در حال حاضر، گشت آزادراه های کالیفرنیا (CHP) خودروی خود را به فورد اکسپلورر تغییر داده اند و بنابراین، هر فورد شاسی بلندی در جاده، شبیه به یک تهدید است؛ مخصوصاً اگر در کاروانی متشکل از سه خودرو با مجموع ۱۸۱۰ اسب بخار در حرکت باشید. خودروی قرمزرنگ این کاروان، قدرتمندترین مدل کوروتی است که توسط کارخانه «بولینگ گرین» در کنتاکی مونتاژ شده است. در این خودرو، یک موتور ۶/۲ لیتری سوپرشارژر V-8 با قدرت ۶۵۰ اسب بخار با عنوان LT4 به اندازه ۱۹۵ اسب بخار بیشتر از استینگری استاندارد تولید می کند.
اگر بخواهیم مقایسه ای با گذشته داشته باشیم، بسیاری از کوروت های مدل ۱۹۷۹ در مجموع ۱۹۵ اسب بخار قدرت داشتند. انژکتور سوخت مستقیم، زمان بندی متغیر سوپاپ ها همراه با سوپاپ های مکش تیتانیومی، پیستون های آلیاژی با نسبت فشردگی 10.0:1 و یک سوپرشارژر با فشار 9.4 psi از جمله مواردی هستند که در این قدرت بالای Z06 نقش داشته اند. تنها یک فشار به پدال گاز کافی است تا تمام آن خاطره های ۶۳۸ اسب بخاری ZR1 را به دست فراموشی بسپارید.
مدل Z06 مورد استفاده در این بررسی با شاسی بازنگری شده Z07 همراه بوده است؛ موضوعی که باعث می شود ۱۰۹۹۰ دلار به هزینه کلی خودرو اضافه شود. این مبلغ، البته هزینه بالایی است؛ ولی در عین حال برخی امکانات مهم را مانند ترمزهای بزرگ کربن-سرامیکی و تایرهای میشلن پایلوت اسپورت کاپ 2 را که منحصراً برای Z07 توسعه داده شده اند، اضافه می کند. در واقع، گزینه Z07 برای کوروت عملکردی به همراه دارد که آن را در شرایط با رقابت با خودروهایی با دو برابر قیمتش قرار می دهد.
پارس ناز : پورشه 911 توربو S با بدنه زرد رنگش، از دور شبیه به یک آب نبات لیمویی بزرگ به نظر می رسد. این مدل، حدوداً دو برابر کوروت قیمت دارد؛ یعنی ۱۹۵۱۷۵ دلار. قدرت ۵۶۰ اسب بخاری این 911 از یک موتور دو توربوشارژر ۳/۸ لیتری تخت با ۶ سیلندر ناشی می شود که با سیستم دیفرانسیل چهار چرخ متحرک، سیستم فرمان چهار چرخ و یک گیربکس اتوماتیک دو کلاچه ۷ سرعته همراه است. همه ی این موارد در کنار یکدیگر، یکی از سریع ترین خودروهای جهان را تشکیل می دهند.
امّا شاید این سؤال پیش بیاید که چرا 911 GT3 برای این مقایسه انتخاب نشده است؟ باید در جواب گفت که در لحظات آخر آماده شدن برای این بررسی، به شکلی تصادفی، GT3 در دسترس قرار نگرفته و با توجه به مواردی چون ترمزهای سرامیکی، سیستم دیفرانسیل مناسب چهار چرخ متحرک و سیستم فرمان در توربو S، این مدل به عنوان یک تهدید مناسب تر برای کوروت Z06 انتخاب شده است.
رنگ سفید وانیلی در کاروان متعلق به نیسان GT-R نیسمو است که در آن، شاخه عملکردی نیسان با استفاده از توربوشارژرهای مدل مسابقه ای GT-R GT3، قدرت موتور را به اندازه ۵۵ اسب بخار افزایش داده است. یک شاسی ارتقا یافته به همراه تایرهای مخصوص نیسمو (دانلوپ SP اسپورت مکس GT ران-فلتس) و همین طور نیم اینچ عرض بیشتر در تایرهای جلو، چسبندگی را بهبود بخشیده است.
در همین حال، این GT-R دارای یک پکیج آئرودینامیک است که شامل یک باله فیبرکربنی بزرگ و خاص می شود. مطابقه گفته نیسان، این باله بزرگ، بدون آن که بر نیروی دراگ تأثیری بگذارد، نیروی رو به پایین تولید می کند. اگر این نسخه از GT-R نظر شما را به خود جلب کرده، بایستی این را هم در نظر داشته باشید که قیمت ۱۵۱ هزار و ۸۸۰ دلاری آن، حدود ۵۰ درصد نسبت به یک GT-R معمولی گران تر است.
