زمانى که مقدار کالری دریافت شده بیشتر از کالری مصرف شده باشد، چاقى نتیجه مىشود. عوامل موثر در ایجاد چاقى شامل عوامل ارثى، پرخورى، تغییر سوخت وساز بافت چربى، کاهش تولید گرما (یعنى فرآیندى که در آن چربى تولید انرژى مى کند)، کاهش فعالیت جسمى بدون کاهش مقدار غذاى دریافتى و برخى از داروهاست.
افزایش چربى شکم، به طور مستقل با خطر ابتلا به بیمارى قلبى را ارتباط دارد.
علل چاقى
ذخیره اصلى انرژى بدن، چربى است. اگر انرژى دریافتى بیش از انرژى اى باشد که به مصرف مىرسد، افزایش بافت چربى، گریزناپذیر خواهد بود. بنابراین بر وزن بدن افزوده مىشود.
از آنجایى که مصرف انرژى با وزن بدن متناسب است، افزایش وزن، افزایش مصرف انرژى را به همراه دارد. بنابراین با افزایش انرژى دریافتى، میزان مصرف انرژى هم بالا مى رود و در نتیجه وزن بدن ثابت مىماند.
میزان فعالیت جسمى: برخى بیماران از افزایش پیشرونده وزن شکایت مىکنند، حال آنکه مقدار غذاى دریافتى آنها افزایش نیافته است. باید گفت که چنین وضعیتی کاملاً امکانپذیر است. درست است که مقدار انرژى دریافت شده افزایشى نداشته است، اما در مقابل، مقدار انرژى مصرف شده به دلیل کاهش فعالیت جسمى کاهش یافته است. از این رو افزایش وزن حاصل میشود.
افزایش سن: کاهش پیشرونده توده عضلانى بدن که با افزایش سن روى مىدهد، امرى اجتناب ناپذیر است. در عین حال به دلیل کاهش توانایى بدن در سوزاندن چربى ها، وزن افزایش مى یابد.
در این حالت اگر مقدار کالری دریافتى به میزان قبلى باقى بماند، به ناچار افزایش وزن خواهیم داشت که بیشتر از چربى تشکیل شده است. بنابراین تولید انرژى کاهش مىیابد و براى جبران انرژى از دست رفته نیاز به دریافت مقدار بیشترى ماده غذایی خواهد بود. پس توده عضلانى به شکل پیشرونده اى کاهش یافته و توده چربى افزایش مىیابد.
ترکیب بندى بدن: در افرادى که وزن بدن آنها مساوى است، میزان کالری مصرفی غذایی متفاوت است و افرادی که به میزان مساوى کالری مصرف می کنند، ممکن است وزن هاى متفاوتى داشته باشند. یک فرد بسیار سنگین وزن مى تواند کالری غذایی بسیار کمترى نسبت به فرد بسیار سبک تر مصرف کند و برعکس.
عوامل ژنتیک: برخى از خانواده ها مستعد ابتلا به چاقى هستند. این امر دخالت عوامل ژنتیک را در ایجاد چاقى نشان مىدهد.
سازوکارى که از طریق آن عوامل ژنتیک بر افزایش وزن اثر مىگذارند، شامل موارد زیر است: کاهش انرژی تولید شده از غذا، کاهش سرعت سوخت وساز بدن، کاهش کارکرد تیروئید، کاهش فعالیت آنزیم لیپوپروتئین لیپاز، دماى پایین تر بدن و کاهش مقدار چربى قهوهاى بدن که از نظر سوخت وساز فعال است.
همچنین ممکن است رژیم غذایى متداول در میان یک خانواده و شیوه زندگى آنها در ایجاد چاقى نقش داشته باشد.
جدا کردن این عوامل از عوامل ژنتیک غالباً دشوار است. با این همه، علم، نقش ژنها را در ایجاد چاقى نشان داده است.
عوامل اجتماعى – اقتصادى: در جوامع مرفه، چاقى در طبقاتى که از نظر اجتماعى و اقتصادى پایینتر هستند، شایع تر است. در کشورهاى در حال توسعه، چاقى در میان مرفهین دیده مىشود. جامعه فشار خود را براى لاغرى بیش از حد (مانند مانکن ها) و یا چاقى بیش از حد به نشانه رفاه بر افراد تحمیل مىند.
