درباره مبتلایان به ایدز و باردار شدن 

افرادی کـه بـه ایدز مبتلا هستند برای ازدواج و بارداری در اجتماع کنونی با مشکل مواجه هستند.چرا کـه این بیماری با رابطه جنسی انتقال پیدا میکند. با پیشرفت مراقبت ها و روشهای درمان ایدز  HIV، تعداد زیادی از زنان مبتلا بـه HIV ، طولانی تر و سلامت تر زندگی می‌کنند.از این رو این بانوان برای آینده خود تصمیم بـه بچه دار شدن «آرزویی کـه همیشه در سر داشته اند» می‌گیرند.

هم چنین با پیشرفت روشهای درمانی HIV احتمال انتقال HIV  ازمادر بـه فرزند بـه طور چشمگیری کاهش یافته اسـت.اگر مادر مبتلا بـه HIV داروهای پیشگیرانه مناسب را مصرف کند احتمال انتقال بیماری را میتوان از ۲۵ درصد بـه ۲ درصد کاهش داد.هم چنین، مطالعات نشان داده اسـت کـه حاملگی سرعت روند پیشرفت HIV را افزایش نمی‌دهد.

پیش از بارداری

داشتن برنامه دقیق امری مهم قبل از حامله شدن اسـت.با دکتر خود راجع بـه تصمیمی کـه گرفته اید مشورت کنید، تا خاطرجمعی حاصل کنیدکه روش درمانی مناسبی را در پیش گرفته اید کـه سلامتی شـما و کاهش خطر سرایت بـه کودک را تامین میکند.ماما آشنا بـه مراقبت هاي مربوط بـه HIV  پیدا کنید تا روش هایي کـه حداقل خطر ممکن را برای شریک شـما طی مراحل باردار شدن دارد

برایتان شرح دهد. بین دکتر و مامای خود ارتباط برقرار کنید، تا انها با یک دیگر هماهنگ شوند.بدین ترتیب شـما مطمئن خواهید بود کـه بهترین مراقبت ها قبل و طی بارداری شامل حالتان میشود.تست هاي مربوط بـه بیماری هاي مراقبتی وهپاتیت B  و C را انجام دهید.استعمال دخانیات، نوشیدن مشروبات الکلی و مصرف مواد مخدر را ترک کنید.

تمامی این موارد اثرات منفی بر روی سلامت شـما و کودکتان دارد.شروع بـه مصرف ویتامین هاي دوران بارداری کـه محتوی فولیک اسید و کلسیم هستند، کنید.مصرف این داروها بعضی از عوارض بعد از زایمان را کاهش میدهد.اگر دوستان و خانواده شـما از تصمیم شـما برای بچه دار شدن حمایت نمی‌کنند و آنرا مورد انتقاد قرار میدهند،

حلقه اي از افراد غمخوار، با دیدی غیر پیش داورانه و آگاه و تحصیل کرده در مورد HIV  و زایمان را در اطراف خود تشکیل دهید.این شبکه از افراد میتوانند شامل، پزشکان، مشاوران و دیگر زنان مبتلا بـه HIV کـه تصمیم بـه بچه دار شدن دارند و یا بچه دار شده اند باشد.

رهنمود هاي بارداری

یک گروه از افراد متخصص در زمینه بارداری زنان مبتلا بـه HIV، رهنمود هایي ارائه کرده اندکه حاوی اطلاعات مربوط بـه مراقبت ها و درمان مناسب برای زنانی اسـت کـه قصد باردار شدن دارند و یا باردار هستند.

مطابق با این رهنمود ها در مرحله اول

باید آزمایش هاي کاملی «کـه شامل چندین آزمایش خون می‌باشد» جهت بررسی سلامت و وضعیت پیشرفت HIV انجام شود.در صورتی کـه قصد دارید مصرف داروهای HIV را شروع کنید ویا داروهای HIV مصرف می کنیداما هنوز بار ویروسی قابل توجهی دارید. «۱۰۰۰-۵۰۰ یا بیشتر» بایستی یک آزمایش مقاومت «Resistance test» نیز انجام دهید.

نتیجه این آزمایش دکتر معالجتان را برای انتخاب مناسب ترین داروها برای شـما کمک میکند.داروهای  HIV خطر سرایت HIV را از مادر بـه کودک کاهش میدهد.بهمین دلیل مصرف این داروها برای تمام زنان باردار بدون در نظر گرفتن میزان CD4 وبار ویروسی آنها توصیه می‌شود.

حتی اگر مادر مبتلا بـه HIV برای سلامت و درمان خود نیازی بـه مصرف این داروها نداشته باشد،جهت کاهش احتمال انتقال HIV  بـه کودک مصرف داروهای HIV امری مهم طلقی میشود.برای این کـه داروها بیشترین تأثیری گذاری را داشته باشند، بایستی دقیقاً همان طور کـه تجویز می‌شوند، مصرف شوند.