برای اینکه این کاروان کمتر در معرض دید باشد، از بزرگراه فاصله گرفته و در دره ها پناه گرفته شده است. البته در اینجا، تصمیم گرفته شده که این خودروها برای دور مسابقه آزمایش نشوند و این بررسی بیشتر در جاده های معمولی انجام شود.
نیسان GT-R نیسمو مدل ۲۰۱۵
هر چیزی «قدیمی» می شود و «گودزیلا» نیز از این امر مستثنی نیست. وقتی GT-R را در کنار خودروهایی چون کوروت و 911 قرار دهیم، قدیمی بودن و عدم جذابیت آن بیشتر نمایان می شود. البته مهندسی «نیسمو» باعث شده تا آمار تست عملکرد بهبود یابد، ولی نتیجه نهایی یک GT-R سفارشی است که نسبت به کوروت و 911، مشکلات بیشتری در جاده های دنیای واقعی پیدا می کند.
سواری در این GT-R دارای خشونتی است که در دیگر خودروها دیده نمی شود. حتی تنظیم شوک های تنظیم شونده الکترونیکی در نرم ترین حالت نیز نمی تواند طبع سرکش آن را آرام کند. برای مدل سال ۲۰۱۵، نیسان سواری بهتری برای مدل پایه GT-R ایجاد کرده است و همین امر، دست «نیسمو» را برای بالابردن درجه خشونت آن باز کرده است. در همین حال، از جمله مزیت های سواری با GT-R نیسمو، عدم احساس لغزش بدنه، واکنش های سریع فرمان و چسبندگی جانبی 1.02g در تست لغزش در پیچ است. در حال حاضر، شاسی آن قدر صلبیت دارد که یک ناهمواری کوچک در سطح کافی است تا کنترل پایداری GT-R را به کار بیاندازد. شاید اگر چسبندگی کمتر دو خودروی دیگر را به همراه سواری بهتری درنظر بگیریم، کمتر بتوان به نیسمو بابت این وضعیت خرده گرفت.
در موتور ۳/۸ لیتری V-6 در GT-R، تأخیر توربو در کمترین حالت ممکن است و فشار در هر دور موتوری در دسترس قرار دارد. واکنش سیستم گیربکس دو کلاچه کُند است و زمان زیادی برای رفتن به دنده پایین تر لازم است. ولی در همین حال، اگر به حالت شیفت دستی سوئیچ کنیم، واکنش ها سریع تر و شیفت ها به شکل مناسب تر انجام می شوند.
۵۵ اسب بخار بیشتر نیسمو نسبت به مدل پایه GT-R باعث بهبود عملکرد خودرو در شتاب گیری شده اند. در این حالت، سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت در ۲/۹ ثانیه ثبت می شود؛ یعنی یک دهم ثانیه سریع تر از مدل پایه GT-R. این در حالی است که GT-R نیسمو مسیر یک چهارم مایل را ظرف ۱۱ ثانیه و با سرعت نهایی ۲۰۶ کیلومتر بر ساعت طی می کند که این آمار ۰/۲ ثانیه و ۴/۸ کیلومتر بر ساعت نسبت به مدل پایه جلوتر است. البته این موارد هیچ کدام ۵۰ هزار دلار قیمت بالاتر را توجیه نمی کنند؛ مگر اینکه این خودرو بخواهد فقط در مسابقات حضور داشته باشد.
چیزی که در GT-R تغییر نکرده، هیکل و جثه آن است که مجموعاً ۱۷۶۶ کیلوگرم وزن دارد. وقتی در پشت فرمان GT-R نشسته اید، این خودرو بیشتر حال و هوای یک سدان را دارد؛ این موضوع حداقل در زمانی که هنوز حرکت نکرده اید، احساس می شود. از سال ۲۰۰۹، با کوچک شدن ابعاد GT-R، رانندگی با آنها سخت تر شده است. ولی در همین حال، در یک مسیر مارپیچ، GT-R نسبت به 911 توربو S که خودرویی کوچک تر و سبک تر است، بهتر عمل می کند.
در مجموع GT-R نیسمو دارای یک شخصیت مسابقه ای است و همیشه آن را حفظ می کند. اگر می خواهید حریفان خود را در پیست مسابقه وحشت زده کنید، این خودرو انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود؛ در غیر این صورت، شاید باید به فکر مدل خودروی دیگری باشید.
