رموز موفقیت شرکت های اینترنتی کشور چین 

چینی ها در کسب و کار روشهای خاص خود را دارند که بسیار موفقیت آمیز نیز بوده هست،در تمام دنیا می‌توان تجارت چین را گسترده یافت.غربی ها به انها «خفاش» میگویند؛ خفاش هاي چشم بادامی که در دنیای کسب و کار اینترنتی حرف اول را می‌زنند. زمانی نه عمده دور، شرکت هاي بزرگ اینترنتی چینی از سوی سرمایه گذاران

سیلیکون ولی بعنوان شرکت هاي در حاشیه شناخته می شدند که تنها از روی کالاهای غربی کپی برداری میکردند. اما حالا دیگر این طور نیست. امروز این شرکت ها، هیولاهای ابرپیکری میباشند که تمایلات و بلندپروازی هاي بین المللی انها حتی در تصور انسان هم نمی گنجد.

تراکنش معاملات علی بابا بعنوان بزرگترین گروه تجارت الکترونیک چینی از مجموع اي بی و آمازون نیز اکثر هست. «جک ما» رییس این شرکت پیروز شده در 20 سال قبل بیش از دو میلیارد مصرف کننده در سرتاسر دنیا برای خودش دست و پا کند.

تن سنت «Tencent» که تخصص آن در اساس بازی هاي آنلاین و شبکه هاي مجازی هست در حال حاضر دهمین شرکت به لحاظ ارزش سهام هست و ارزش آن حدود 275 میلیارد دلار هست. «پانی ما» رییس این شرکت «که هیچ نسبتی با جک ما ندارد» قصد دارد کاری کند که کشورش در آینده بر دنیای فناوری حکمرانی کند.

اما اخیرا غول سومی به این آلبوم دوتایی اضافه شده و BAT چینی «خفاش؛ ابتدای نام لاتین شرکت هاي بیدو، تن سنت و علی بابا» را شکل داده هست. این غول سوم، بیدو هست، یک شرکت جست و جوی آنلاین که به دنبال بازار گوگل هست. گوگل برای فرار از سانسور، از این کشور رفت و حالا بیدو با فاصله اي کم پشت سر آن قرار دارد.

این سه گانه چینی

هر سه شرکت چینی، از جنبه هاي گوناگون و مهمی با همتایان غربی خود تفاوت دارند. نخست اینکه شرکت هاي غربی معمولا سعی دارند روی بعضی فعالیت ها به صورت هسته اي متمرکز شوند در حالیکه شرکت هاي اینترنتی چینی عموما هر چیزی را امتحان می‌کنند، از محاسبه در فضای ابر تا پرداخت دیجیتالی، همه ي زیر سلطه شرکت هاي چشم بادامی هاست.

نکته دیدنی این هست که استراتژی آنها جواب داده، یعنی مثلا شرکت تن سنت در تولید اپلیکیشن هاي گوناگون مثل وی چت کاملا پیروز بوده و نتایج آن نیز همه ي را تحت تاثیر قرار داده هست.دومین تفاوت شرکت هاي چینی با شرکت هاي غربی به سانسورها و قوانین مربوط می‌شود. اگر مسئله سانسورهای سیاسی یک استثنا

در نظر گرفته شود، بخش اینترنت در چین با قوانین بسیار می رو به رو هست؛ یعنی برخلاف تصور دیگران، این شرکت ها تنها به لحاظ سیاسی ممکن هست با سانسور مواجه شوند اما بحث امنیتی در مورد آنها صدق نمیکند. این در حالی هست که شرکت هاي غربی مثل فیسبوک، اپل و گوگل زیر فشار مسائل امنیتی قرار دارند و این فشار هر روز نیز اکثر میشود.

