محدودیت های کشور کره شمالی که باورتان نمی شود 

برخی از محدودیت ها در کشور کره شمالی میباشند که با شنیدن آنها واقعا تعجب زده می‌شوید. این محدودیت ها را به شما معرفی می‌کنیم. خیلی ها به دید یک کشور افسانه اي به کره شمالی نگاه میکنند و به علت اطلاعات کمی که از این کشور دارند باورهای نادرست زیادی در ذهن شان شکل گرفته هست.

هر چند برخی از این اعتقادات چندان هم نادرست نیست. قوانین و محدودیت هاي جالبی در این کشور که بسته ترین کشور دنیاست وجود دارد.

پوشیدن شلوار جین آبی ممنوع

شلوار جین در این کشور ممانعتی ندارد اما رنگ آن حتماً باید تیره باشد. این قانون حتی برای گردشگر هایي که به این کشور میروند نیز صدق میکند.

دسترسی به شبکه وب یا وای فای جهانی وجود ندارد

کره اي ها هم اینترنت دارند اما فقط در ظاهر به اینترنت حقیقی شباهت دارد. اینترنت مصوب کره شمالی «Kwangmyong» اسم دارد که معادل کره اي آن «ستاره براق» هست و قابلیت دسترسی به سایت هاي انگشت شماری را دارد که از قبل سانسورهای لازم روی انها اعمال شده هست. این شبکه فقط برای ادارات مهم دولتی و کافی نت هاي شهرهای مهم قابل دسترسی هست.

انتخاب اي به اسم وای فای روی موبایل ها وجود ندارد و تبلت هاي چینی که برای کره شمالی ساخت می‌شود نه وای فای دارند نه بلوتوث.

خارجی ها نمی‌توانند از پول این کشور بهره گیری کنند

گردشگر ها اجازه بهره گیری از پول این کشور را ندارند. در فروشگاه هایي که مخصوص خارجی هاست گردشگر ها میتوانند از یورو, یوان, وون کره جنوبی و دلار ایالات امریکا بهره گیری کنند. خرید از فروشگاه هاي محلی کره ممنوع هست و خارجی ها اجازه وارد شدن به این فروشگاه ها را ندارند.

در کره شمالی نمیتوان ملک خرید

آپارتمان هاي کره شمالی برای فروش ساخته نشده اند.حتی کسی نمیتواند از حومهِ شهر به پیونگ یانگ کوچ کند. گرچه در بازار سیاه میتوان یک آپارتمان را به قیمت 70 هزار تا 90 هزار دلار خرید در صورتی که میانگین درآمد کره اي ماهیانه 4 دلار هست.

خریدن خودرو غیرممکن هست

در کره شمالی تنها ثروتمندها صاحبِ خودرو میباشند. قیمت خودرو هم به اندازه آپارتمان بالاست. قیمت هر اتومبیل برابر هست با 40 هزار دلار. حتی خریدن دوچرخه هم آسان نیست و دوچرخه ها هم مانند خودرو ها پلاک دارند.

روزنامه هاي سال هاي قبل در کتابخانه ها یافت نمی‌شوند

پیدا کردن روزنامه هاي سال هاي قبل در کتابخانه ها غیرممکن هست. کره شمالی تک حزبی هست که ترکیبی از حزب کارگران و حزب سوسیالیست هست. قوانین این حزب ممکن هست تغییر کند اما کره اي ها چندان خودشان را درگیر مسائل دولتی نمی‌کنند. روزنامه هايِ هرروز معمولاً در خیابان‌ها به نمایش گذاشته می‌شوند و نیازی به خریدن آنها نیست.

خریدن کتاب هاي مذهبی غیرممکن هست

کره شمالی 100 درصد یک کشور مدنی هست که در آن مذهب منع نشده هست و حتی چند روستای مذهبی هم در آن وجود دارد. اما از طرفی داشتن انجیل در این کشور ممنوع هست و مجازات دارد. چند معبد بودا هم در این کشور وجود دارد که بیشتر دستور میراث فرهنگی تاریخی دارند.

با سیم کارت داخلی نمیتوان به کشورهای خارجی تماس گرفت

کره اي ها نمی‌توانند با سیم کارت هاي داخلی به کشور خارجی یا حتی با یک خارجی که در کره شمالی هست تماس بگیرند. از سیم کارت ها فقط برای تماس هاي داخلی بهره گیری می‌شود.

در منزل نمیتوان دوش آب گرم گرفت

در منزل هاي کره شمالی آب گرم یا دوش حمام وجود ندارد. کره اي ها برای دوش گرفتن به حمام عمومی می‌روند. در این کشور سیستم گرمایشی مرکزی هم وجود ندارد و منزل ها را با تنورهایی که با ذغال کار می‌کند گرم می‌کنند.

کوکا کولا ممنوع

تا قبل از سال 2015 تنها در دو کشور کوکا کولا ممنوع بود. کوبا و کره شمالی. اما حالا کره شمالی تنها کشوری هست اجازه مصرف این نوشیدنی را در کشورش نداده هست.

سفرهای بین المللی ممنوع

مردم کره شمالی نمی‌توانند بلیط هاي بین المللی تهیه کنند و به کشورهای دیگر سفر کنند. نه به دلیل گران بودن بلکه به دلیل ممنوعیت. گرچه این محدودیت ها در سفرهای داخلی هم وجود دارد. کره اي ها برای دیدار خویشاوندانشان در شهرهای دیگر باید از دولت اجازه بگیرند. گرچه برخی کره اي ها می‌توانند به چین و روس برای پول درآوردن سفر کنند.

مک دونالد ممنوع

در کره شمالی غذا هاي فست فودی وجود ندارد و کیوسک هاي خیابانی غذا هاي سنتی سرو میکنند. کره اي ها علاقه زیادی به کیمچی دارند.

خارجی ها اجازه عکاسی و حتی گفتگو کردن با کره اي ها را ندارند

 به گزارش پارس ناز اگر در این کشور کوشش کنید با آنها گفتگو کنید از شما فرار می‌کنند. حتی اجازه عکاسی هم در این کشور به شما داده نمی‌شود.

مدل موی مجاز

در آرایشگاه هاي این کشور تصویرِ تنها چند مدل موی مجاز وجود دارد. شیک ترین مدل موی این کشور مدل موی رهبر آن هست. به همین علت مدل موی بیشتر کره اي ها یک شکل هست.