شمار زیادی از اوقات هست که کودکان ما مدام بهانه گیری می کنند و باعث رنجش پدر و مادر خواهند شد, به راستی علت اینکار کودکان چیست؟ اگر بچه کوچکی در خانواده داشته باشید حتما با بهانهجوییهاي او هم آشنایی دارید. شما در چنین موقعیتهایي چگونه با کودکتان رفتار میکنید؟ آیا با دادن هر انچه که طلب میکند وی را آرام میکنید و یا تلاش میکنید وی را متقاعد کنید که نباید نق بزند؟
یک بهانه کوچولو
نخستین جملههاي حاکی از بهانهجویی کودکان یک رخداد نه عمده مهم تلقی میشود و به همین علت برخی از پدر و مادرها کوشش میکنند آن را با نادیده گرفتن حل کنند. اما قائله به همینجا ختم نمیشود و با وجود همۀ نصیحتهایي که والدین برای صبر کردن یا سر و صدا نکردن به کودکشان میکنند
آن ها با پا به زمین کوبیدن و تکرار مکرر درخواستشان والدین را تا مرز کلافگی پیش میبرند. خلاصه این که وضعیت طوری میشود که خیلی از والدین ترجیح میدهند با برآورده کردن بی درنگ خواسته کودکشان جلوی وقوع وضعیت پیچیده بعدی را بگیرند. اما اشتباه نکنید, این فقط یک بهانهگیری کوچک هست
که برای بچهها یک رفتار طبیعی محسوب میشود و اگر از جانب والدین به شکل صحیحی مدیریت بشود, میتواند برای آن ها آموختههاي مهمی را به ارمغان بیاورد.
چرا بچهها بهانه میگیرند؟
این که بهانهگیری بچهها را یک رخداد ساده تلقی کردیم به دلایل سادهاي برمیگردد که پشت بهانهجوییهاي انها مخفی شده هست. برخی از متعارفترین این دلایل به شرح زیر میباشند;
خستگی; خستگی برای خیلی از بچهها نخست بهانهجوییهاي گوناگون هست.
گرسنگی; برخی دیگر از بچهها گرسنه که میشوند شروع میکنند به بهانهجویی نسبت به چیزهای بیربطی مثل گرما, بازی کردن با موبایل شما و…
نیاز به دقت; این مورد یکی از مهمترین دلایل بهانهجویی بچهها هست. اگر دقت کرده باشید برای نمونه اوقاتی که شش دانگحواس شما به تماشای جام جهانی فوتبال هست و همسرتان هم سرگرم کار خودش هست, بهانهجویی کودکتان برای کارتون مشاهده اکثر میشود.
تحریک شدن عمده از طرف محیط; محیطهایي که حواس گوناگون طفل شما را زیادی تحریک میکنند هم موجب بهانهجویی او میشوند. احتمالاً در مراسمهایي مثل عروسی صابون این تجربه به تن شما خورده هست!
با بهانهجوییهاي او چگونه رفتار کنید؟
برای این که بتوانید به برترین شکل ممکن بهانهجوییهاي کودکتان را مدیریت کنید باید این نکته را مورد دقت قرار دهید که طفل شما مثل خود شما دارای هیجانات متنوع هست؛ با این تفاوت که او هنوز انها را درست نمیشناسد و نمیداند چگونه باید هیجاناتش را مدیریت کند. به علاوه باید این
را هم در نظر داشته باشید که طفل شما علیرغم این بی تجربگی میداند که چه خواستهاي دارد اما مشکلی که دارد آن هست که هنوز یاد نگرفته هست چگونه باید به شیوهاي صحیح خواستهاش را بیان کند. بنابراین در مواجهه با بهانهگیری کودکتان باید چند تا کار بکنید;
صبور باشید. با توصیفاتی که در پاراگراف بالا از حال و هوای کودکتان گفته شد, حتما به این نتیجه رسیدهاید که نخستین استراتژی شما باید صبر و مقاومت باشد.از باج دادن به او و یا توبیخ کردن او اجتناب کنید. احتمالاً موقعی که طفل شما مشغول بهانهگیری هست مصادف با بیحوصلگی شما باشد
اما این مسئله نباید موجب بشود که شما به فکر ساکت کردن او به هر نحو ممکن بیافتید. به دلیل داشته باشید که هدف شما ساکت کردن بچه نیست بلکه آن هست که به او یاد بدهید خواستههایش را به شکل صحیح بیان کند. به عبارت دیگر باید به فکر آموختن ماهیگیری به او باشید!
نام هیجانات گوناگون را به او یاد بدهید. با کودکتان درمورد هیجانات گوناگون گفتگو کنید برای نمونه برای او قصه بگویید یا نقاشی بکشید. هر چه شناخت طفل شما از هیجاناتش اکثر باشد کار شما در مراحل بعدی آسانتر خواهد بود.به او راه حل بدهید. برای نمونه به جای این که بگویید «نق نزن» و یا بخواهید وی را ادب کنید به او بگویید
«احساس میکنم تو الآن از چیزی ناراحتی. ولی وقتی گریه میکنی من درست متوجه نمیشم که چی میخواهی. اگر چیزی میخواهی میتونی درمورداش با من حرف بزنی».به او دقت کنید. همانگونه که گفته شد اغلب اوقات بچهها به دلایل بسیار سادهاي شروع به بهانهگیری میکنند. بنابراین لازم هست حواستان به رفع خستگی, گرسنگی و سایر نیازهای مهم آن ها باشد.