چکیده : از ویژگی های والدین کنترل کننده می توان به مضطرب بودن اشاره کرد و اینکه توانایی ایجاد رابطه صمیمانه را ندارند. فردی که والدین کنترل گر داشته است با رهایی از اضطراب درونی به خود کمک کند تا زندگی خود را بازیابی کند.

اخیراً شواهد علمی زیادی وجود دارد که به مسائلِ پیرامون بازیهای ویدیویی فرزندان می‌پردازد که یکی از این مسئله ها کنترل گری والدین می باشد. کنترل گری والدین می تواند مشکل ساز باشد، اگر فرزند محیط خانه را غیرقابل پیش بینی یا طاقت فرسا احساس کند.

از آنجا که دنیای فرزندان امروزی حول محور تکنولوژی می چرخد بازی های آنلاین می توانند نوعی سرپناه را برایشان فراهم کنند. فرزند هر کار مفیدی هم انجام دهد، احساس ارزشمندی نمی کند یا احساس نمی کند که می تواند کمک به همسالان، خانواده، محیط های تحصیلی یا کاری خود کند، ممکن است تلاش کند تا این احساس ارزش را در محیط دیگری مانند دنیای بازی آنلاین دنبال کنند.

آیا والدین باید بر رفتار فرزندان کنترل داشته باشند و اگر چنین است، تا چه حد؟

* کنترل گری والدین، باعث می شود فرزند از لحاظ هویت دچار سردرگمی شود، وقتی نمیداند که میخواهد چه کسی باشد، ممکن است تلاش کند تا این رشد را در دنیای بازی دنبال کند. رشدِ هویت فرد ارتباط تنگاتنگی با ارتباط آنها با جامعه دارد.

* تسلط بیش از حد والدین، فضایی را بوجود می آورد که فرد احساس کند جایی برای بازی و خلاقیت و فکر کردن نداشته باشد و از طریق مسیر طبیعی تسلط و مهارت بر چیزی پیدا نکند، دنیای بازی ها می توانند یک زمین بازی آماده برای انجام این کار پیشنهاد دهند. در نتیجه، ممکن است فرد تمایل کمتری به بازی کردن و تسلط بر مهارت، در خارج از دنیای بازی آنلاین داشته باشد.

* هنگامی که در یک محیط ناکارآمد و سمی با والدین کنترل گر خود گیر کرده اید، مداوای زخم های شما برای سال ها مورد توجه قرار نمی گیرد.

* تلاش برای استقلال و حفظ حریم خصوصی بخشی عادی از رشد فرزندان است. آنها خواهان حریم خصوصی هستند و باید به آن احترام گذاشت.

* اگر والدین رفتار کنترل گرانه را ادامه دهند، ممکن است جوی با مقاومت فرزندان و بی اعتمادی ایجاد کند.

بنابراین، بازی های ویدیویی بیش از هر چیز دیگری بحث و جدل را بین بچه ها و والدین کنترل گر ایجاد می کند. در این شرایط، بچه ها بازی ها را دوست دارند –اما چنین والدینی در بهترین حالت احساسات متفاوتی در مورد آنها دارند. 

* بازی های ویدیویی از نظر مشارکت، محتوا و قابلیت پخش مجدد بسیار متنوع هستند.

* بازی های ویدیویی می توانند منبع بحث وگفتگو در اجتماع با همسالان باشند.

* بازی های ویدیویی می توانند ابزار یادگیری باشند.

* در این خلال، بازی های ویدیویی می توانند برای اجتناب از احساس مسئولیت و به جای توجه به مشکلات درونی و موانع پیشرفت مورد استفاده قرار گیرند.

پیشنهاداتی برای تعادل بین بازی های ویدیویی و کنترل والدین

* علم روانشناسی معتقد است که برای والدین مهم است که فرزند خود را زیر نظر داشته باشند، اما یک هشدار وجود دارد: کنترل گری به روش درست! بدین صورت که بازی ویدیویی می تواند سالم باشد به شرطی که والدین مراقب نحوه بازی آنها باشند. مهمترین روش برای والدین مشارکت است. اگر بتوانید در کنار فرزندتان بازی را انجام دهید، به نحوه بازی او دسترسی مستقیم خواهید داشت و فرزندتان احساس می کند به آنچه برایش ارزشمند است، اهمیت می دهید. شما به طور واقعی از روند بازی لذت ببرید. 

* مطمئن شوید که مسئولیت ها و وظایف تحصیلی، خانه یا موارد دیگر را به طور واضح مطرح کرده اید. اگر در انجام این مسئولیت ها کوتاهی شد، عواقبی را در نظربگیرید. به عنوان مثال، در صورت عدم احساس مسئولیت با محدودیت یا زمان حذف بازی روبه رو می شود اما در صورت انجام مجدد وظایف، با بازگشت امتیاز همراه است.

