بیماری سرطان سینه ممکن هست با کمبود خواب سراغ افراد بیاید یعنی کسانی که کم می خوابند اکثر در معرض این مریضی میباشند. نتایج تحقیقات نشاندهنده این مطلب هست که زنانی که در طول شبانهروز کمتر میخوابند یا مدام خروپف می کنند، در مقایسه با افرادی که خواب مناسب و کافی دارند،
در برابر مریضی سرطان به احتمال کمتری بهبود پیدا می کنند و احتمال عود سرطان پستان در آن ها اکثر هست. این نتیجه تحقیقی هست که در مجله کلینیک خواب کشور آمریکا منتشر شده هست.سرطان پستان، شایعترین سرطان میان خانمهاي آمریکایی هست که بعد از سرطان پوست بیشترین آمار سرطان در ایالات امریکا را به خود اختصاص میدهد.
از هر 8 زن 1 نفر در ایالات امریکا به این سرطان مبتلا میشود. هر چند میزان مرگومیر ناشی از سرطان پستان از سال 1989 کاهش پیدا کرده اما سرطان پستان همچنان، دومین عامل مرگ و میر در بین جامعه زنان کشور آمریکا محسوب می شود.طبق نتایج انجمن سرطان کشور آمریکا حدود 246هزار و660 نوع از انواع اخیر سرطان پستان در ایالات امریکا تنها در این سال کشف شده که اکثر از 40 هزار زن از زنان مبتلا، در اثر این مریضی جان خود را از دست میدهند.
خانم اماندا پیپز، استادیار اپیدمیولوژی دانشگاه واشنگتن گفته که مطالعات پیشین، ارتباطی را بین کاهش میزان خواب افراد یا کمخوابی با افزایش خطر سرطان پستان نشان میدهد. گرچه رابطه دقیق بین خواب و غلبه بر سرطان هنوز به خوبی مشخص نشده و این فرایند هنوز در دست بررسی هست.
در این پژوهش محققان شروع به تحقیق کردند که احتمال بهبود زنان مبتلا به سرطان پستان که خواب کافی داشتند را بررسی کنند.تیم تحقیقاتی مطالعاتی، 21 هزار و 230 زن مبتلا به سرطان را مورد تحقیق قرار دادند. تمام زنان، مبتلا به سرطان پستان نخست بودند که تومور به جاهای دیگر نشر پیدا نکرده و دستاندازی اتفاق نیفتاده بود. دستاندازی حالتی هست که سرطان به بقیه اعضا و قسمتهاي بدن گسترش پیدا کرده و اکران می شود.
در شروع این تحقیق، اطلاعات مربوط به خواب تمام این خانمها از قبیل کمبود خواب، طول مدت خواب و خروپف کردن و… گرفته شد. تیم تحقیقاتی نتایج این تحقیقات را با عود سرطان و غلبه بر این مریضی در این خانمها مورد بررسی قرار داد. در واقع آن ها در پی بررسی این نتیجه بودند که آیا نجات از این مریضی ارتباطی با عوامل خواب دارد یا نه؟
در زنان مبتلا به سرطان پستان که در طول شب بیش از 5 بار خر و پف داشتند و کمتر از 6 ساعت در شب میخوابیدند، در مقایسه با زنانی که مبتلا به سرطان پستان بودند و به ندرت خروپف می کردند یا خوابی حدود 7 تا 8 ساعت در شبانهروز داشتند، احتمال عود سرطان پستان اکثر و نجات از این مریضی کمتر بود.
این رویداد حتی بعد از بررسی عوامل دیگری که ممکن بود بر این مریضی تاثیرگذار باشد از قبیل اوضاع مجرد بودن یا میزان درآمد و همین طور سیگار کشیدن و میزان فعالیتهاي فیزیکی، اثبات ماند. نتایج پژوهش بیانگر این بود که کمبود خواب منجر به تقویت و رشد تومور و کاهش نجات جان این بیماران و تاثیر منفی روی مسیرهای التهابی بدن می شود.
عدم خر و پف می تواند عامل مهمی در نجات از سرطان محسوب شود
خانم پیپز خاطرنشان میکند که او و تیم تحقیقاتش از وجود رابطه بین خروپف و کمخوابی با نجات از سرطان پستان شگفتزده شدهاند.با دقت به دانش و اطلاعات قبلی ما ارتباطی بین کمبود خواب، بدخوابی و خروپف با سرطان پستان در زنان وجود نداشت، ولی نتایج تحقیقات سال 2016 نشاندهنده این هست که خروپف نکردن میتواند عامل مهمی در نجات از مریضی سرطان پستان محسوب شود.