شرکت هاي اینترنتی چینی میتوانند به گونه اي دقت را به خود جلب کنند که دیگر شرکت هاي غربی از آن عاجز میباشند و این مسئله در بازار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هست.سومین تفاوت این شرکت ها نیز به اقتصاد شرکت ها مربوط میشود. شرکت هاي چینی می‌توانند با سرعتی بالا و در مقیاسی وسیع به موفقیت دست پیدا کنند،

چرا که آن بخش از اقتصاد که دولت بر آن چنبره زده، بسیار ناکارآمد هست. گاهی حتی زیرساخت مناسب برای آغاز کار نیز وجود ندارد. بعضی از شهرها حتی محلی مناسب برای خرده فروشی نیز ندارند. در سرتاسر این کشور تنها یک مرکز خرید در ازای هر یک میلیون و 200 هزار نفر وجود دارد.

در این شرایط طبیعی هست که مردم از خرید اینترنتی استقبال کنند. اما بازار بزرگ داخلی مانع از جنگ خونین بر سر تصاحب بازار میان این سه گانه شرکتی در چین نشده هست. نتیجه این جنگ نیز هر روز اکثر از پیش مشخص می‌شود. تن سنت و علی بابا به سرعت جلو میروند اما بعضی اهداف داخلی باعث شده بیدو از بازی عقب بماند.

یکی از نکاتی که کارشناسان محلی در مورد بیدو بر سر آن توافق دارند این هست که بیدو به یاهوی چینی تبدیل شده هست یعنی همان شرکتی که زمانی غول محسوب می شد اما کم کم به دلیل فقدان خلاقیت و آلبوم اي از اشتباهات مدیریتی از بین رفت.

رشد درآمد شرکت بیدو در سال 2016 به 6.3 درصد رسید در حالیکه در سال 2015 این رقم 35 درصد و در سال 2014 نیز 54 درصد بود. براساس گزارش اکونومیست، حدود 0.9 از کل درآمد این شرکت از طریق آگهی هاي آنلاین به دست می‌آید اما این درآمد در حال سقوط هست چرا که اهالی بازار آگهی هاي خود را به جای بیدو به شبکه هاي مجازی مثل وی چت می‌دهند و یا آ« را صرف تبلیغات موبایلی می‌کنند که سکوی آن نیز در اختیار علی باباست.

اما بیدو هنوز تسلیم نشده و پول زیادی را صرف شرط هاي بزرگی بر سر هوش مصنوعی در بازار می‌کند. این شرکت تمام هم و غم خود را روی هوش مصنوعی، ویدئوهای آنلاین، تکنولوژی هاي مجازی و خدمات «آنلاین آفلاین» گذاشته هست. یکی از مشاورهای کسب و کار در چین نسبت به آینده این شرکت کاملا بدبین هست؛ او می‌گوید: «انها برای پنج سال آینده شانس بسیار کمی دارند و بعید هست بتوانند کار مرتبط و خوبی انجام دهند.»

جنگ خونی هیولاها

از میان دو غول باقی مانده، تن سنت احتمالا وحشتناک تر هست. این شرکت تاکنون درآمد و سودی بیش از علی بابا داشته هست. هرچه تبلیغ آن روی وی چت اکثر می‌شود، ارزش آن نیز بالاتر می‌رود. گرچه این پیشرفت مشروط به این هست که کاربران از وی چت روی برنگردانند؛ یک بداقبالی می‌تواند باعث سقوط این شرکت شود.

اما سلاح اصلی تن سنت در برابر علی بابا، سهام آن در JD.com هست که دومین شرکت تجارت الکترونیک بزرگ در کشور چین به شمار می‌آید.رهبر این شرکت نیز ریچارد لیو، یکی از پیروز ترین و پیشروترین کارآفرین هاي چینی هست. شرکت JD.com مدل کسب و کاری گران قیمتی بر محور «دارایی هاي کلان» طراحی کرده