بازی های ویدیویی به خودی خود از بسیاری جهات جذاب هستند. ایده های بالا حداقل راهی برای کمک به والدین و کودکان هستند که درباره بازی های ویدیویی فکر و گفتگو کنند. چنانچه احساس میکنید کودک شما دچار اعتیاد به بازی های ویدیویی شده است میتوانید به یک مرکز مشاوره خوب مراجعه و از خدمات روانشناسی حرفه ای بهره مند گردید.

اشتباهات جبران‌ ناپذیر

اضطراب بخشی طبیعی از فرزندپروری است. شاید به همین دلیل است که، برخی از والدین بدلیل ویژگی های شخصیتی و کنترل گری های گذشته توسط والدین خودشان مانع از این می شود که والد خوبی برای فرزندانشان باشند.

 اضطرابِ غیرقابل کنترل و طاقت فرسا ناشی از این شرایط به ناچار به نحوه ارتباط آنها با فرزندانشان نیز سرایت می کند و آنها را به روش های نامرئی اما طولانی مدت تحت تأثیر قرار می دهد. برای والدینی که تمایلات کنترل کننده دارند، دنیا پر از خطر است. آنها دائماً محیط را بدلیل تهدیدی که حس می کنند، بیش از حد بررسی می کنند و بدترین حالت را در همه چیز می بینند.

چنین والدین کنترل کننده ای فرزند را ناخواسته از خود دور می سازد. کودک به بهانه بازی های آنلاین، به نحوی از  واقعیت فرار می کند. در حالیکه والدین کنترل گر، به نقش خود به عنوان محافظ آنها افتخار می کنند. آنها با مراقبت بیش از حد خود از شما انتظار وفاداری و اطاعت دارند. در آینده نیز، ممکن است زندگی اجتماعی شما را محدود کنند نیاز شما را برای استقلال و داشتن زندگی خصوصی به عنوان نوعی خیانت ببینید. 

اگر آنها نتوانستند شما را با دستورات و محدودیت‌ها کنترل کنند، ممکن است به راهبردهایی مانند القای احساس عذاب وجدان به شما، تهدید و عدم حمایت مالی متوسل شوند.والدین کنترل گر برای محافظت از خود حالت تدافعی و واکنشی دارند و روش تربیتی شان همراه با سرزنش و انتقاد است.

هر زمان که احساس کنند ممکن است قدرت کنترل گری خود را از دست بدهند، به شدت واکنش نشان می دهند. رفتارهای تهاجمی منفعلانه مانند ستیزه جویی، خشونت کلامی، تهدید، خواسته های نامعقول، کج خلقی و کناره گیری کامل. از طرفی، برای آنها دشوار است که از مکانیسم دفاعی خود آگاه شوند زیرا به ندرت در مورد خود تأمل می کنند. والدین کنترل گر، همیشه در خطر هستند.

زیر پوسته سخت این والدین کسی است که گذشته ای دردناک را به همراه دارد.آنها نمی توانند آرامشی را برای فرزندانشان فراهم کنند که خود هرگز دریافت نکرده اند. کودک برای بدست آوردن لحظه ای آرامش، به سمت دنیای مجازی سرازیر می شود تا از واقعیت فاصله بگیرد و زمان زیادی را در آنجا می گذراند.

زیرا برای آنها زندگی متزلزل، کاملاً غیرقابل پیش بینی و بی اساس است. برای رهایی از چرخه دائمی ناامیدی و آسیب، فرزندان بهتر است به این امید نباشند که والدین شان با عشق و احترامی که نیاز دارند با آنها رفتار خواهند کرد.

در پایان

دنیایی را تصور کنید که در آن  خود را از نگرانی های بیش از حد آزاد ساخته اید – چگونه متفاوت فکر می کنید، احساس می کنید و عمل می کنید؟ چه کاری را شروع می کنید و چه کاری را متوقف می کنید؟ از بیرون چگونه به نظر می رسید و از درون چه احساسی خواهید داشت؟

فضیلت ها و ارزش هایی را که می خواهید شناسایی کنید و قدم هایی که برای رسیدن به آن باید بردارید را نیز بشناسید. جدایی عاطفی از والدین، گامی اساسی در مسیر شما به سمت خود شکوفایی است.

جدا شدن از والدین تان به معنای قطع کامل ارتباط نیست (اگرچه ممکن است برای برخی ضروری باشد)، بلکه به معنای بازپس گیری زندگی واقعی شماست. هیچ وقت برای رها شدن دیر نیست.