انتخابات هایی که در سال 2018 برگزار می شوند 

تعداد زیادی از کشور های دنیا درسال 2018 با انتخابات هاي سیاسی مهمی مواجه هستند که دراین پست به آنها می‌پردازیم. سال 2018 دنیا شاهد برگزاری انتخابات ریاست‌ جمهوری و پارلمانی در نقاط مختلف دنیاست که هر یک می توانند به‌عنوان نقطه‌عطف مهمی در عرصه بین‌الملل قلمداد شوند.

بعضی از این رأی‌گیری‌ها به‌عنوان همه ی‌پرسی در کشور موردنظر درنظر گرفته میشوند ودر بعضی سرزمین‌ها انتخابات برای اولین‌بار پس از دهه‌ها رأی‌گیری فرمایشی برگزار خواهد شد. سال 2018 سالی حساس برای سرزمین پر آشوب خاورمیانه است.

لبنان و عراق دراین سرزمین در انتظار برگزاری انتخابات پارلمانی هستند و مردم سوریه بعد از سالها نبرد و جنگ, خودرا برای آینده‌اي سیاسی و گذار از صندوق رأی آماده میکنند. در سمت دیگر افغانستان برای برگزاری انتخاباتی به تعویق افتاده, آماده می شود و پاکستان نیز درسال آینده میلادی میزبان برگزاری انتخابات عمومی است.

مصر که پس از زمان حکومت چند دهه‌اي حسنی مبارک شرایط ناآرامی را پشت سر می گذارد درسال 2018 قرار است انتخابات ریاست جمهوری برگزار کند. لیبی به‌عنوان دیگر کشور آفریقایی شرایط مشابهی را پیش رو دارد. در بین قدرت‌هاي جهانی, روسیه خودرا برای چهارمین دوره ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین آماده می کند. از این‌رو سال 2018 را می توان به‌عنوان سال تحولات بین‌ المللی از مسیر صندوق رأی شناخت.

مصر

در عصر جدید, فراعنه جایگاهی در سرزمین باستانی مصر نخواهند داشت. پس از انقلاب مردمی مصر که منجر به پايان حکومت سه دهه‌اي حسنی مبارک شد, محمد سپاس به‌عنوان ناکام بزرگ انقلاب از سمتش برکنار شد. ژنرال عبدالفتاح سیسی نیز لباس نظامی‌گری از تن به در کرد ودر کسوت چهره‌اي سیاسی قدم به میدان گذاشت. اکنون او تلاش می کند تا در فوریه سال 2018 برای دور دوم ریاست جمهوری قدم به میدان بگذارد.

او در گفت و گو‌اي با روزنامه‌اي مصری گفت در صورتی به‌عنوان نامزد ثبت‌اسم خواهد کرد که احساس کند مردم مایل به حضور او هستند. مهمترین حریف سیسی در انتخابات ریاست جمهوری 2018 حمدین صباحی است. او از تمام طیف‌هاي مخالف سیسی دعوت کرده که به میدان بیایند و با ایجاد اتحادی منسجم علیه او اقدام کنند. دیگر نامزد مطرح در بین نامزدهای ریاست جمهوری سال آینده می توان به انور عصمت سادات, برادرزاده انور سادات سومین رئیس‌جمهوری مصر اشاره کرد.

افغانستان

انتخابات پارلمانی در افغانستان قرار است در جولای سال 2018 برگزار شود. این انتخابات البته قرار بود در تاریخ اکتبر سال ۲۰۱۶ برگزار شود که با اختلافات مطرح شده در تماس با قوانین برگزاری انتخابات به تعویق افتاد. شروع اختلافات درسال ۲۰۱۴ بود که عبدالله عبدالله, رئیس هیئت اجرایی افغانستان,

نسبت به قوانین انتخاباتی انتقاداتی را مطرح کرد. مسئولان افغانستان اعلام کردند تا بازنگری و اصلاح قوانین دراین زمینه صورت نگیرد رأی‌گیری جدیدی دراین کشور برگزار نخواهد شد.کمیسیون اصلاح انتخابات در آگوست سال ۲۰۱۵ پیشنهادهایی را مبنی بر تغییر قوانین انتخابات مطرح کرد. این پیشنهادها در بر گیرنده خواسته‌هاي عبدالله عبدالله بود؛

البته این پیشنهادات هنوز به‌ صورت قانونی به تصویب مجلس نرسیده است. افغانستان یکی از کشورهایی است که درسال ۲۰۱۷ میلادی با گسترش فزاینده فساد اداری و اقتصادی روبرو بوده و از سمت دیگر خطر ظهور و قدرت گرفتن تروریست‌ها همان‌ گونه دراین کشور وجوددارد.