و شباهت بسیاری به سایت آمازون در ایالات امریکا دارد. سرمایه گذاری هاي کلان این شرکت روی انبار و لجستیک آن تاکنون به علی بابا نزدیک نشده هست.اما سال قبل درآمد این شرکت ناگهان به 37 میلیارد و 500 میلیون دلار رسید، در حالیکه سال پیش از آن حدود 28 میلیارد دلار درآمد داشت. سهم این شرکت در بازار کسب و کار به مصرف کننده

در چین از 18 درصد در سال 2014 به 25 درصد در سال 2016 رسید. حالا اگر این شرکت با همین فرمان جلو برود، می‌توان انتظار داشت که سرمایه گذاری هاي آقای لیو در بخش زیرساخت ها، آینده علی بابا در داخل کشور چین را به خطر بیندازد.شاید همین خطرات هست که علت نگرانی آقای «ما» را نشان میدهد. او از بابت سهم 70 درصدی

علی بابا از مجموع بازار تجارت الکترونیک رضایت ندارد و دلیلش نیز همین تهدیداتی هست که از سوی دیگر شرکت ها دیدن میکند. «ما» در سال 2016 تمام تلاش خود را به کار بست تا با یک میلیارد دلار هزینه، بازرسی شرکت لازادا بعنوان بزرگترین شرکت تجارت الکترونیک جنوب شرق آسیا را به دست بگیرد.

لازادا در ماه مارس خدمات جدیدی را برای سنگاپوری ها در نظر گرفت که انها می توانستند به کمک این خدمات، به صورت مستقیم از تائوبائو خرید کنند؛ تائوبائو یکی از دو سکوی داخلی علی بابا در بخش تجارت الکترونیک هست.سال قبل آقای «ما» گروه 20 راکه متشکل از کشورهای سردمدار در دنیا هست وادار کرد،

طرح او با عنوان «سکوی الکترونیکی تجارت جهانی» را به امضا برسانند. این طرح به کسب و کارهای کوچک کمک میکند، با سهولت در آن سوی مرزها فعالیت کنند.ماه قبل نیز علی بابا یک «منطقه تجارت آزاد دیجیتالی» را بعنوان طرحی مبتکرانه در مالزی راه اندازی کرد. این طرح ها که هم به صورت دولتی و هم به صورت خصوصی اجرایی میشوند، مسائلی که به لجستیک و پرداخت مربوط میشود را برای تاجران کوچک تسهیل میکند.

گرچه سلاح اصلی آقای «ما» برای جهانی شدن، مورچه مالیاتی بود که بیش از سال 2014 اجرایی شد. براساس این طرح، در چین خدمات مختلفی از بانک داری آنلاین تا سرمایه گذاری روی محصولات انجام می‌شود. در این طرح حتی مسائل مربوط به اعتبارسنجی موسسه ها نیز به کمک داده ها و اطلاعات انجام می‌شود. حالا طرح مورچه بیش از 450 میلیون مصرف کننده در چین دارد و قرار هست به خارج از این کشور نیز برود.

شرکت علی بابا به کمک طرح مورچه سرمایه گذاری هاي محلی نیز در شرکت هاي پرداخت آنلاین در کشورهای تایلند، فیلیپین، سنگاپور و کره جنوبی داشته هست. در ایالات امریکا نیز این طرح رقیب یورونت به شمار می‌آید. علی بابا نیز با طرح خود سعی دارد این رقیب را در کشور آمریکا کنار بزند و به سود در این کشور دست پیدا کند. اما تن سنت دست رو دست نگذاشته و سعی دارد فعالیت هایي برای پیش بردن خود در خارج از مرزهای چین داشته باشد.

این شرکت با رهبری خودش کنسرسیومی در فنلاند راه اندازی کرد و به کمک آن به یکی از بزرگترین شرکت هاي بازی آنلاین تبدیل شد. این شرکت به همراه شرکت تایوانی فاکسون قراردادی را به امضا رساند و بیش از 175 میلیون دلار روی آن سرمایه گذاری کرد تا چیزی شبیه به واتس آپ آمریکایی را با عنوان هایک مسنجر راه اندازی کند. این برنامه اکنون یکی از برنامه هاي محبوب پیام رسانی در هند هست.