پورشه 911 توربو S مدل ۲۰۱۴
قیمت ۱۹۵۱۷۵ دلاری برای یک توربو S، در حالی که مدل پایه نیز ۱۸۳۶۹۵ دلار است، شاید قیمت بالایی به نظر برسد، ولی اگر برخی جنبه های دیگر را نیز درنظر بگیرید، شاید این هزینه ارزشش را داشته باشد.
مانند بسیاری از مدل های 911، توربو S نیز خودرویی ایمن برای استفاده های روزانه است. شاید این مدل، لوکس ترین در بین خودروهای مقایسه شونده باشد. شوک های تنظیم شونده الکترونیکی در نرم ترین حالت، سواری بسیار راحتی را ایجاد می کنند. این در حالی است که در این خودرو از چرخ های ۲۰ اینچی استفاده می شود. صندلی های 911 دارای گرم کن و خنک کننده هستند و همچنین قابلیت تنظیم ۱۸ جهته در آنها باعث می شود که رسیدن به موقعیت مناسب در هنگام نشستن در کابین به راحتی ممکن شود. دید پیرامونی از داخل کابین بسیار مناسب است. کابین 911، هم در حالت تخت گاز و هم در حال حرکت متعادل با سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت، ساکت ترین فضا در میان گروه دارد. به جز قیمت و عملکرد، هیچ چیز نامتعارف دیگری در رابطه با 911 وجود ندارد. طبیعت نرمال پورشه آن را تبدیل به یکی از خواستنی ترین خودروها می کند.
البته این را نیز باید گفت که عملکرد سیستم کنترل شروع در توربو S چندان هم نرمال نیست. با حالتی عجیب و وحشی، این خودرو از حالت متوقف تنها در عرض یک ثانیه به سرعت ۴۸/۲ کیلومتر بر ساعت می رسد. همچنین سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت در مدت ۲/۵ ثانیه و سرعت ۱۶۰/۹ کیلومتر بر ساعت در مدت ۶/۲ ثانیه ثبت می شود. با توربو S، مسیر یک چهارم مایل در زمان ۱۰/۶ ثانیه با سرعت نهایی ۲۰۹/۲ کیلومتر بر ساعت پشت سر گذاشته می شود. همین طور در کمتر از ۱۵ ثانیه، سرعت ۲۴۱/۴ کیلومتر بر ساعت را رد می کنید.
در عین حال، در مسیر مارپیچ، 911 مسیر را به عنوان خودروی آخر به پایان می رساند که درست در پشت سر GT-R قرار می گیرد. در مقایسه با واکنش های لحظه ای سیستم فرمان کوروت در هنگام پیچیدن، فرمان 911 اندکی حسّ تأخیر در واکنش را دارد. ولی اگر شرایط سخت مسیر مارپیچ را کنار بگذاریم، شرایط واکنش فرمان خودرو، چندان هم نامناسب نیست. در میان مسیرهای کوهستانی، 911 چهره متین و استوار خود را نشان می دهد.
قدرت به صورت خطی انتقال داده می شود و سیستم گیربکس دو کلاجه در حالت «اسپورت» دنده های مناسبی را برای حرکت انتخاب می کند. در همین حال تأثیر سیستم فرمان بر چرخ های عقب، باعث می شود که پایداری بیشتری برای خودرو ایجاد شده و بدفرمانی به حداقل مقدار خود برسد. همچنین با هندلینگ مناسبی که در این خودرو شاهد هستیم، توزیع ۶۱/۲ درصد از وزن خودرو را به چرخ های عقب نباید چندان اهمیتی داشته باشد. در هنگام پیچیدن نیز چسبندگی جانبی به اندازه 1.07g در دسترس قرار دارد.
911 توربو S، در داخل کابین، حال و هوایی آرام و آراسته دارد؛ ولی از بیرون، داستان جور دیگری است. موتور توربو S سر و صدای زیادی برپا می کند. در واقع، شاید توربو S بهترین خودروی موجود در اینجا باشد، ولی قیمتش به اندازه دو برابر یک Z06 است و این موضوع چندان خوشایند نیست.