لبنان

انتخابات پارلمانی لبنان که قرار بود درسال ۲۰۱۴ برگزار شود تا کنون بارها به تعویق افتاده است. عدم موفقیت نمایندگان مجلس برای انتخاب رئیس جمهوری درسال ۲۰۱۴ سبب شد تا این مجلس تا سال ۲۰۱۷ تمدید شود, اما تاریخ تصویب شده برای برگزاری انتخابات بار دیگر به تعویق افتاد

و می‌2018 تاریخ بعدی برای برگزاری انتخابات پارلمانی در لبنان اعلام شده است. مجلس لبنان دارای ۱۲۸ کرسی است که هر جریان برای آن‌که بتواند اکثریت را در مجلس در اختیار داشته باشد باید ۶۵ کرسی را در انتخابات به دست آورد.براساس آخرین انتخابات برگزار شده در لبنان هیچ‌یک از جریان‌هاي سیاسی دراین کشور نتوانسته بود اکثریت مطلق را در اختیار داشته باشد.

رهبر جریان سیاسی المستقبل با ۲۶ کرسی درنهایت توانست نخست وزیر لبنان را تعیین کند. سعد حریری رهبر المستقبل است که البته نخست‌وزیری او درسال ۲۰۱۷ با مساله‌هاي فراوانی از جمله دخالت‌هاي عربستان سعودی همراه بود.

زیمبابوه

تحولات زیمبابوه درسال ۲۰۱۷ سریع‌تر از تصور کارشناسان و تحلیلگران پیش رفت. رئیس جمهوری و دبیرکل حزب زانو پی‌اف در پی اقدام ضربتی ارتش این کشور ناچار به کناره‌گیری از قدرت شد. رابرت موگابه ۹۳ ساله که نزدیک به ۴۰ سال قدرت را در دست داشت با اقدام ارتش وادار به استعفا شد و معاون اخراجی‌اش امرسون منانگاگوا, تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دراین کشور قدرت را در اختیار خواهد داشت.

انتخابات ریاست جمهوری در زیمبابوه قرار است در سپتامبر سال 2018 برگزار شود. این انتخابات ازآن جهت مهم است که بعد از دهه‌ها قرار است اولین انتخابات بدون حضور رابرت موگابه دراین کشور برگزار شود. سیستم انتخاباتی ریاست جمهوری در زیمبابوه دو مرحله‌اي است

و نامزدی که اکثریت قاطع آرای مردمی در دور اول رابه خود اختصاص دهد به‌عنوان رئیس جمهوری کشور شناخته خواهد شد. اسم منانگاگوا به‌عنوان نامزد اصلی این انتخابات که مورد تایید حزب زانو پی اف است تا کنون مطرح است.

پاکستان

شهباز شریف

پس از انتشار اسناد پاناما و روشن شدن ابعاد فساد اداری مالی و سوءاستفاده خانواده نواز شریف از منابع تحت اختیارشان, او ناچار به استعفا و کناره‌گیری از قدرت شد. پس از این رخداد در عرصه سیاسی پاکستان, این کشور در جولای سال 2018 شاهد برگزاری انتخابات عمومی خواهد بود. در انتخابات سال 2018 قرار است از نرم‌افزاری جدید برای اخذ و شمارش آرا استفاده شود که بنا به ادعای مسئولان این کشور به شفافیت انتخابات کمک فراوانی خواهد کرد.

سن واجدین شرایط برای انتخابات سال 2018 پاکستان, ۱۸ سال است.انتخابات پارلمانی دراین کشور برای تعیین نماینده برای ۳۴۲ کرسی برگزار می شود که از این تعداد ۶۰ کرسی برای زنان و ۱۰ کرسی برای اقلیت‌هاي مذهبی درنظر گرفته شده است. شهباز شریف, عمران خان و بلاول بوتو زرداری مهمترین نامزدهای حاضر در انتخابات پیش رو قلمداد میشوند.

روسیه

ولادیمیر پوتین, رئیس جمهوری روسیه خودرا برای چهارمین دوره ریاست جمهوری آماده می کند. این انتخابات قرار است درسال 2018 برگزار شود. الکسی ناوالینی مهمترین حریف پوتین از اسم نويسي در انتخابات منع شده و براساس رأس کمیسیون انتخاباتی روسیه امکان ثبت‌اسم به‌عنوان نامزد ریاست جمهوری را نخواهد داشت.

