکند. جوچی بـه معنای خوداتکایی و خود کفایی بوده و ایدئولوژی سیاسی این کشور بـه شمار میآید.
سال یک دراین کشور مصادف با سال 1912 یعنی سال تولد کیم ایل سونگ، نخستین رهبر این کشور و تاسیس کننده کشور کره شمالی اسـت.
اگر در کره شمالی شخصی مرتکب خلافی شده و قانون را زیر پا بگذارد، پدر و مادر و فرزندان او نیز در مجازاتش شریک خواهند بود.برای مثال اگر در زندان باشید و برای فرار اقدام کنید نه تنها خودتان بلکه تمام دودمان زنده شـما از پدر بزرگ و مادربزرگ گرفته تا نوه هاي شـما نیز مجازات خواهند شد.
کـه البته نشان دادن روش موثری برای پیشگیري از اقدامات ضد حکومتی و شکستن قوانین دموکراتیک کشور اسـت. بـه هرحال در کره شمالی خلاف کردن بـه هیچ وجه بـه مجازات و زحمتش نمی ارزد.
میخواهید یک مدل موی خاص و جدید را امتحان کنید؟ اگر در کره شمالی هستید فکرش را هم نکنید زیرا بـه دردسر خواهید افتاد. در کره شمالی تنها ۲۸ نوع مدل موی مجاز وجوددارد کـه نیمی مربوط بـه زنان و نیمی مربوط بـه مردان اسـت و تنها میتوانید از بین انها مدل موی مورد علاقه خودرا انتخاب کنید.
رنگ کردن مو را هم فراموش کنید زیرا اجازه اینکار را ندارید. جالب اینکـه مدل موی کیم جونگ اون دراین فهرست قرار ندارد و او میتواند هر مدل مویی کـه میخواهد داشته باشد. البته برخلاف سال هاي اول زمامداری اون، دیگر کسی نمیتواند مدل موی وی را تقلید کند.
داشتن کتاب مقدس در کره شمالی ممنوع اسـت
داشتن کتاب هاي مقدس در کره شمالی نه تنها ممنوع اسـت بلکه اگر کسی این قانون را زیر پا بگذارد با مجازات مرگ روبهرو خواهد شد.
در کره شمالی تنها خدایی کـه میتوانید بـه آن اعتقاد داشته باشید «و البته باید حتما داشته باشید!» حکومت و خاندان کیم اسـت کـه قدرت هاي خداوندی نیز دارند! برای مثال در مورد کیم جونگ ایل گفته می شد کـه میتواند با ذهنش آب و هوا را نظارت کند.
قوانین کره شمالی در مورد مهاجران و بازدید کنندگان از این کشور چنان مبهم اسـت کـه دولت هر لحظه میتواند بـه جرم خارجی بودن شـما را دستگیر نماید و شـما نیز هیچ راه فراری نخواهید داشت. علاوه بر این در سفر بـه کره شمالی حتی بعنوان توریست نیز هیچ حریم خصوصی نخواهید داشت و هر جا کـه بروید یک همراه با شـما خواهد بود.
بدین ترتیب برای خارج شدن از هتل محل سکونت خود نیز باید مامور دولت همراه شـما باشد و گردش تنها در قالب تور امکانپذیر اسـت، آن هم تنها بـه جاهایی کـه دولت اجازه میدهد و خود نیز بر رفت و برگشت شـما بـه محل نظارت خواهد کرد. در واقع دولت میخواهد بـه توریست ها ثابت کند کـه مانند یک شهروند کره شمالی از آزادی کامل برخوردار نیستند!
گرچه قوانین این کشور بسیار سختگیرانه تدوین شده اند اما تنها کسیکه بالاتر از قانون قرار داشته و قوانین در مورد او اعمال نمیشوند رهبر این کشور اسـت. او هر کاری در هر حوزه اي کـه بخواهد میتواند بکند.