عکس و متن پیشواز ماه محرم جدید ۱۴۰۲

در اینبخش مجموعه اي جدید از عکس و متن پیشواز ماه محرم ۱۴۰۲ را مرور میکنیم. تا کمتر از 1 هفته دیگر دوباره وارد ماه محرم می‌شویم. وارد دهه سوگواری سید و سالار شهیدان امام حسین «ع» و مجالس سوگواری را دوباره برپا می‌کنیم. بیش از 1000 سال اسـت کـه شیعیان جهان دراین دهه یاد و خاطره امام حسین «ع» و یاران پاک ایشان را زنده نگاه می دارند. در ادامه با مجله پارس ناز همراه باشید.

عکس های جدید به مناسبت پیشواز محرم 1402

دلیل نام گذاری ماه محرم الحرام چیست؟

اولین روز ماه محرم، پیش از اسلام عرب، جنگ دراین ماه را حرام میدانست و ترک مخاصمه میکرد. لذا ازآن زمان این ماه بدین اسم نامگذاری شد. و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند. در توضیح این‌کـه چرا ماه‌هاي دیگر کـه جنگ در آن ها حرام اسـت، محرم نامیده نمی شود. میتوان گفت: چون ترک جنگ از این ماه شروع میشد بـه آن محرم گفتند.

ماه محرم چه ماهی است؟

ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام اولین ماه از ماه‌هاي دوازده‌گانه قمری و یکی از ماه‌هاي حرام اسـت. بـه‌همان‌گونه کـه پیش از ظهور اسلام، در دوران جاهلیت، جنگ و خون ریزی دراین ماه‌ها ممنوع بود، اسلام نیز همان را تأیید کرد. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر «در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر» بوده‌اسـت ودر زمان جاهلیت محرم «در عربی: المُحَرَّم» نامی بوده کـه بـه ماه صفرگفته میشد.

در دوم ماه محرم الحرام سال 61 هجری کاروان حضرت امام حسین «ع» وارد کربلا شد و سپاهیان دشمن کـه هرروز بر تعدادشان افزوده می ‌شد. در روزهای تاسوعا و عاشورا کـه روز نهم و دهم محرم میباشد او و یارانش رابه شهادت رساندند. شب و روز اول محرم بعنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی اسـت. محرم، ماه حزن و اندوه و سوگواری شیعیان در قتل حسین بن علی اسـت.

امام هشتم شیعیان امام رضا«علیه السلام» در خصوص این ماه فرمود:« در جاهلیت هم حرمت این ماه نگاه داشته می ‌شد ودر آن نمی‌جنگیدند ولی دراین ماه، خون‌هاي مـا را ریختند و حرمت مـا را شکستند و فرزندان و زنان مـا را اسیر کردند و خیمه‌ها را آتش زدند و تاراج کردند و حرمت پیامبر را دربارة ذریه‌اش رعایت نکردند.»

متن های پیشواز ماه محرم الحرام

ارباب صدای قدمت می‌آید

هنگامه اوج ماتمت می‌آید

مـا در تب داغ و غم تـو می سوزیم

هفت روز دگر محرمت می‌آید

اینروزها دلشوره دارم بیش از پیش

کاری بـه جز گریه ندارم بیش از پیش

اینروزها قلب مرا ماتم گرفته

باز این لبم نام شمارا دم گرفته

اینروزها دلشوره دارم مثل هرسال

هر شب گریزی می زنم تنها بـه گودال

اما همه ی ترسم جدایی از تـو شد، آه

این‌کـه نباشد دستک از ماه تـو کوتاه

اي کاش با عشق تـو در روضه بمیرم

مـن  این منه بی ننگ و بی عرزه بمیرم

شعرهای پیشواز ماه محرم جدید

اي کاش با گریه توانم را بگیری

امسال بین روضه جانم را بگیری

اي کاش این ماه محرم با تـو باشم

اي کاش دراین روضه مَحرم با تـو باشم

تا این‌کـه مارا مادرت درهم ببیند

مارا سیه پوش غم و ماتم ببیند

کاری بکن غیر از غمت، غم را نبینم

ماهی بـه جز ماه محرم را نبینم

زهراست مارا راهی این جاده کرده

مارا برای نوکری آماده کرده

فهم محرم رابه مـا امشب عطا کن

راه حسین ابن علی را راه مـا کن

هر چند کـه صحرایی از غم تشنه اوست

او تشنه بود اما دوعالم تشنه اوست

متن روضه به مناسبت ورود به ماه محرم

اي حسینی هاي دوران، کربلایی ها، بگوش!

کربلا تکرار می گردد بـه هر دوران، بهوش!

گوشِ جان بسپار زنگِ قافله آید ز دور

از حرا تا کربلا یک کاروان آید چو نور

هر کـه خواهد جزو توابین نگردد، اَلوَفاء

وَرنه می گردیم جزوِ فرقه ي اهلِ جفاء

لشگر “یا لیتنا” گویان کجا سر می‌کنند؟

تا بـه کِي، هِي آرزوی وصلِ دلبر می کنند؟

سید و سالارِ مـا در شور و شین اسـت، اي دریغ

چشم او سوی محبان الحسین اسـت، اي دریغ

دمبدم این پا و آن پا کردن، اي یاران ز چیست؟

شکّ و تردیدِ محبان و عزاداران ز چیست؟

خیمه را برپا کنید، ارباب دارد می‌رسد

ساقیِ لب تشنگان با آب دارد می‌رسد

یار در راه اسـت، دارد می‌رسد در کربلا

سر بجنبانی، سرِ او می‌رود بر نیزه ها

تاکنون نشنیده اي، زهرا صدایت می‌کند؟

یا ز محمل، زینبِ کبرا صدایت می‌کند؟

تاکنون نشنیده اي، عاشق ز غم، جان بر لب اسـت؟

“این حسین تنها یک عاشق دارد آنهم زینب اسـت”

سر برون آورد از محمل، بـه سمتِ ساربان

دید دلبر هم بـه او سر می‌کشد، از کاروان

عاشق و معشوق، هر لحظه بـه‌ دنبال همند

در تمامِ تلخ و شیرینها، پَر و بال همند

آری، این بانو اگر دلشوره دارد، خواهر اسـت

خواهرِ با معرفت در اصل جای مادر اسـت

قصه را می‌داند و از هر غمی دارد خبر

از تهِ گودال تا معجر، همی دارد خبر

او خبر دارد، نَه بستان اسـت در کار و نَه باغ

بلکه در پیش اسـت اینک، داغهای روی داغ

او خبر دارد کـه ایامِ اسارت در ره اسـت

ناسزا و ناروا و قتل و تاراج در ره اسـت

او خبر دارد، بـه نیزه روحِ قرآن می‌رود

پیکر ستمدیده، زیر زهرّ اسبان می رود

او بـه‌ دنبال حسینش، با ارادت راهی اسـت

رهبرش تا مقتلِ خون و شهادت راهی اسـت