دلایل اصلی ابتلا به سندروم پای بی قرار و راه درمان 

برخی افراد وقتی شبانه در خواب میباشند دچار سندروم پای بی قرار میشوند و مدام پاهای خود را لزرش می‌دهند که باعث بروز مشکلاتی میشود. سندرم پای بی قرار یک مریضی شناخته شده با علائمی از قبیل سوزن سوزن شدن و احساس ناخوشایند در پاها هست. این علائم اغلب هنگام خواب شبانه و در حالت استراحت رخ میدهد.

سندرم پای بی قرار در اغلب افراد همراه با علائم خفیف هست اما در صورت شدید بودن, می‌تواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار داده و مشکلاتی در تمرکز, فعالیت و حتی کیفیت خواب داشته باشد.در واقع یکی از علل ابتلا به افسردگی و پریشانی, سندرم پای بی قرار هست. با این حال در پیش گرفتن برخی عادات تندرست در زندگی منجر به بهبود علائم این عارضه و افزایش کیفیت زندگی مبتلایان میشود;

شناخت عوامل خطر;
نخستین قدم برای بهبود علائم سندرم پای بی قرار, شناخت علل مرتبط با آن هست. در حالیکه یک خاطر ابتلا به این عارضه می‌تواند ژنتیک باشد, اما علل محیطی از قبیل عادات هرروز, داروهایی که مصرف میکنید و برخی شرایط بهداشتی نیز بی رابطه با تشدید علائم این سندرم نیستند. بهره گیری از کافئین, الکل و تنباکو می‌تواند علائم سندرم پای بی قرار را تشدید کند.

برخی داروها از قبیل دیفن هیدرامین, متوکلوپرامید, لیتیم, فلوکستین, سرترالین, ترامادول, لووتیروکسین و … با تشدید علائم این سندرم مرتبطند. اگر مبتلا به سندرم پای بی قرار هستید, با دکتر خود در مورد تمام داروهایی که مصرف میکنید, مشورت نمایید ضمن اینکه فراموش نکنید برخی شرایط بهداشتی از قبیل ابتلا به مریضی کلیوی, آسیهای عصبی ناشی از دیابت و کم خونی فقر آهن نیز منجر به تشدید علائم سندرم پای بی قرار می‌شوند.

بهبود کیفیت خواب;
در پیش گرفتن عادات تندرست برای بهبود کیفیت خواب, در مورد مبتلایان به سندرم پای بی قرار بسیار پراهمیت هست. به مبتلایان پیشنهاد می‌شود که هر روز در ساعت خاصی بخوابند و در ساعت مشخصی نیز بیدار شوند. محل خواب باید خنک, آرام و تاریک باشد. تمام وسایل الکترونیک مثل تلویزیون و تلفن را خاموش نگه دارید. از قرار گرفتن در معرض نور آبی اجتناب کنید چون چرخه خواب و بیداری را مختل می‌کند.

دریافت مکمل هاي آهن و ویتامین ها;
به نظر میرسد کمبود آهن از علل اصلی ابتلا به سندرم پای بی قرار باشد. مطالعات متعدد نشان داده اند که دریافت مکمل هاي آهن در بهبود شرایط مبتلایان موثرند. یک آزمایش خون ساده میتواند اوضاع آهن را در بدن شما نشان دهد. کمبود ویتامین دی نیز می‌تواند با این سندرم در رابطه باشد. دریافت مکمل هاي ویتامین دی, به همراه ویتامین هاي سی و اي, به بهبود شرایط بیماران کمک می‌کند.

انجام تمرینات فیزیکی منظم;
ورزش هرروز به طور چشمگیری منجر به بهبود علائم سندرم پای بی قرار میشود. تمرینات هوازی و مقاومتی و انجام آن ها به مدت ۱۲ هفته برای مبتلایان بسیار خوب هست. اضافه بر این, ورزش منظم به بهبود کیفیت خواب مبتلایان کمک می‌کند.

انجام یوگا و حرکات کششی;
مثل دیگر انواع ورزش, یوگا و حرکات کششی برای مبتلایان به سندرم پای بی قرار خوب هست. یوگا باعث بهبود خلق و خو و کاهش سطوح استرس می‌شود و کیفیت خواب مبتلایان را افزایش می‌دهد.

دریافت ماساژ;
ماساژ عضلات پا به کاهش علائم سندرم پای بی قرار کمک می‌کند. دریافت ماساژ به مدت 45 دقیقه و دو بار در هفت باعث افزایش آزاد شدن دوپامین و بهبود گردش خون در مبتلایان می‌شود. ماساژ همین طور راه مفیدی برای بهبود کیفیت خواب مبتلایان به سندرم پای بی قرار هست.