عکس نوشته ولادت امام موسی کاظم «ع» 1401

دراین پست مجموعه اي از عکس نوشته ولادت امام موسی کاظم «ع» را مرور میکنیم. امام موسی کاظم «ع» در روز ۲۰ ذی الحجه ۱۲۸ هجری قمری چشم بـه جهان گشودند. ایشان با نام هاي ملقب بـه کاظم و باب‌الحوائج هم شناخته می‌شوند. ایشان فرزند امام صادق «ع» می باشند. اهل سنت هم بـه امام کاظم و پدر بزرگوارشان امام صادق «ع» احترام می گذارند. در ادامه با مـا همراه باشید.

عکس های تبریک ولادت امام کاظم «ع» ۱۴۰۱

درباره امام موسی ابن جعفر «ع»

امام موسی بن جعفر «ع» ملقب بـه کاظم و باب‌الحوائج می باشند. در ایران اغلب نام ایشان موسی کاظم یا بـه‌طور ساده کاظم خوانده میشود. کنیه‌ اش «ابو ابراهیم»، «ابوالحسن» و هفتمین امام شیعیان دوازده امامی بعد از پدرش جعفر صادق و قبل پسرش علی بن موسی الرضا اسـت. موسی کاظم در ۲۰ ذی الحجه ۱۲۸ هجری قمری در ابواء «منطقه‌اي در بین مکه و مدینه» بدنیا آمد.

مادرش برده‌اي آزاد شده بـه‌نام حمیده بود. اهل‌سنت بـه موسی کاظم بعنوان یک محدّث مورد وثوق احترام میگذارند. فرزندان زیادی را برای کاظم نام میبرند کـه مشهور‌ترین آن ها علی بن موسی الرضا، امام هشتم شیعیان دوازده امامی، فاطمه معصومه، احمد بن موسی الکاظم «شاهچراغ» ،عبدالله العوکلانی و صالح بن موسی الکاظم می‌باشند.

القاب امام موسی ابن جعفر «ع»

مهم‌ترین و مشهور‌ترین لقب امام موسی کاظم علیه السلام، «کاظم» اسـت و کاظم یعنی فرو خورنده خشم و غضب. از دیگر القاب آن حضرت میتوان بـه عالم، صالح، باب الحوائج، صابر، امین و زین المجتهدین اشاره کرد. مهم‌ترین کنیه آن حضرت عبدصالح و ابوالحسن می باشد کـه در بین اهل حدیث بـه ابوالحسن اول مشهور اسـت.

متن های تبریک ولادت امام کاظم «ع»

امشب از لطف آفريننده یکتا

گلشن گردیده مدینه

از قدوم این مه زیبا رو

روشن گردیده مدینه

موسی جعفر موسی جعفر

خوش‌آمدی گل زهرا

امشب اي یاران خانه ي صادق

از مقدمش پر ز نور اسـت

شهر یثرب از مقدم این گل

امشب چون وادی طوراست

موسی جعفر موسی جعفر

خوش‌آمدی گل زهرا

بهر این خورشید بر همه ی امید

زیبا گشته همه ی دنیا

در همه ی عالم ز قدوم او

جشن شادی شده برپا

موسی جعفر موسی جعفر

خوش آمدی گل زهرا

کرده او احسان شده ایم مهمان

گل زهرا در سرایت

امشب از رحمت اي گل عصمت

بر مـا بنما تـو عنایت

موسی جعفر موسی جعفر

خوش آمدی گل زهرا

اشعار تبریک میلاد امام موسی کاظم «ع»

این کریمان لطفشان هر چند آماده ست، لیک

نام مادر کـه وسط باشد دو چندان می شود

مـا پدر خواستیم و از پسر لطفش رسید

در رجب ها کاظمینِ مـا خراسان می شود

این دلِ مـا سینه ي مـا، نه بگو اصلاً بهشت

هر کجا موسی ابن جعفر نیست زندان می شود

یا امام رضا! سرت سلامت

یا حضرت معصومه سرتون سلامت….

نیستم آهو ولی سگ هم بـه دردی میخورد

لااقل یک گوشه از صحنت نگهبان می شود

اون نگاه تـو عشقه، صحن و سرا تـو عشقه

صحنِ با صفایِ، بابُ الرٌَضا تـو عشقه

سحَرا تـو عشقه، باغِ دعا تـو عشقه

نغمه ي اذان و صوتِ خدا تـو عشقه

گنبدِ طلا و، گلدسته ها تـو عشقه 

تـو همون ماه ترین صورتِ خودِ خدایی

این تـو رو بس کـه تـو، بابایِ امام رضایی

آقا موسی الرٌَضا جونم بـه قربانِ تـو

تـو حرم می پیچه صدایِ قرآنِ تـو

شبِ میلادِ تـو عالم فدایِ تـو باد 

لبِ پیغمبران مدح و ثنایِ تـو باد