بعضی داروها بدلیل داشتن عوارض جانبی بر روی مادر و یا جنین درحال شکل‌گیری، بهتراست مصرف نشوند ویا تحت مراقبت و با احتیاط مصرف شوند.راجع بـه مزایای و معایب، داروهای مختلف HIV با دکتر معالج خود صحبت کنید، تا او بتواند مناسب ترین دارو را برای شـما تجویز نماید.

داروهای HIV و بارداری

زمان شروع مصرف داروهای HIV  بستگی بـه میزان  سلامتی شـما وزمانی کـه متوجه می‌شوید باردار هستید دارد.در راستای رهنمون هاي بارداری توصیه هاي زیر را در نظر بگیرید:زنان HIV+ کـه مصرف داروهای HIV را شروع نکرده اند.در صورتی کـه اعمال روشهای درمانی HIV برای حفظ سلامت بیمار لازم اسـت،برای او باید ترکیبی از داروهای درمان HIV، براساس رهنمون هاي درمانی یک فرد بالغ غیر باردار تجویز شود.

«Retrovir Zidovudine or AZT» در صورت امکان بهتر اسـت بـه عنوان یکی از داروهای تشکیل دهنده ترکیب دارویی مورد استفاده قرارگیرد.درمان HIV هرچه زودتر باید شروع شود، حتی در سه ماه اول دوره بارداری .اگر بـه تشخیص دکتر نیازمند استفاده از روشهای درمانی HIV نیستیم، بایستی برای اجتناب از انتقال بیماری از مادر بـه کودک ازاین روشهای درمانی پیروی کنند.

بهتراست Retrovir  مصرف شود، و در تعداد زیادی از موارد مصرف دیگر داروهای HIV نیز با آن همراه شود.درمان ممکن اسـت درسه ماه اول دوره بارداری برای زنان باردار متوقف شود وبعداز ۱۲-۱۰ هفته اول شروع گردد.بعداز تولد کودک وضعیت سلامت مادر برای ادامه یا توقف درمان HIV باید مورد بررسی قرار گیرد.درهردومورد مذکور، داروهای درمانی HIV باید طی دوره درد زایمان و بعداز آن نیزادامه پیدا کند.

در این زمان Retrovir  باید بـه‌صورت تزریق وریدی مصرف شود. بعد از زایمان، کودک بایستی تا شش هفته Retrovir مایع دریافت کند.زنان HIV+ کـه از قبل مصرف داروهای HIV را شروع کرده انداگر ویروس تحت نظارت اسـت و داروها بـه خوبی اثر می‌کنند بـه رویه خود ادامه دهید.ولی اگر داروها اثر ندارند بـه سراغ  ترکیب هاي مؤثرتر بروید.

در صورت امکان، بهتر اسـت Retrovir یکی از داروهای مصرفی باشد.مصرف داروها بایستی طی زایمان و بعداز آن نیز ادامه پیدا کند. بعد از زایمان کودک بایستی  تا ۶ هفته Retrovir مایع دریافت کند.زنان باردار HIV+ کـه داروهای HIV مصرف نکرده اند و در دوره درد زایمان بـه سر می برندزن بارداری کـه وارد دوره درد زایمان شده اسـت وهنوز داروهای HIV  را مصرف نکرده نیز هنوز میتواند

احتمال سرایت HIV بـه کودک را کاهش دهد.بـه این منظور باید شروع بـه مصرف داروهای HIV در این دوره و در دوره زایمان نماید.هم چنین نوزاد باید دوره کوتاهی بعد از تولد تحت درمان قرارگیرد.بـه این منظور رهنمون هاي زیر توصیه می‌شود:مصرف IV Retrovir برای مادر طی دوران درد زایمان ومصرف Retrovir  مایع برای نوزاد طی ۶ هفته اول بعداز زایمان.

Viramune برای مادر در شروع درد زایمان و IV Retrovirدرطی این دوره.بایستی اضافه کردن «EpivirLamivudine or 3TC»  درطی دوره درد زایمان وادامه Retrovir  و  Epivir برای ۳ تا ۷ روز در نظر گرفته شود. این میتواند باعث کاهش احتمال مقاوم شدن ویروس مادر نسبت بـه Viramune شود.

سپس کودک تا ۶ هفته Viramune بـه علاوه Retrovir  مایع دریافت میکند.IV Refrovir طی دوره درد زایمان بـه مادر داده می‌شود  و Retrovir مایع بـه علاوه داروهای دیگر بعد از زایمان بـه کودک.بـه هر حال هنوز واضح نیست کـه این استراتژی تا چـه حد ریسک سرایت را کاهش میدهد.

