معرفی انواع ترس و روش های مقابله با آن 

روشهای ترس و مقابله با آن را برای شما داریم که مي توانید برای مقابله با ترس هایي که در وجود خود دارید آنها را به کار گیرید.ارتفاع، حیوانات، حشرات موزی و رانندگی معمولا از جمله مواردی هست که بعضی افراد از آنها بعنوان عوامل ترس یاد مي کنند در حالیکه تعداد زیادی از افراد در طول زندگی به راحتی با این عوامل روبه رو مي شوند

بدون آن که ترس و وحشتی از آن داشته باشند. ترس یکی از واکنش هاي طبیعی انسان به مخاطرات اطراف هست اما زمانی که این واکنش ها غیرطبیعی و در مواجهه با عواملی معمولی رخ مي دهد نشان دهنده وجود اختلالی در روان افراد هست که به ساخت ترس غیرطبیعی منجر مي شود و به فوبیا مشهور هست.

دختری 25 ساله که این نوع ترس را تجربه کرده هست مي گوید: همۀ وقت} از سگ مي ترسم به طوری که اصلا قادر به بازرسی این ترس نیستم. کافی هست در خیابان یا هر جای دیگر سگی را ببینم بدون آن که آن حیوان به من حمله اي بکند، ناخودآگاه دست و پاهایم سست مي شود و از شدت ترس تا مرز بیهوشی پیش مي روم.

«مهلا» ادامه مي دهد: مشکل این جاست که اطرافیان قادر به درک این ترس نیستند و تصور مي کنند این واکنش من نوعی خودنمایی یا به اصطلاح لوس کردن خود هست. به همین علت آرزو مي کنم هیچ گاه در محیط هاي رسمی مثل دانشگاه با سگ روبه رو نشوم چرا که قادر به نظارت ترسم نخواهم بود.«محمد» یکی از کسانی هست

که به همسرش کمک کرد تا با ترس خود از گربه مقابله کند. او در این باره مي گوید: مدتی از ازدواج ما مي گذشت که یک روز در خیابان همسرم با مشاهده یک گربه که در مقابل ما از روی دیوار به سمت پایین پرید، غش کرد و به سرعت وی را بیمارستان منتقل کردم. اما بعد از به هوش آمدن او مادرش عنوان کرد که از دوران کودکی با مشاهده گربه غش مي کند

و دیدنی اینجاست که خود او از علت ترسش بی خبر بود. از آنجایی که این موضوع برایم عجیب بود همسرم را نزد یک روانشناس بردم و با چند جلسه مشاوره مشخص شد ترسی تخلیه نشده از دوران کودکی نسبت به گربه در ناخودآگاه همسرم باقی مانده هست که با انجام هیپنوتیزم این ترس تخلیه شد و اکنون همسرم دیگر آن واکنش غیرطبیعی نسبت به گربه را انجام نمی‌دهد.

ترسی غیر حقیقی

یک روانشناس درمورد اینگونه ترس ها مي گوید: فوبیا ترسی هست غیر حقیقی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص، حیوان یا موقعیت. فوبیا نوعی اختلال اضطراب هست. شخصی که فوبیا دارد یا سعی مي کند از چیزی که ترس ایجاد مي کند اجتناب کند یا آن را با اضطراب و پریشانی فراوان تحمل مي کند. «فرشته پناهی»

با بیان اینکه فوبیا سه نوع اصلی دارد، ادامه مي دهد: متعارف ترین شکل آن، فوبیای خاص یا فوبیای ساده هست که در این حالت افراد ممکن هست از حیوانات خاص مثل سگ، گربه، عنکبوت، مار و از افراد خاص همچون دلقک، دندانپزشک، پزشک و از محیط هاي خاص همچون مکان هاي تاریک، مکان هاي بلند، یا از موقعیت هاي خاص مثل پرواز با هواپیما،

