از نظر علم ریاضی سفر در زمان امکان پذیر است

از نظر علم ریاضی سفر در زمان امکان پذیر است 

از نظر علم ریاضی می توان در زمان سفر نمود،و این موضوع کاملا ثابت شده هست، سفر در زمان آرزوی همۀ وقت} انسان بوده هست. سفر در زمان ، موضوعی زیبا برای داستان‌ها و فیلم‌هاي تخیلی هست. بر زمینه نتایج یک مطالعه اخیر، دانشمندان امکان سفر در زمان به لحاظ ریاضیاتی را تایید می کنند!

نتایج یک مطالعه اخیر، سفر در زمان را پدیده‌اي امکان پذیر و قابل دست یابی معرفی می کند. محقق اصلی این مطالعه بر این باور هست که تقسیم فضا به سه بُعد گوناگون و جداسازی زمان از آن تعریفی اشتباه بوده و فضا زمان را می‌بایست بعنوان یک زنجیره‌ي متصل به هم در نظر گرفت.

دانشمندان حاضر در این مطالعه، یک مدل ریاضیاتی اخیر از خودرو زمان را توصیه کرده‌اند که پدیده‌ي سفر در زمان را در واقعیت امکانپذیر می‌سازد. این مدل اخیر، قادر هست مسافرین خودرو زمان را با بهره‌گیری از خمیدگی فضا زمان، به قبل و یا آینده منتقل کند. در واقع به کمک این خودرو، امکان سفر به قبل و سفر به آینده برای مسافرین این دستگاه فراهم خواهد شد.

بن تیپت «Ben Tippett» بعنوان استاد ریاضی و فیزیک دانشگاه بریتیش کولومبیا در کانادا و دیوید تسانگ «David Tsang» بعنوان متخصص فیزیک نجومی در دانشگاه مریلند، یک مدل ریاضیاتی اخیر را با بهره گیری از قانون نسبیت عمومی آلبرت انیشتین ارائه کرده‌اند. این مدل اخیر که تاردیس «TARDIS» نام‌گذاری شده، امکان سفر در زمان را بر روی کاغذ به خوبی تشریح میکند.

بن تیپت بعنوان محقق ارشد این مطالعه می گوید:از آن‌جا که این پدیده هنوز به واقعیت تبدیل نشده هست، مردم تصور میکنند که سفر در زمان ، به داستان‌ها و فیلم‌هاي تخیلی اختصاص دارد. اما به لحاظ ریاضیاتی، سفر در زمان پدیده‌اي امکان پذیر هست!

دانشمندان حاضر در این مطالعه، سعی بر آن داشته‌اند که مدل ریاضیاتی خود را با تکیه بر تاردیس تشریح کنند. این اتومبیل زمان ، یکی از رکن‌هاي اساسی سریال پزشک هو هست و همچون یک سفینه‌ي فضایی عمل می کند.

گرچه پیش از آنکه در رویای سفر در زمان غرق شویم، باید این چشم‌انداز را نیز مدنظر قرار دهیم که هنوز تا واقعیت سفر در زمان فاصله بسیاری باقی مانده هست؛ چرا که محققین می گویند هنوز به طرحی دقیق و کاملا واضح، برای تولید این سبک از اتومبیل زمان دست پیدا نکرده‌اند. در واقع مواد مورد نیاز برای تولید چنین دستگاهی بسیار عجیب و غریب هست و حتی هنوز عنصر مربوط به آن را کشف نگردیده هست.

بر زمینه این مدل، از این پس می‌بایست دنیا را به صورت 4 بعدی و زنجیره‌اي متصل به هم نگاه کنیم. در واقع این که دنیا را 3 بعدی و زمان را به صورت یک بُعد مجزا تصور میکنیم امری اشتباه هست! این مدل، به ما کمک میکند تا پیوستگی فضا زمان را به شکلی بهتر درک کرده و در جهات گوناگون زمان حرکت کنیم.

نظریه نسبیت عام آلبرت انیشتین، اثرات گرانشی در دنیا را به خمیدگی فضا زمان مرتبط می‌سازد. به کمک این نظریه، میتوان پدیده‌ي بیضی شکل بودن مدار سیارات و ستاره‌ها را نیز تشریح کرد.اگر فضا زمان «تخت» یا «غیر خمیده» بود، سیارات در مداری با خط مستقیم حرکت میکردند. اما بر زمینه نظریه نسبیت،

شکل هندسی فضا زمان در همجواری اجسامی با جرم بالا خمیدگی پیدا می کند. از این رو، مسیر سیارات در حین گردش به دور ستاره‌ها، دایره‌اي و یا بیضی‌شکل هست.دانشمندان بر این باورند که اضافه بر فضای فیزیکی، زمان نیز در همجواری اجسامی با جرم بالا نیز دچار خمیدگی می شود.