به‌دنبال این تصمیم کمیسیون انتخاباتی در روسیه, ناوالینی از هوادارانش خواسته‌ که انتخابات ریاست جمهوری در روسیه را تحریم کرده و برای اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات به خیابان‌ها بیایند.با حذف ناوالینی از عرصه رقابت کسینا سابچاک خبرنگار و مجری برنامه‌هاي تلویزیونی در روسیه به‌عنوان مهمترین حریف پوتین معرفی میشود

که به اعتقاد کارشناسان و تحلیلگران دراین زمینه شانس پیروزی نخواهد داشت. منتقدان پوتین را متهم میکنند که برای تضمین پیروزی در چهارمین دوره ریاستش اقدام به مهره چینی برای نامزدهای حریف کرده است.

لیبی

مردم لیبی در جریان وقایع بهار عربی درسال‌هاي ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ علیه معمر قذافی دیکتاتور ریشه‌‌داری که دهه‌ها بر مسند قدرت نشسته بود, شورش کردند. انقلاب مردمی منجر به سقوط دولت قذافی شد, اما ساختار قدرت دراین کشور که تشکیل یافته از قبایل و طایفه‌هاي مختلف بود سبب شد پس از سقوط دولت, قبایل مختلف و جریان‌هاي گوناگون در شهر های مختلف کشور به سهم‌خواهی بپردازند.

شورشیان در شهر بنغازی در روزهایی که قذافی هنوز قدرت را در اختیار داشت, اقدام به تشکیل دولت موقت کردند و پس از سقوط او نیز همان‌ گونه این روال را ادامه دادند, اما درسال 2018 قرار است انتخابات پارلمانی در لیبی برگزار شود تا شاید راهی برای همبستگي میان جریان‌هاي مختلف در مجلس باشد تا در اثر این همگرایی لیبی به وحدتی برای اداره کشور برسد. لیبیهمچنان توسط شورای ملی انتقالیاداره می شود.

عراق

سال ۲۰۱۷ سال سرنوشت‌سازی برای عراق بود. تروریست‌هاي گروه تروریستی داعش سرزمین‌هاي تحت تصرف‌شان را دراین سال از دست دادند. از این رو سال 2018 سالی سرنوشت‌ساز برای عراق خواهد بود. براساس مصوبه کابینه دولتی عراق قرار شد تا انتخابات پارلمانی دراین کشور در می‌2018 برگزار شود. قرار است

حکومت فدرال زمینه‌ را برای برگزاری انتخابات آزاد و بازگشت آوارگان به سرزمین‌هاي خود فراهم کند. براساس مصوبه دولت, انتخابات سال 2018 بصورت الکترونیکی برگزار خواهد شد.همینطور دراین مصوبه آمده است که گروه‌ها و جریان‌هاي سیاسی شرکت‌کننده در انتخابات نباید شاخه نظامی مسلح داشته باشند.

براساس قانون اساسی عراق, رئیس جمهوری و نخست‌وزیر براساس رأی نمایندگان مجلس انتخاب می شوند. سه طیف اصلی شیعیان, اهل سنت و کردها بخش‌هاي مختلف قدرت را دراین کشور در اختیار دارند. رئیس مجلس, رئیس جمهوری و نخست وزیر عموما از این سه گروه اصلی در صحنه سیاسی عراق تشکیل می شوند.

ونزوئلا

ونزوئلا پس از مرگ هوگو چاوز مساله‌هاي فراوانی را تجربه کرد. ازجمله مساله‌هاي پیش روی ونزوئلا باید به مسائل اقتصادی اشاره کرد. بروز قحطی و کمبود مواد خوراکی سبب شد کشور فضای بحرانی را پشت سر بگذارد. از این رو نیکولاس مادورو درسال 2018 مساله مهمی را پیش رو خواهد داشت.

ونزوئلا پس از بحران اقتصادی مرزهایی راکه سالها با همسایگان بسته بود, گشود و سیل مردم ونزوئلا به سمت کشور های همسایه حرکت کردند.انتخابات ونزوئلا با استفاده از فناوری‌هاي لمسی برگزار شده و رئیس جمهوری با آرای مستقیم مردم انتخاب می شود. مجلس موسسان ونزوئلا چندی پیش حکم داد

که جریان‌هاي سیاسی که انتخابات محلی را تحریم کردند حق حضور در انتخابات ریاست جمهوری را نخواهند داشت. این حکم اقدامی برای حذف نامزدهای مخالفان دولت در انتخابات سال 2018 خواهد بود.