خطبه این عقد آسمانی و مقدس یعنی حضرت علی «ع» و حضرت فاطمه «س» را فرشته الهی خوانده است و در آسمان ها ثبت شده است. نخستین روز از آخرین ماه سال قمری، سالروز پیوندی آسمانی است کـه دیگر هیچ گاه مانند آن در تاریخ تکرار نشده است.
حضرت علی «ع»، پیشوای پارسایان با حضرت فاطمه «س»، برترین بانوی جهان پیمان عشق بست و خدا، والاترین فرستاده خویش را بر این پیمان گواه گرفت. برکت این ازدواج، عمری بـه گستردگی آفتاب دارد، همچنان کـه یاد و نام آن در تاریخ برای همیشه ماندگار شد.
اول ذیحجه، سالروز ازدواج فرخنده حضرت فاطمه «س» و حضرت علی «ع» بـه عنوان روز ازدواج نامگذاری شده است و روزی مبارک برای همه ی ی نوگامانی است کـه دل بـه زندگی فاطمی دادهاند تا شادی خود را با خاطره همیشه روشن آن روز مبارک، پیوند زنند. ازدواج حضرت علی«ع» با حضرت فاطمه «س» بـه فرمان خداوند،
از امتیازاتی است کـه رسول اکرم «ص» بر آن مباهات میکردند. در این پیوند پر میمنت، فرشتگان آسمان در سرور و شادمانی و بهشتیان بـه زینت و زیور آراسته شده بودند.حضرت فاطمه زهرا «س» دختر پیغمبر اکرم «ص» و از دوشیزگان ممتاز عصر خویش بود. پدر و مادرش از اصیلترین و شریفترین خانوادههـای قریش بودند.
از حیث جمال ظاهری و کمالات معنوی و اخلاقی از پدر و مادر شریفش ارث می برد و بـه عالیترین کمالات انسانی آراسته بود.پیش از حضرت علی علیه السلام افرادی مانند ابوبکر و عمر آمادگی خود را برای ازدواج با دختر پیامبر«ص» اعلام کرده بودند و هر دو از پیامبر«ص» یک پاسخ شنیده بودند و آن اینکـه درباره ازدواج حضرت زهرا «س» منتظر وحی الهی است.شرح ماجرای ازدواج علی«ع» و فاطمه«س» از زبان امام رضا«ع»
حضرت رضا«ع» فرمود: پدرم از پدرش جعفر بن محمّد و آن حضرت از پدر خود از جدّ بزرگوار خویش«ع» نقل فرمود کـه:حضرت علی«ع» فرمود: تصمیم بـه ازدواج گرفتم، ولی جرات نمی کردم، این مطلب را بـه حضرت رسول«ص» عرض کنم و مدتی این موضوع شب و روز در فکرم بود تا اینکـه روزی بر حضرت رسول«ص» وارد شدم و آن حضرت فرمودند: ای علی!
عرض کردم: بفرمایید ای رسول خدا!
فرمود: آیا میل و رغبتی بـه ازدواج داری؟
عرض کردم: رسول خدا خود داناتر است و گمان بردم حضرت یکی از زنان قریش را بـه عقد من درآورند و من از اینکـه فرصت ازدواج با فاطمه را از دست دهم، نگران بودم و متوجه نشدم کـه چـه شد کـه حضرت مرا صدا زدند و در خانه امسلمه بـه خدمتشان رسیدم.
وقتی بـه من نگاه کردند، چهرهشان درخشید، تبسمی فرموده بـه گونهای کـه سفیدی دندانهایشان را کـه میدرخشید دیدم، حضرت بـه من فرمودند: ای علی! مژده چرا کـه خداوند مساله ازدواج تو را کـه فکر مرا مشغول کرده بود، خود بـه عهده گرفت.
گفتم: قضیه چیست یا رسول اللّٰه؟
حضرت فرمودند: جبرئیل با سنبل و قرنفل بهشتی نزد من آمد و آنها را بـه من داد، من آن دو را گرفتم و بوییدم و گفتم: ای جبرئیل! این سنبل و قرنفل را بـه چـه مناسبت آوردهای؟
او گفت: خداوند تبارک و تعالی ملائکه ساکن بهشت و نیز سایر ساکنین آن را امر فرموده کـه تمام بهشتها را با تمام درختها و رودخانهها و میوهها و قصرهایش آذین بندند و بـه بادهای بهشتی دستور داده تا با بوی انواع عطر بوزند و حورالعین را بـه خواندن سورههـای «طه»، «طس»، «شوری» و سورههایی کـه با «طسم» شروع میشود
امر فرمود و بـه یک منادی دستور داد کـه چنین جار بزند:ای ملائکه من و ای ساکنین بهشت من! شاهد باشید کـه فاطمه دختر محمد را بـه عقد علی بن ابیطالب در آوردم و بـه این کار راضی و خشنودم، این دو از یک دیگرند.سپس خداوند تبارک و تعالی بـه ملکی از ملائکه بهشت بـه نام راحیل – کـه در بلاغت هیچ یک از ملائکه بـه پای او نمی رسند- امر فرمود
کـه خطبه بخواند، او نیز خطبهای خواند کـه اهل آسمان و زمین چنین خطبهای نیاورده بودند، سپس بـه یک منادی دستور داد تا چنین جار بزند:ای ملائکه من و ای ساکنین بهشت من بـه علی بن ابیطالب حبیب محمد و فاطمه دختر محمد تبریک بگویید، چـه اینکـه من برای آنان خیر و برکت قرار دادم.
