گروه پازل باند با ترک هایي که هر چند وقت منتشر میکرد توانست بین مردم ایران محبوبیت خاصی به دست آورد و مشهور شود. پازل بند از جمله گروه هاي موسیقی است که در دو، سه سال اخیر محبوبیت و طرفداران زیادی بین علاقه مندان ایرانی موسیقی پاپ پیدا کرده است.
تا چندی پیش انها با تنظیم ها و ملودی هایي که برای دیگران می ساختند شناخته میشدند اما در همان جایگاه نماندند و خودشان وارد دنیای خواندن ترانه هایشان شدند. در “پازل بند” علی رهبری بعنوان خواننده و آهنگساز و آرین بهاری تنظیم، میکس و مستر قطعات را برعهده دارد.
آلبوم “قایق کاغذی” شروعی بود برای حضور رسمی این گروه در بازار موسیقی. قطعه هاي “دلارام”، “دلداده”، “معشوقه”، “بی تاب” و “کار دادی دستم” از جمله موزیک هاي هیت بازار موسیقی امسال بوده است. گفتوگو با این دو هنرمند جوان را در ادامه بخوانید.
علی رهبری متولد 1362 است و موسقی را از سال 80 با نوازندگی پیانو آغاز کرده است. او ابتدا در استودیوی کوچکی که داشت به ساخت ملودی و تنظیم مشغول بوده و البته رهبر ارکستر “حمید حامی” و “نیما مسیحا” هم بوده است.
آرین بهاری متولد 1370 است و از سال 88 وارد عرصه موسیقی شده است. کار او با ترانه هاي زیرزمینی آغاز شد اما با استعداد و ذوقی که داشت با همراهی علی رهبری و مهران عباسی گروه پازل را تشکیل دادند هر چند که مهران عباسی بعد ها در فضایی صمیمانه از این گروه جدا شد.
آرین بهاری
قطعه هاي پازل کنار هم
علی رهبری شهریور 1390 گروه پازل بند تشکیل شد و اولین رهبر گروه موسیقی پاپ در ایران بود که فقط یک خواننده داشت. از همان موقع که من نام شناسنامه اي خودرا کنار گذاشتم و نام پازل بند را بعنوان یک آرتیست دنبال کردم اطرافیانم معتقد بودند که اشتباه کرده ام اما من میگفتم که چهار سال بعد می فهمید که تصمیم درستی گرفته ام. به همراه آرین بهاری و مهران عباسی چند قطعه موسبقی را منتشر و با محسن یگانه در آلبوم حباب همکاری کردیم.
نمیخواستیم تنها بعنوان آهنگساز فعالیت کنیم بهمین دلیل درسال 93 با آرین بهاری چند قطعه دیگر ساختیم و هم زمان در آلبوم رضا صادقی، علی لهراسبی، مهدی احمدوند و میثم ابراهیمی حضور داشتیم. دوست داشتم ملودی و تنظیم ها رابا صدای خودمان عرضه کنیم و فضای شرقی موسیقی مان رابه استاندارد ها نزدیک تر کنیم. آشنایی با آرین بهاری که تنظیم کننده توانمندی است زمینه را برای قرارگرفتن قطعه هاي این پازل فراهم کرد.
آرین بهاری: خوانندگی را دوست داشتم اما بدلیل اینکه شرایط تامین مالی هزینه ها را نداشتم اوایل کار تنظیم انجام می دادم تا زمانی که گروه پازل تشکیل شد. نکته اي که خیلی به آن دلبستگی دارم و نیاز به زمان و فرصت بیشتری دارد سرودن ترانه و فعالیت بعنوان ترانه سراست.
یک اسم کاملا اتفاقی
علی رهبری: عنوان “پازل بند” به شکل اتفاقی انتخاب شد. برای انتخاب اسم گروه خیلی فکر میکردیم و گزینه هاي مختلفی مطرح می شد تا اینکه به شکل اتفاقی در جریان یک قرار دوستانه، یکی از دوستان ما به اسم فریاد با دیدن یکی از تابلوهای استودیو که به شکل یک قاب و از قطعات مختلف پازل تشکیل شده بود، این اسم را پیشنهاد داد و هم زمان این اسم به ذهن من آمد و همه ی با اتفاق نظر به پازل باند یا بند رسیدیم.