بعدازتولد نوزاد، بررسی وضعیت سلامت مادر برای تعیین نیاز او بـه ادامه درمان مناسب HIV توصیه می‌شود.کودکان متولد شده توسط زنان HIV+ کـه داروهای HIV مصرف نکرده اند

قبل یا طی دوره درد زایمان

برای کاهش خطر سرایت HIV بـه کودک همان‌ گونه می‌توان درمان را اعمال کرد.در این رابطه رهنمون هاي زیر توصیه میشوند:

Retrovir  مایع هرچه زودتر بعداز تولد نوزاد، بـه مدت ۶ هفته بـه او داده شود.Retrovir  مایع بـه علاوه داروهای دیگر بـه کودک داده شود.بـه هر حال هنوز واضح نیست کـه این استراتژی تا چـه حد ریسک سرایت را کاهش می‌دهد.
بعداز تولد نوزاد، بررسی وضعیت سلامت مادر برای تعیین نیاز او بـه درمان مناسب HIV  توصیه می‌شود.

سزارین

سزارین قبل از پاره شدن کیسه مادرکه نوزاد را فرا گرفته اسـت، برنامه ریزی و انجام میشود.این امر باعث کاهش تماس نوزاد با خون مادر شده و در بعضی موارد احتمال خطر سرایت را کاهش میدهد.از آنجایی کـه سزارین نیازمند انجام جراحی بر روی مادر اسـت، خطرهایی رابه همراه دارد.زنانی کـه سزارین میشوند بیشتر از زنانی کـه بـه طور طبیعی زایمان می‌کنند، مستعد عفونت هستند.

سزارین برای آن دسته از زنان باردار HIV+ توصیه میشود کـه:

-بارویروسی نامشخص دارند.
-بارویروسی بیش از ۱۰۰۰ بعداز۳۶ هفته از بارداری دارند.

زایمان طبیعی

برای زنانی کـه تحت درمان ترکیبی HIV قراردارند و بار ویروسی کمی در آنها مشاهده می‌شود«کمتر از۱۰۰۰» جراحی سزارین تأثیر چندانی در کاهش احتمال سرایت HIV ندارد.تصمیم برسر این کـه کدام روش مناسب وضعیت شـما می باشد، باید در اوایل دوران بارداری بعد از مشورت با دکتر معالج گرفته شود.

پس از تولد کودک

درطی ۶ هفته اول بعداز تولد، نوزاد نیازمند Retrovir  «و شاید داروهای دیگر HIV» می‌باشد.یک آزمایش خون CBC بایستی قبل از شروع داروها برروی  نوزاد انجام شود.هم چنین برای نوزاد باید داروهای مربوط بـه پیشگیري ذات الریه بعد از اتمام مصرف Retrovir  تجویز کرد، مگر اطلاعات کافی دال بر مبتلا نبودن کودک بـه HIV  موجود باشد.

تجویز و بکار بستن این داروها دلیلی بر بیمار بودن نوزاد نیست،بلکه اقدامات پیش گیرانه جهت کاهش احتمال سرایت HIV و دیگر بیماری ها بـه نوزاد اسـت.نوزاد تحت چندین آزمایش HIV قرارمی گیرد تا مشخص شود کـه آیا مبتلاست یا نه.بایستی HIV  DNA  PCR یا آزمایش ویروس شناسی RNA برای نوزاد انجام میشود.

آزمایش پادتن HIV، کـه بـه طور معمول برای تشخیص HIV در بزرگسالان استفاده میشود، درمورد نوزادان نباید انجام گیرد.زیرا ۱۲ تا ۱۸ ماه بعد از تولد، نوزاد پادتن هاي موجود در خون مادر را همراه خود دارد.آزمایش ویروس شناسی HIV باید در ۱۴ تا ۲۱ روزی، ۱ تا ۲ ماهگی، ۴ تا ۶ ماهگی انجام شود.نتیجه مثبت یک آزمایش ویروس شناسی باید توسط تکرار آزمایش تأیید گردد.

دو نتیجه مثبت بیانگر ابتلا بـه HIV  می باشد. با دو یا چند جواب آزمایش منفی، یکی در ۱۴روزگی یا دیرتر و دیگری دریک ماهگی یا دیرتر می‌توان ابتلا بـه HIV  را غیر محتمل شمرد.اما تعداد زیادی از متخصصین وضعیت منفی HIV  در کودکان  رابا انجام یک تست پادتن HIV  بعداز ۱۲ تا ۱۸ ماهگی نوزاد تأیید می‌کنند.

از آنجایی کـه HIV  ممکن اسـت ازطریق تغذیه از شیر مادر بـه نوزاد سرایت کند، عدم تغذیه از شیر مادر امری مهم اسـت.شـما می‌توانید با تغذیه کودک با شیر خشک پیوندهای عاطفی خودرا با نوزاد حفظ کنید.

نتیجه گیری

بچه دار شدن یک تصمیم مهم و بزرگ برای هر زنی می باشد، اما این تصمیم برای یک زن مبتلا بـه HIV بسیار پیچیده تر اسـت.با دکتر و مامای خود برای مراقبت هاي دکتری قبل از بارداری صحبت کنید و قبل از باردار شدن حتما مشاوره هاي آنها را در نظر بگیرید.

اگر تصمیم خودرا گرفته اید، موارد بسیاری وجود دارند کـه با انجام و در نظر گرفتن آنها میتوانید از سلامت خود و کودک تان محافظت کنید.