بن تیپت در این‌باره میگوید:جهت زمان نیز دچار خمیدگی میشود، برای مثال در همجواری سیاه‌ چاله ها، زمان به کندی حرکت می کند. مدل ریاضیاتی ارائه شده با الهام گیری از مفهوم خمیدگی فضا زمان، قادر هست پدیده‌ي سفر در زمان را امکان پذیر سازد. در این خودرو پیشنهادی، خمیدگی فضا زمان به یک دایره تبدیل شده و مسافرین را در درون محور زمانی حرکت می دهد.

به منظور مهار کردن ویژگی هاي این نظریه علمی، دانشمندان تولید یک مدل حبابی از هندسه‌ي فضا زمان را توصیه می کنند. بدین ترتیب هرآنچه که داخل این اتومبیل زمان قرار داشته باشد، در درون این دایره‌ي زمانی حرکت خواهد کرد. حال اگر این حباب بتواند به فراتر از سرعت نور دست پیدا کند، امکان سفر به قبل برای مسافران فراهم خواهد شد.

از طرفی ناظران خارجی این اتومبیل، قادر میباشند تغییرات در حال وقوع در خودرو زمان را به خوبی دیدن کنند. از جمله وقایع بسیار دیدنی در این پدیده، میتوان به شکستن پوسته‌ي یک تخم مرغ و سرهم شدن دوباره‌ي آن اشاره کرد.ایده‌ي نخست این دستگاه را می توانید در عکس زیر دیدن کنید. شخص A بعنوان مسافر زمان در این حباب قرار گرفته

و شخص B به خوبی میتواند این پدیده‌ي شگفت‌انگیز را دیدن نماید.پیکان زمان که در دنیا ما همواره به سمت جلو حرکت میکند، در عکس زیر با پیکان‌هاي مشکی رنگ نمایش داده شده هست.

کاراکترهای A و B، زمان را به اشکالی کاملا متفاوت از همدیگر تجربه میکنند. محققین در این باره می گویند:در داخل حباب، شخص A می تواند رویدادهای در حال اتفاق برای فرد B را در دوره‌هایي معین دیدن کند. این در حالی‌ست که کاراکتر B، دو نسخه متفاوت از کاراکتر A را در یک مکان میبیند. در یک نسخه عقربه‌هاي ساعت به جلو و در دیگری به عقب حرکت می کنند!

به بیانی دیگر، ناظر خارجی میتواند کاراکتر A را در خودرو زمان، در دو نسخه گوناگون دیدن کند. در یک نسخه، زمان به سمت جلو و در دیگری زمان به عقب حرکت می کند. گرچه در واقعیت، حرکت زمان به عقب ، نیازمند آن هست که خودرو زمان بتواند به سرعتی بالاتر از سرعت نور دست پیدا کند.

با وجود آنکه دانشمندان، توانسته‌اند این مفهوم را به شکل ریاضی تشریح کنند، اما تولید آن مسئله‌اي بسیار پیچیده‌ هست. آن‌ها در این باره اظهار داشته‌اند:با وجود این که مدل مذکور، به لحاظ ریاضی امکان پذیر هست، اما امکان تولید آن وجود ندارد. تولید ماشینی پیشرفته برای سفر در زمان ، نیازمند ماده‌اي عجیب و غریب هست که بتواند فضا زمان را خم کند.

دیگر مدل ارائه شده برای پدیده سفر در زمان، سفینه Alcubierre هست که با دارا بودن یک پوسته منحصر به فرد، میتواند موجب خمیدگی در ساختار فضا زمان شود. با این وجود، هر دوی این مدل‌ها، تا کشف ماده‌ي عجیب و غریب مذکور به صورت حل نشده باقی خواهند ماند.

با این حال، دانشمندان از زمان‌هایي بسیار دور، در رویای سفر در زمان میباشند. بن تیپت در این باره میگوید:سفر در زمان موضوعی بسیار خوشگل و در عین حال مشکل ساز هست. محققین تعداد زیادی از سال 1949 میلادی، در تلاش میباشند که مدل‌هاي جدیدتری را برای این پدیده ارائه کنند. مدل ریاضیاتی اخیر، میتواند راه‌ها را برای دست‌یابی به این رویای دیرینه هموارتر سازد.