درواقع هرکدام از ما تکه هایي از یک تابلو هستیم و زمانی که باهم ودر کنار هم باشیم نما و خروجی درستی داریم. سبک کاری ما پاپ است ولی سعی میکنیم که از همه ی فضاهای موسیقیایی و بیشتر از سازهای الکترونیک که طرفداران خاص خودرا دارد استفاده کنیم. البته بنظر من درسال هاي اخیر هوش موسیقایی مخاطب بیشتر شده
و اگر کاری میکس و مستر خوبی نداشته باشد و اصطلاحا دیستورت بوده یا آکوردی در آن اشتباه گرفته شده باشد، مخاطبان کاملا می فهمند که این اتفاق خیلی خوبی است.
اهمیت به شعور مخاطب
آرین بهاری: ما برخی مواقع 15 تا 20 قطعه آماده و چندین بار تنظیم میکنیم تا یک کار از داخل آن دربیاید. اتاق فکر داریم. اول باید ببینیم نسبت به سبکی که در بازار است چه کار جدیدی میتوانیم ارائه دهیم که در مقایسه با آثار دیگر متفاوت باشد و شنونده را جذب کند.
از ترانه و ملودی شروع میکنیم. در مورد ایده ها و موضوعات با علی و آقای ناصری و مهندس اردستانی و بچه هایي که در گروه مان هستند مشورت میکنیم تا به سوژه و ترانه جدید برسیم. من و علی کلمه هایي که در ذهن مان داریم را مینویسیم و اگر ترانه سرایی در کنارمان باشد، همفکری میکنیم و کار رابا ملودی پیش میبریم تا به نقطه اتودزدن برسیم.
اگر هدف کار از اول مشخص باشد معلوم میشود که از نظر تنظیم چه سبکی را باید برای آن فرآوری کنیم. به همراه اعضای اتاق فکر موزیک را گوش میدهیم و برای تعدادی از دوستان هم می فرستیم که گوش کنند و نظر بدهند. خیلی از قطعات را بارها تنظیم میکنیم؛
مثلاً ترانه “کار دادی دستم” را در پنج، شش ورژن تنظیم کردیم. موضوعی که خود ما همیشه دوست داریم آنرا رعایت کنیم این است که اگر قرار است موسیقی مردمی ارائه کنیم، به شعور آن ها توهین نکنیم.
علی رهبری: اینکه می گویید طی سال هاي اخیر خوانندگان، یک دوران کوتاه اوج دارند اما در مقایسه با خوانندگان نسل هاي قبلی خیلی زود از دوران اوج فاصله میگیرند طبیعی است چون فاصله آماده شدن کار تا مرحله رسیدن به دست مخاطب کم شده است. از طرفی آرتیست هم باید صدای خودش را بشناسد.
خیلی از خواننده ها احساس و صدای خیلی خوبی دارند و با ملودی هاي خوبی که می سازند کارشان دریک برهه زمانی به قول مشهور میگیرد اما از یک جایی به بعد برای آرتیست چیزهای دیگری هم اهمیت دارد.مثلاً اینکه چگونه لباس بپوشد یا سبک موسیقی اش پتانسیل پیشرفت و ماندگاری داشته باشد. قبلا خواننده یک کار هیت می ساخت
و دو سال با آن کنسرت برگزار میکرد ولی امروزه شرایط فرق میکند مثلاً موزیک “جاده” در مقطعی هیت شد ولی به فکر این هستم که دیگر آنرا در کنسرت نخوانیم و کار جدیدی را جای گزین کنیم. هر چقدر در موسیقی صبوری درکنار فکر و بررسی سلیقه جامعه باشد، موفقیت بیشتری به دست میآید.
همکاری با حمید هیراد
علی رهبری: همکاری با حمید هیراد در قطعه “دلارام” توصیه من بود. حمید یکسال تمام با شرکت قرارداد بسته بود ولی کاری بیرون نمی داد و فقط در حال آنالیز بود تا به قطعه بی حوصله رسید که من و آرین این تصمیم رابا هم گرفتیم. اولا اینکه حمید هیراد در بین بچه هاي موسیقی پدیده اي نادر است.
