بررسی دلایل گوناگون ریزش ابرو و راه جلوگیری از آن 

ریزش ابروها می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از سرطان گرفته تا مشکلات هورمونی در بدن می توانند منجر به ریزش ابروها شوند. ابرو در زیبایی افراد نقش بسزایی دارد. ریزش ابروها می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برای درمان ریزش ابرو باید خاطر اصلی آن را تشخیص داد و در جهت رفع آن بر آمد.

ابرو بخشی از پیشانی هست که با مو هاي نسبتاً زبری در بالای چشم‌ها قرار گرفته هست. این بخش در زیبایی صورت نقش مهمی ایفا میکند.اضافه بر این، نقش مهمی در حفاظت از چشم‌ها دارد. مو هاي ابرو مانع ورود آب، عرق و غبار پیشانی به چشم می شوند.

چند ماهیچه نیز در این بخش از پیشانی وجود دارند که باعث ایجاد رفلکس‌ها و حرکت ابروها می شوند. برخی از افراد به‌طور سرشتی ابروهای کم‌پشتی دارند.برای پرپشت کردن مو هاي ابروی این افراد کاشت ابرو پیشنهاد می شود. گرچه این روش نیز مشکلاتی دارد زیرا ابروی پیوندی از ناحیه دیگری گرفته می شود.

از طرفی، رشد مو در نواحی دیگر بدن، مثل ابرو متوقف نمیشود و لازم هست فرد ابرو را هرازگاهی کوتاه کند، اما وقتی فرد از پرپشتی ابرو شکایتی ندارد و ناگهان متوجه کم‌پشتی آن میشود، حتماً باید به وجود مشکلاتی در پوست یا بدن شک کرد. کم‌خونی یکی از عواملی هست که می تواند باعث ریزش ابرو شود و در خانم‌هاي ایرانی شایع هست.

از سوی دیگر، نقش استرس در ریزش موی تلوژنی ثابت شده هست. حتی در استرس‎هاي ناشی از مریضی‌هاي تب‌دار یا جراحی‌ها معمولاً شاهد ریزش مو در ابرو یا مو هاي سر هستیم.گذشته از این که بیماران شروع به درمان‌هاي سنتی و… کنند، حتماً باید خاطر ریزش ابرو مشخص شود.

ریشه‌هاي ریزش ابروها

1- مهم ترین درماتیت‌هاي پوستی مثل آتوپیک، سبورئیک، مریضی پسوریازیس و پدیده تلوژن افلوریم که نوعی ریزش موقت ساقه مو هست، معمولاً به دنبال استرس و… اتفاق می‌افتند.

2- ریزش ابرو همۀ وقت} ناشی از مریضی‌هاي پوستی نیست و ممکن هست عوارض مریضی‌هاي داخلی زیادی باشد.مشکلات هورمونی مثل اختلال در عملکرد تیرویید، بارداری، داروهای پیش گیری کننده از بارداری و… نیز می توانند چنین عارضه‌اي ایجاد کنند.مریضی‌هاي عفونی و خودایمنی نیز می توانند روی فولیکول مو تأثیر بگذارند.

3- شیمی درمانی نیز یکی از عواملی هست که باعث ریزش ابروها می شود. این نوع ریزش درمان ندارد و بیمار فقط باید صبر کند تا طول دوره درمانی تمام شود.سرطان‌هاي مهاجم مثل لنفوم و لوسمی نیز جدا از درمان‌هایي مثل شیمی درمانی می توانند باعث ریزش ابروها شوند.

4- سرطان‌هاي پوستی مثل BCC و SCC یا سارکومکاپوزی نیز باعث ریزش ابروها می شوند.

5- عفونت‌هاي قارچی، باکتریال مثل شپش، سیفلیس نیز باعث ریزش ابرو میشوند.گرچه این موضوع قابل دقت هست که همه ي بیماریهای پوستی روی فولیکول مو اثر نمیگذارند؛ برخی از انها مثل اگزما بهدلیل این که بیمار مجبور هست ناحیه را بخاراند، باعث ریزش مو می شوند.

6- تومورهای پوستی که به سرعت رشد میکنند نیز باعث خالی شدن ابرو از مو میشوند زیرا در این موارد مو قادر نیست به لایه نفوذ کند.

7- مریضی اسکلروز بدلیل ایجاد زخم روی پوست باعث از بین رفتن فولیکول مو و ریزش ابرو میشود.زخم ممکن هست از نوع کلوئیدی یا گوشت اضافه باشد. در این مواقع نیز گوشت اضافه مانع رویش ابرو می شود.

8- مصرف داروهای ضدفشارخون پروپرانولول، کاپتوپریل، کلومیدین، داروهای روانپزشکی و بهره گیری از فلزات سنگین مثل طلا، نقره، آرسنیک و ید نیز ممکن هست باعث ریزش مو شوند.

9- مصرف بیش از حد مواد معدنی مثل ویتامینB و مشتقات ویتامین A که در دارویی مثل ایزوترتینویین وجود دارد نیز برای موها زیان آور هست.

10- گاهی ممکن هست بیمار بعد از جراحی و به خاطر بهره گیری از داروی بیهوشی هالوتان دچار ریزش ابرو، مژه و… شود. این مشکل نیز موقتی هست و نگرانی ندارد.

11- یک عادت رفتاری نیز در برخی از افراد وجود دارد که بیمار خودش مو هاي بخشی از موی سر یا سبیل، ابرو و مژه را می کند.این افراد باید به روانپزشک ارجاع داده شوند زیرا تداوم اینکار ممکن هست باعث از بین رفتن همیشگی فولیکول مو شود.

12- ضربه‌هاي فیزیکی، سوختگی، تصادف، حرارت، عوامل شیمیایی و الکتریکی و ابرو برداشتن خانم‌ها طی چند سال روی فولیکول ابرو تأثیر می گذارد و ممکن هست فولیکول برای همه ي وقت از بین برود.

13- درمان ریزش ابرو از روی یافتن خاطر‌هاي ایجاد کننده آن استدر واقع، وقتی دکتر با چنین مواردی مواجه می شود حتماً باید خاطر اصلی ریزش مو را بیابد، وگرنه درمان بی‌تاثیر خواهد بود.