یکی از دلایلی که باعث شده تن سنت به این برنامه هاي روی بیاورد این هست که تلاش هاي نخست آن برای ارتقای برنامه وی چت در کشورهای خارجی با مشکلاتی همراه شد «در اروپا مشکلاتی در مورد تبلیغات مربوط به لیونل مسی، بازیکن فوتبال باعث شد کار به خوبی پیش نرود».

شبکه هاي مجازی مثل فیسبوک و واتس آپ نیز بسیار قوی ظاهر شده بودند. آنها گرچه از وی چت نیز کپی برداری هایي داشتند و بعضی از ابداعات این برنامه را وارد کارهای خود کردند. همین مسئله باعث شد تا مصرف کنندگان غربی به برنامه چیزی روی خوش نشان ندهند چرا که برنامه هاي پیشین خودشان همه ي چیز را داشت هرچند که کپی برداری بود.

اما این برنامه هایي که تن سنت روی انها سرمایه گذاری کرده خارج از جنگی بوده که با علی بابا و بیدو دارد. گاهی هم این سه شرکت با یکدیگر همکاری هایي دارند. برای مشابه هر سه شرکت از حامیان اصلی دی دی چاکسینگ میباشند؛ شرکتی که شبیه به اوبر هست و در چین فعالیت میکند.

اما جنگی که این سه شرکت با هم دارند اکثر در بازار خارجی متمرکز شده هست. هند یکی از میدان هاي نبرد این سه شرکت هست؛ برای مثال در همین ماه آوریل، شرکت تن سنت بیش از 1.4 میلیارد دلار به کمک دو شرکت اي بی و مایکروسافت روی یک مرکز خرده فروشی آنلاین هندی سرمایه گذاری کرده هست. علی بابا نیز به کمک طرح مورچه بیش از 900 میلیون دلار برای طرحی دیگر در هند سرمایه گذاری کرده هست.

هند تنها جایی نیست که این شرکت ها بر سر آن رقابت می‌کنند. تن سنت ماه قبل خدماتی را ارائه داد که به کمک آن کاربران وی چت در اروپا می‌توانند فعالیت هاي دیگری نیز داشته باشند. این شرکت همین طور اخیرا 1.8 میلیارد دلار روی تسلای کشور آمریکا سرمایه گذاری کرده هست که این یک چالش بزرگ برای بیدو خواهدبود چرا که بیدو روی هوش مصنوعی و اتوماسیون تمرکز کرده هست.

شرکت بدون تمرکز خود را روی هوش و استعدادهای خارجی قرار داده و به همین دلیل استخدام هاي خود را از دانشگاه هاي برتر آمریکایی مثل استنفورد و ماساچوست داشته هست. این شرکت در سیلیکون ولی یک آزمایشگاه ویژه هوش مصنوعی نیز راه اندازی کرده هست. به هر حال نکته اي که اهمیت دارد این هست که بیدو به اندازه علی بابا و تن سنت قدرت ندارد. این شرکت در مورد کشورهایی مثل ژاپن سعی کرده اما به موفقیتی دست نیافته هست.

سه گانه چینی به بازار داخلی قدرتمندی دسترسی دارد که کمک می‌کند سرپا بیاستد. گلدمن ساکس برآورد کرده، بازار خرده فروشی آنلاین چین تا سال 2020 دو برابر شده و به حدود 1.7 تریلیون دلار می‌رسد. همانطور که دانکان کلارک در کتاب جدید خود در مورد علی بابا گفته، «نمیتوان از جاذبه چین دور ماند»؛ چه در منزل و چه در خارج از منزل، نمی‌توان غول هاي اینترنتی چشم بادامی ها را نادیده گرفت.