از لحاظ خصوصیات نیک رفتاری و خوش قلبی مانند او ندیده ام و ترانه هایي که میخواند به نوعی بازتاب ویژگی هاي اخلاقی خوب او هستند. حتی در صفحه اینستاگرام خودم هم کارهای حمید را میگذارم. البته ممکن است با خوانندگان دیگر هم در آینده اجراهای مشترک را تجربه کنیم.
مهمترین رقبا
همه ی بچه هایي که در سبک شرقی میخوانند به نوعی حریف ما هستند. بعضی از آن ها صدای خیلی خوبی دارند و برخی دیگر علاوه بر صدا و استعداد خوانندگی، پروداکشن و مجموعه خیلی خوبی دارند. کسیکه موفق میشود حتماً علتی دارد. مثالی راجع به ماکان بند میزنم؛ ما با خیلی از موزیسین ها در ارتباط هستیم که خیلی تکنیکال به موضوع نگاه میکنند و همه ی هم دوست دارند خواننده بشوند. اولین واکنش عده اي از دوستان جبهه گرفتن نسبت به موفقیت ماکان بند بود.
پس ازآن ماجرایی پیش آمد که گفتند یکی از آثار آن ها کاور بوده اما بعد به همه ی ثابت شد که کاور نبوده است و تاریخ ریلیز کار کاملا مشخص بود. حدود دو سال پیش شرکت آوازی نو با ماکان قرارداد بسته بودو ازآن موقع یاشار خسروی، امیرمیلاد نیکزاد و مهندس اردستانی آنالیز میکردند
که بچه ها چه کاری را بسازند که بگیرد. منظور من فقط ماکان بند نیست. مطمئنا هر موفقیتی با تلاش، فکر و خلاقیت همراه است. من اعتقادی به مافیا در بازار موسیقی ندارم چون باور دارم که موفقیت را مردم رقم میزنند. آن ها هستند که به یک ترانه و موزیک علاقه مند میشوند و ازآن استقبال میکنند.
خواننده مورد علاقه
آرین بهاری: سبک محسن چاوشی را خیلی دوست دارم. به نظرم هرچه بخواند میگیرد و جایگاه ویژه او در صدر مارکت و بازار موسیقی بی دلیل نیست. استراتژی محسن چاوشی برای من خیلی جذاب است. او یکی، دو آلبوم موسیقی با کلام عامیانه داشت که از آن ها بسیار استقبال شد اما یکباره سبک کلام را عوض کرد و کلاسیک خوان شد و جالب اینکه این سبک او هم گرفت.
علی رهبری: سعی میکنم آثار بیشتر خوانندگان و آهنگسازها را گوش کنم ولی خواننده مورد علاقه من داخلی نیست. همه ی خوانندگانی که موفق شده اند یک ویژگی مشترک دارند؛ اینکه درون خودرا شناخته و توانسته اند وجه مشترک خودشان و مخاطب هایشان را بشناسند.
اینکه بگویم کدام شان قهرمان من بوده و دوستش داشتم، واقعا نمیدانم به نظرم شادمهر عقیلی یک نابغه است؛ او هم نوازنده منحصر به فردی است و هم آهنگساز و ترانه سرایی توانمند. بیزینس موسیقی رابه خوبی می شناسد و کارهای موفق او در سالیان متمادی نشانه این است که موفقیت او بی دلیل نیست. مطمئنا اگر شادمهر در ایران بود کار برای کسانی که مشابه سبک او فعالیت میکنند به مراتب سخت تر می شد.
برنامه هاي آینده
علی رهبری: بنظر من استمرار موفقیت، با تفکر و استراتژی مناسب شدنی است و قطعا این اتفاق میوفتد. شاید خواننده جدیدی به گروه ما اضافه شود که البته دو حالت دارد. یک اسم شناسنامه اي و دیگری برند “پازل بند”. نه من و نه آرین هیچوقت به دنبال اسم شناسنامه اي نبودیم. برند پازل بند میتواند با رویکردی صحیح، آینده نگری و رصد ذائقه مخاطب به فعالیت خود ادامه دهد.
آرین بهاری: اول از همه ی خواست خداست و بعد هدف و اینکه هر سال و هرماه چه استراتژی و تفکری بکار ببریم که باقی بمانیم. اگر خواست خدا باشد، هستیم و اگر خواست خدا نباشد، نیستیم.