راحیل گفت: برکت تو بر آن دو بیشتر از آن انچه ما در بهشت و منزلت برای آنان مشاهده کردیم نیست؟
خداوند فرمود: ای راحیل! از جمله برکت من بر آن دو این است کـه آنان را بر محبت خودم، با هم همراه میکنم و حجت خود بر مردم قرارشان میدهم و قسم بـه عزت و جلالم کـه از آن دو، نسل و فرزندانی بـه وجود خواهم آورد کـه در زمین گنجینهداران و معادن حکمت خود قرارشان خواهم داد، بعد از پیامبران، آنان را حجت بر مردم قرار میدهم.
پس مژده بده ای علی کـه من نیز، همچون خدای رحمان، دخترم فاطمه را بـه ازدواج تو درآوردم و آن چـه را کـه خداوند برای او پسندید، من نیز پسندیدم.
حال دست همسر خود را بگیر کـه تو از من نسبت بـه او سزاوارتری، جبرئیل بـه من خبر داد کـه بهشت و اهل آن، مشتاق شما دو نفرند و اگر خداوند تبارک و تعالی نمیخواست از نسل شما حجتی بر خلق برگزیند، خواسته بهشت و اهل بهشت را در مورد شما دو نفر اجابت میفرمود، پس تو چـه خوب برادر و چـه خوب داماد و چـه خوب همدمی هستی و رضایت خدا برای تو کافی است و از رضایت هر کس دیگر بهتر است.
حضرت علی«ع» گفت: «رَبِّ أَوْزِعْنِیأَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ اَلَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَ»؛ پروردگارا مرا بر آن دار کـه شکر نعمتی کـه بـه من دادی، بـه جای آرم، حضرت رسول«ص» نیز آمین گفتند.
سورههایی کـه بر ازدواج حضرت امام علی«ع» و حضرت فاطمه«س» دلالت دارند
در قرآن آیهای وجود ندارد کـه بـه صورت مستقیم بـه ازدواج امام علی«ع» و حضرت فاطمه«س» اشاره کرده باشد. ولی آیاتی وجود دارد کـه بـه گونهای مرتبط و مناسب با این رویداد است.آیه انتهایی سوره «کوثر»، دشمن پیامبر«ص» را مقطوع النسل میداند و عنوان میکند کـه خدا بـه پیامبر اکرم«ص» خیر کثیر عطا کرده است
و میدانیم کـه با ازدواج امام علی«ع» و حضرت زهرا«س» بود کـه نسل حضرت پیامبر«ص» ادامه پیدا کرده و گسترش مییابد.آیهای از سوره «رحمن»: در این سوره چنین آمده: «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ… یخَرُجُ مِنهْمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَان»؛ دو دریا را روان کرد تا با یکدیگر تماس پیدا کردند… از آن دو مروارید و مرجان بیرون میآید.
در تفسیر این دو آیه، در روایات آمده کـه منظور از دو دریا حضرت علی«ع» و حضرت فاطمه«س» و منظور از مروارید، امام حسن«ع» و مرجان، امام حسین«ع» است.
درسهایی کـه از ازدواج حضرت زهرا «س» و حضرت علی «ع» باید گرفت
از ماجرای ازدواج حضرت علیعلیهالسلام و حضرت فاطمهعلیهماالسلام نکات بسیار جالبی را میآموزیم کـه اگر خواهان سعادتیم و پیروی راستین اسلام، بایستی تا مرز توان تلاش کنیم تا مراحل اول ازدواج بر مبنای صحیحی صورت گیرد، و دوم آنکه ساده زیستی در تمام شئون زندگی جامعه و بخصوص ازدواج راه یابد
و گرنه قید و بندهای اجتماعی در امر ازدواج کـه بیشتر نشات گرفته از فرهنگ غیر اسلامی و یا ساخته و پرداخته ذهنهـای کوتاه مادی و اشرافی است چون غل و زنجیر بر دست و پای جوانان و والدین انها میافتد و هر روز این غل و زنجیر بزرگتر و سنگینتر میشود، تا جایی کـه امکان هر نوع حرکت صحیحی را میگیرد
و حیات جامعه را بـه سوی نابودی میکشاند و بر فساد و نابسامانیهـای روانی و مشکلات اخلاقی میافزاید.در جریان ازدواج آن دو بزرگوار کـه بـه فرموده حضرت رسول«ص» خداوند فاطمه«س» را بـه ازدواج علی«ع» در آورد نکات بسیار مهم آموزشی و الگویی وجود دارد کـه از آن جمله میتوان بـه کفو و همتا بودن،
خواستگاری بدون واسطه، قناعت، دوری از اشرافی گری و تجملات، سخت نگرفتن بر همدیگر، ملاک قراردادن معیارها و خصوصیات معنوی و دینی و اخلاقی، مهریه پایین، بنا کردن زندگی بر پایه محبت و عشق واقعی از روی شناخت، حجب و حیا و… اشاره کرد. بـه این خاطر است کـه یک پیوند با این ویژگیها پیوند آسمانی لقب میگیرد کـه رضایت خدا و رسول خدا «ص» در آن وجود دارد.