سوار شدن به قطار، رعد و برق و قرار گرفتن در یک فضای محصور بترسند. این شرایط تا حدودی ژنتیکی و ارثی هست و به نظر مي رسد در خانواده ها وجود داشته باشد.وی تصریح مي کند: فوبیای اجتماعی که اختلال اضطراب اجتماعی نیز نامیده مي شود، به این صورت هست که افراد با فوبیای اجتماعی از موقعیت هاي اجتماعی که ممکن هست

در آن تحقیر شده، شرمسار شده یا مورد قضاوت دیگران قرار گیرند، مي ترسند. آنها به ویژه زمانی مضطرب مي شوند که افراد حاضر در آن موقعیت را نمی شناسند. این ترس مي تواند محدود به عملکرد مثل سخنرانی کردن، کنسرت یا ارائه کاری باشد یا مي تواند عمومی تر باشد به طوری که شخص با فوبیا از بیشتر موقعیت هاي اجتماعی مثل

غذا خوردن در ملأ عام یا بهره گیری از دستشویی عمومی اجتناب کند. به نظر مي رسد که فوبیا اجتماعی در خانواده ها وجود داشته باشد. افرادی که در کودکی خجالتی یا منزوی بودند یا تجربه هاي اجتماعی منفی یا ناخوشایندی داشته اند، بیشتر در معرض این اختلال قرار دارند.وی مي افزاید: هراس از مکان هاي باز و ترس از قرار گرفتن در مکان هاي عمومی هست که خروج ناگهانی از آنها ممکن هست سخت یا خجالت آور باشد،

یکی دیگر از انواع فوبیاست که در این حالت شخص ممکن هست از رفتن به سینما یا کنسرت یا سفر با اتوبوس یا قطار اجتناب کند. این نوع فوبیا مجزاست زیرا با وحشت زدگی و ترس شدید به علاوه علائم جسمانی ناراحت کننده هچون لرزه، تپش قلب و عرق کردن مرتبط هست.وی دلیل نشان مي کند: فوبیاهای کودکی غالباً بین سنین 5 و 9 سال رخ مي دهد

و معمولاً مدت کوتاهی دوام دارد. فوبیا هاي با دوام بیشتر بعد از دوران کودکی آغاز مي شود، به ویژه در افراد حدود بیست ساله بروز مي کند. فوبیاهای بزرگسالان معمولاً چندین سال طول مي کشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شود کمتر هست. بدون درمان مناسب، فوبیا مي تواند خطر انواع دیگر مریضی هاي روانی به ویژه سایر اختلالات اضطراب، افسردگی و سوء مصرف مواد را افزایش دهد.

علائم

وی درمورد علائم فوبیا تصریح مي کند: احساس بیش از اندازه، ناراحت کننده و مداوم ترس یا اضطراب که با جسم، فعالیت یا موقعیت خاصی بروز مي کند نشانه هاي وجود فوبیا در افراد هست. این احساسات یا غیرمنطقی هست یا نامتناسب با تهدیدات حقیقی. برای مثال، اگرچه هر شخصی ممکن هست از یک سگ آزاد و تهدید کننده بترسد

اما بیشتر افراد از یک سگ آرام، ساکت و تحت نظارت فرار نمیکنند. این درحالی هست که فرد دارای فوبیا از همین سگ آرام نیز مي ترسد. اجتناب و دوری از جسم، فعالیت یا موقعیتی که فوبیا را تشدید مي کند یکی دیگر از علائم فوبیاست. زیرا این افراد اغلب از علائمی که دارند خجالت مي کشند. وی ادامه مي‌دهد: بعضی علائم جسمی نیز مرتبط با اضطراب هست.

این علائم مي تواند شامل لرزش، تپش قلب، عرق کردن، تنگی نفس، سرگیجه، تهوع یا علائم دیگری باشد که منعکس کننده پاسخ جنگ یا گریز بدن نسبت به خطر هست. چنین علائمی ممکن هست به تشخیص اختلال وحشت منجر شود.