نکته قابلدقت این هست که برخلاف تعداد زیادی از عواملی که منجر به سرطان پستان در زنان میشود، خواب کافی جزو عواملی هست که نظارت آن به دست خود فرد هست. بهطور کلی، خروپف و بدخوابی تاثیر منفی روی همۀ مسیرهای التهابی در بدن می گذارد. طبق نتایج و پژوهشهاي آکادمی آمریکایی خواب، نوجوانان به خوابی حدود 7 تا 8 ساعت در شبانهروز نیازمندند تا از عوارضی که کمبود خواب میتواند بر افزایش خطر سلامت آن ها بگذارد در امان باشند.
پزشک ناتانیل واتسن، رئیس آکادمی خواب ایالات امریکا میگوید: «بهطور کلی خواب کافی می تواند بر افزایش سلامت و ایمنی هر فرد تاثیر بگذارد و تمامی افراد باید به اهمیت یک خواب مفید حدود 7 تا 8 ساعت در شبانهروز واقف باشند.»
کدام عوامل با سرطان پستان در رابطهاند؟
سالانه حدود 240 هزار زن فقط در ایالات متحده کشور آمریکا به سرطان پستان مبتلا می شوند. از آنجا که خطر ابتلا به سرطان پستان در طول عمر، در همه ي زنان برابر نیست، دانشمندان در پی این که کدام زنان در خطر بیشتری قرار دارند، مطالعات بسیاری انجام دادهاند. براساس این مطالعات بعضی عوامل بهطور قابلملاحظهاي خطر ابتلا به سرطان پستان را بالا و پایین میآورند. در این مطلب شما را با این عوامل آشنا میکنیم.
بعضی از عاملهاي خطر غیرقابلتغییر و بعضی دیگر قابلتغییرند. همانطور که میدانید داشتن عامل خطر به معنی ابتلای حتمی به سرطان پستان نیست. یعنی هر فردی که عاملهاي خطر مربوط به سرطان پستان را دارد، الزاما به این مریضی مبتلا نمیشود و برعکس، تعداد زیادی از افرادی که به سرطان پستان مبتلا می شوند، ممکن هست هیچ عامل خطری نداشته باشند.
عامل خطرهای اصلی از این قرارند:
سن: خطر ابتلا به این نوع سرطان با بالا رفتن سن، بهخصوص بعد از 45 تا 50 سالگی بالاتر می رود.
نژاد: سرطان پستان در خانمهاي سفیدپوست شایعتر از خانمهاي سیاهپوست هست.
وزن: چاقی احتمال ابتلا به سرطان پستان را بهخصوص پس از یائسگی افزایش میدهد.
قد: بلندی قد نیز با سرطان پستان مرتبط هست. به این صورت که خانمهایي که بالای 175 سانتیمتر قد دارند، نسبت به آنهایی که زیر 160 سانتیمتر میباشند، اکثر به سرطان پستان مبتلا میشوند.
تراکم بافت پستان در ماموگرافی: خانمهایي که ماموگرام آن ها نقاط پرتراکم بیشتری را نشان می دهد، دارای خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان پستان میباشند.
تراکم استخوان: استخوانها دارای گیرندههایي برای هورمون استروژن میباشند و مطالعات نشان دادهاند خانمهایي که در سنجش تراکم استخوان «BMD»، تراکم بالاتری را نشان میدهند، خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان پستان دارند.
عوامل هورمونی: بالا بودن هورمون تستوسترون و بالا بودن سطح انسولین و هورمون رشد نیز میتوانند عوامل خطر برای ابتلا به سرطان پستان باشند.
هورمون درمانی جایگزین، بعد از یائسگی: اگر خانمی که بین 50 تا 79 سال سن دارد، به مدت طولانی «مثلا 5 سال و بالاتر» از هورمونتراپی جایگزین بهره گیری کند، خطر ابتلای خود به سرطان پستان را بالا میبرد. اضافه بر این، این خانم خطر ابتلا به مریضیهاي قلبی، سکته و ایجاد لخته در پاهایش را نیز با اینکار بالا میبرد.
سن خانم در زمان نخستین عادت ماهانه و زمان یائسگی: هم کسانی که در سنین بسیار پایین برای نخستین بار عادت ماهانه شدهاند و هم افرادی که در سنین بسیار بالا یائسه شدهاند با خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان پستان مواجه میباشند.
بارداری و شیردهی: خانمهایي که هرگز باردار نشدهاند، اکثر از خانمهایي که باردار شده و کودکی به جهان آوردهاند به سرطان پستان مبتلا میشوند. همینطور اثبات شده که شیردادن به کودک، عامل محافظتکنندهاي در برابر سرطان پستان هست.