1924 این سندروم را در یكی از بیمارانش گزارش كرد: البته در قرن پنجم قبل از میلاد، بقراط نیز علایم این بیماری را در كتاب خود شرح داده است. در سال 1947 یعنی یك سال قبل از مرگ دكتر بهجت، كنگره بین المللی پوست، بیماری را رسما به نام بیماری بهجت نامگذاری كرد. در سال 1991 محقق مصری Sahar Saleem با همكاری محققان عربستانی درگیری دستگاه عصبی و مغز توسط بیماری بهجت را برای دنیا توضیح دادند.

علایم بیماری بهجت چیست؟

یك ناحیه قرمزرنگ نسبتا وسیع می شود كه مركز آن همان محل تزریق یا فرورفتن سوزن است. یكی دیگر از علایم بیماری بهجت، ایجاد مشكلات چشمی است. معمولادر شروع بیماری، چشم هم درگیر می شود و درگیری آن می تواند از یك التهاب ساده عنبیه تا درگیری عصب بینایی و در نهایت كوری متغیر باشد. بنابراین بیماران مبتلابه بیماری بهجت در صورت ایجاد شدن ساده ترین علایم چشمی كه قبلاوجود نداشته است باید سریعا تحت ویزیت چشم پزشكی و درمان های لازم قرار گیرند.

آیا بیماری بهجت مناطق دیگر بدن را نیز درگیر می كند؟

بهجت می تواند در مفاصل بزرگ بدن بویژه زانو و مچ پا التهاب ایجاد كرده و باعث درد مفصلی شود.

لخته شدن خون در سیاهرگ های پاها و دست ها نیز در بیماران مبتلا به بهجت دیده می شود و بیشتر از افراد سالم اتفاق می افتد.
درگیر شدن سیستم عصبی بدن بویژه مغز و نخاع معمولابه شكل سردرد و اختلالات بینایی به همراه تهوع خود را نشان می دهد.
دستگاه گوارش نیز ممكن است در طی بیماری بهجت دچار مشكلاتی از قبیل زخم های متعدد بویژه در روده شود.

آیا درمانی برای سندروم بهجت وجود دارد؟