تشخیص

این روانشناس عنوان مي کند: علائم فعلی و سابقه خانوادگی و تجربه هاي قبل مرتبط با موضوع ترس از جمله عواملی هست که به روانشناس در تشخیص فوبیا کمک مي کند. گاهی نیز ریشه ترس در ناخودآگاه فرد هست و از آن خبر ندارد که با روشهای تشخیصی و درمانی دیگر مثل هیپنوتیزم قابل تشخیص هست.

شاید موضوع از تصویر العمل، اندیشه ها، احساسات و علائم جسمانی فرد هنگام مواجهه با آنچه از آن مي ترسد، در تشخیص خوب باشد. همین طور، از فرد خواسته مي شود توضیح دهد که برای اجتناب از موقعیت هاي وحشتناک چکار مي کند و اینکه فوبیا چگونه زندگی روزمره، از جمله روابط شغلی و شخصی، وی را متأثر مي کند

بررسی سابقه افسردگی در افراد مبتلا به فوبیا بسیار ضروری هست. زیرا بیشتر افراد با فوبیا این مشکل را نیز دارند.وی تاکید مي کند: در صورتی که ترس ها و اضطراب هایي که آرامش دلیل افراد را به هم مي زند، با روابط شخصی آنها تداخل دارد، یا مانع کارکرد عادی انها در منزل، مدرسه یا محل کار مي شود، دردسر ساز شده هست، فرد باید در نخستین فرصت ممکن به مشاور و روانشناس مراجعه کند.

درمان

وی با بیان اینکه هیچ راهی برای جلوگیري از آغاز یک فوبیا وجود ندارد، مي گوید: در صورتی که فوبیا در فرد ایجاد شود، درمان مي تواند تأثیر منفی اختلال را کاهش دهد. درمانی فوبی معمولاً ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی هست. به طور مثال درمورد فوبیای خاص درمان شناختی-رفتاری مي تواند خوب باشد، به ویژه روندی

که درمان از راه حساسیت زدایی یا درمان از راه مواجهه نامیده مي شود. در این روش فرد به تدریج با پای خود و تحت شرایط بازرسی شده در معرض چیزی قرار مي گیرد که از آن مي ترسد. وقتی فرد در معرض آن عامل قرار مي گیرد، یاد مي گیرد که از طریق آرامش، نظارت تنفس یا دیگر راهبردهای کاهش اضطراب بر ترس خود غلبه کند. برای درمان کوتاه مدت فوبیا ها، پزشک ممکن هست داروی ضداضطراب تجویز کند. اگر فوبیا فقط گاه گاهی پیش مي آید،

مثل ترس از پرواز، بهره گیری از دارو مي تواند محدود شود.وی اظهار مي کند: در درمان فوبیای اجتماعی اگر فوبیا روی یک عملکرد خاص برای مثال، ارائه یک سخنرانی یا اجرای یک کنسرت متمرکز باشد، ممکن هست یک داروی بتابلوکر همچون پروپرانولول تجویز شود. این دارو را مي توان درست قبل از انجام آن کار مصرف کرد.

 به گزارش پارس ناز این دارو اثرات جسمی اضطراب، تپش قلب یا لرزش انگشتان را تعدیل مي کند اما معمولاً بر هوشیاری مورد نیاز برای صحبت کردن یا مهارت مورد نیاز برای نواختن آلت موسیقی اثر نمیگذارد. برای اشکال عام تر یا بلندمدت تر فوبیا اجتماعی، ممکن هست یک داروی ضدافسردگی تجویز شود. درمان شناختی- رفتاری نیز برای بیشتر افراد با فوبی اجتماعی،

هم در محیط فردی و هم گروهی، مؤثر هست.وی دلیل نشان مي کند: درمان ترس از محیط باز، شبیه به درمان اختلال وحشت زدگی هست که با درمان دارویی شامل داروی ضدافسردگی و داروهای ضداضطراب انجام مي شود. روان درمانی نیز در این نوع ترس خوب هست.