شمار زیادی از افراد میباشند که همسرشان را در زندگی مشترک بازرسی می کنند، از فرمایش و نهی گرفته تا چک کردن مداوم گوشی گوشی آنها! یکی از مهم ترین علل ناخشنودی آدم ها مفهومی به اسم بازرسیگری هست. بازرسی یعنی انجام دادن یا ندادن کاری که مطابق میل و خواسته درونی نباشد. اغلب، انسانها یا دارند بازرسی می کنند
یا بازرسی می شوند یا در یک مسابقه طنابکشی یکدیگر را بازرسی میکنند و در مواردی هم وجود دارد که فرد خودش را وادار به انجام کاری که نمیخواهد میکند.در هر یک از مصادیق رفتار بازرسیگرانه، احساس ناخشنودی وجود دارد. تصور کنید فردی که بازرسیگر هست، مدام خود را موظف می داند دیگران را تحتنظر داشته باشد
و با ابزار کنترلی خود دیگران را مدیریت کند و مواظب باشد، کسی خارج از حیطه او عمل نکند. بالطبع چنین رفتاری نیازمند صرف وقت و انرژی زیادی خواهد بود و بیشک در مواردی هم، فرد بازرسیگر ناکام میماند و نتیجه نمیگیرد و در اصل، در بلند مدت، پیامدهای منفی زیادی مانند از دست دادن صمیمیت در روابط را نیز تجربه خواهد کرد.
با این اوصاف فرد بازرسی گر نمیتواند احساس خوبی را تجربه کند. او میتوانست به جای صرف وقت و انرژی خود، برای بازرسی دیگران، این منابع را صرف امور مربوط به خود و اموری که برایش لذتبخش و خوب هست، نماید تا حس بهتری را تجربه کند. فردی هم که بازرسی می شود طبیعی هست که احساس ناخشنودی میکند
زیرا انرژی که باید صرف امور بهتر برای خود کند، را صرف این میکند که چطور خود را از بازرسی دیگری رها کند و مدام در حال تلاش برای خلاصی از دست بازرسیگر هست. این مساله می تواند باعث ناخشنودی و عملکرد پایین فرد باشد.
زندگی مسابقه طنابکشی نیست
به گزارش پارس ناز گاهی اوقات نیز در مسابقه طنابکشی قرار میگیریم که هر دو نفر در حال بازرسی یکدیگر میباشند و برنده کسی هست که سر طناب را رها کند چون در این حالت، شخص مقابل ناگهان به زمین می خورد و آن کسی که ایستاده، برنده هست. این تمثیل میتواند نشان دهد، برنده کسی هست که دست از بازرسی کردن بردارد.
افرادی هم میباشند که خودشان مدام در حال بازرسی خودشان میباشند. برای نمونه با وجود میل درونی، فقط به دلیل این که دیگران وی را تایید کنند، تصمیم میگیرد رژیم بگیرد و لاغر شود. در اصل، این گروه، به دلیل دیگران خود را وادار به انجام دادن یا ندادن کارهایی می کنند. مراقب باشیم با این رفتارهای بازرسیگرانه تیشه به ریشه زندگی نزنیم.