شورولت کوروت Z06 مدل ۲۰۱۵
رانندگی با چسبندگی جانبی بالاتر از 1.0g، تمرکز بالایی را می طلبد. بنابراین تا زمانی که آخر اسمتان «فتل» یا «گوردون» نیست قبل از این که سوار Z06 شوید، آبی به سر و صورت خود بزنید؛ حتی اگر در بهترین شرایط خود قرار داشته باشید. بیشتر خشونت این خودرو از پیشرانه آن ناشی شده است؛ جایی که در آن یک موتور سوپرشارژر ۶/۲ لیتری V-8 استفاده شده است.
همان سیستم تعلیقی که چسبندگی 1.15g را ممکن می کند، باعث می شود حس مناسبی از سطح جاده دریافت کنید. وقتی شوک های سیال مغناطیسی در نرم ترین حالت تنظیم شده باشند، شرایط تنها اندکی سخت تر و آشفته تر از مدل استاندارد استینگری است و البته چندان هم به کابین GT-R نزدیک نیست. تایرهای میشلین نیز به ندرت صدایی بیشتر از تایرهای Z51 ایجاد می کنند.
در همین حال، وقتی تنظیمات «پیست» را انتخاب کنید، وزن سیستم فرمان افزایش می یابد، شوک ها سخت تر می شود و اگزوز، صدای خود را آزاد می کند. البته شاید بهتر باشد از فرمان سبک تر در حالت های دیگر استفاده کنید، ولی وقتی کوروت به 1.0g می رسد، این وزن بیشتر فرمان چندان مشکل ساز نخواهد بود. آپشن صندلی های «کمپتیشن اسپورت» نیز با قیمت ۱۹۹۵ دلار شما را دقیقاً در جایی قرار خواهد داد که به آن تعلق دارید.
Z06 دارای بهترین نسبت قدرت به وزن در بین خودروهای گروه است، ولی کشش بالاتری نسبت به آنها ندارد. اگر فرض کنیم که در دنیایی از خودروهای تک دیفرانسیل زندگی می کنیم، این خودرو سریع ترین آنها محسوب می شود. ولی در واقعیت، شتاب Z06 نسبت به 911 و GT-R کمتر است. امّا هنوز هم سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت در ۳/۳ ثانیه ثبت می شود و مسیر یک چهارم مایل را در مدت ۱۱/۵ ثانیه با سرعت نهایی ۲۰۱/۲ کیلومتر بر ساعت طی می شود که آمار چندان ضعیفی هم نیستند.
در این مدل شورولت نیز از سیستم کنترل شروع حرکت استفاده شده است، ولی به تأثیرگذاری سیستم به کار رفته در پورشه نیست. بهترین زمان ها در تست های شتاب، در حالی به دست آمد که پدال گاز به آرامی فشار داده شده و بنابراین از «ویل اسپین» که زمان را در شتاب گیری هدر می دهد، پرهیز شده است.
قدرت به قدری در اینجا زیاد است که فاصله دنده ها به نظر کوتاه می آید. اولین بار که دستتان به سمت دسته دنده می رود، احساس نرمی خاصی با توجه به ظرفیت گشتاور انتقال قدرت می کنید. البته ۷ دنده بودن گیربکس برخی مواقع گیج کننده است و هنگامی که می خواهید به سراغ دنده سوم بروید، ممکن است آن را با دنده پنجم اشتباه بگیرید. در سرعت بالای ۲۴۱ کیلومتر بر ساعت، با اضافه شدن تأثیر دراگ طراحی آئرودینامیک Z07، روند شتاب گیری سریع تر از بقیه خودروها دنبال می شود.
در همین حال، کورت می تواند از سرعت ۱۱۲/۶۵ کیلومتر بر ساعت در فاصله ۴۱/۱۵ متر و از سرعت ۱۶۰/۹۳ کیلومتر بر ساعت در فاصله ۷۹/۵۵ متر متوقف شود. سرعت توقف به گونه ای است که از سیستم OnStar انتظار دارید که به شما بگوید با چیزی تصادف کرده اید. پدال ترمز، حسّ اعتماد به نفس بسیار خوبی را ایجاد می کند و ترمز پورشه از این لحاظ در رده دوم قرار می گیرد. ترمزهای چدنی نیسان نیز توقف های کوتاهی را ایجاد می کنند، ولی پدال آن، حسّ تسلط لازم را ندارد.
با تمام ویژگی های عملکردی که Z06 به استینگری اضافه کرده، کارایی، تمدن و سواری از جمله مواردی هستند که همچنان در این مدل حفظ شده اند. در همین حال، Z06 هم می توان نقش یک طوفان را بازی کند و هم به آرامی در خیابان های شهر تردد کند. البته این مدل، آخرین کوروت موتور جلو نیز محسوب می شود.