روش زندگى: منظور از روش زندگى، رفتارهایى است که نوع غذا را تعیین مى کنند. تمایل به خوردن غذاهاى بسیار چرب و خوراک حاضرى بیش از غذاى تازه منجر به چاقى مى شود.اگر چه نمى توان ساختار ژنتیک را عوض کرد ولى مى توان عادات غذایى را تغییر داد.
عادات روانى: این عوامل هم بر عادت غذایى تاثیر مى گذارند. بسیارى از مردم در پاسخ به عواطف منفى مانند ملال، اندوه یا خشم، شروع به خوردن مى کنند. بیشتر افرادى که اضافه وزن دارند، از نظر روانشناختى بیشتر از افراد میان وزن دچار مشکل نیستند.
با این وجود، بیش از ده درصد افرادى که اندکى چاق هستند و سعى در کاهش وزن داشته به روش هاى بازارى براى کاهش وزن متوسل مى شوند و یا خودشان اقدام به این کار مى کنند، به عادت پرخورى مبتلا هستند.
این اختلال در میان افراد به شدت چاق رایج تر است. در هر وعده پرخورى، فرد مقدار زیادى غذا مى خورد و احساس مى کند که نمى تواند خوردن خود را کنترل کند.
احتمالاً افرادى که به شدیدترین وجهى به پرخورى مبتلا هستند نیز علائم افسردگى و اعتمادبه نفس پایین را نشان مى دهند، این افراد ممکن است در کم کردن وزن خویش و پایین نگاه داشتن آن، نسبت به افرادى که به مشکل پرخورى عصبى مبتلا نیستند، با دشوارى هاى بیشترى روبه رو باشند.
hگر شما فکر مىکنید که به پرخورى عصبى مبتلا هستید، از یک روانپزشک، روانشناس، یا مددکار اجتماعى کمک بخواهید.
عوامل هورمونى: تاثیر عوامل هورمونى بر روى مقدار چربى بدن چه در موقعیتهاى طبیعى و در موارد غیرطبیعى بیمارى ها دیده مىشود. در حالت طبیعى، مقدار چربى در بدن زنان بالغ در حدود دو برابر مردان جوان است و در باردارى با افزایش چربى بدن رخ مىدهد.
چاقى در زنان در زمان بلوغ، باردارى یا یائسگى شروع مى شود. چاقى در بسیارى از موارد و نه همیشه در بیمارى هایى مانند کم کارى تیروئید، کم کارى غدد جنسى، کم کارى هیپوفیز و نشانگان کوشینگ دیده مىود.
سایر علل چاقى
برخى بیمارىها مى توانند به چاقى یا تمایل به افزایش وزن منجر شوند. این بیمارى ها شامل افسردگى و مشکلات خاص عصبى هستند که مى توانند با پرخورى همراه باشند.
همچنین داروهایى مثل استروئیدها، قرص هاى خوراکى ضدباردارى، فنوتیازین ها، انسولین و برخى از داروهاى ضدافسردگى مى توانند با تحریک اشتها، افزایش وزن را سبب شوند.
پزشک مىواند تعیین کند که عوامل و بیمارىاى زمینهى عامل افزایش وزن و یا اشکال در کاهش وزن هستند یا خیر.
علائم بالینى
در بیشتر موارد، تشخیص با توجه به ظاهر، انجام مى شود اما معیار چاقی که قابل محاسبه است "ضریب توده بدنى" (BMI) نام دارد.
علاوه بر این میتوان برای ارزیابی چاقی کلفتى چین پوستى روى عضله سه سر بازویى با استفاده از کولیس هاى فنرى مخصوص، اندازه گیرى مى شود. اندازه بالاى ۲۸ میلى متر در زنان، نشان دهنده چاقى است.
عوارض مکانیکى مربوط به چاقى: صافى کف پا،آرتروز زانوها، مفصل ران و مهره کمرى، فتق هاى شکمى، فتق هاى دیافراگمی، واریس وریدى، تنگى نفس در زمان فعالیت، عفونتهاى تنفسى، سوانح و پیشامدها.
بیمارى هاى مربوط به سوخت و ساز: دیابت غیروابسته به انسولین یا دیابت نوع 2 ، هیپرلیپیدمى (بالا بودن چربى خون)، سنگ کیسه صفرا، هیپریوریسمى (بالا بودن اسید اوریک خون) و نقرس در میان افراد چاق بیش از افراد عادى دیده مىوند.
بیمارى هاى قلبى – عروقى: چاقى، با افزایش فشار بر روى قلب، سبب افزایش اندازه آن مى شود. همچنین بازده قلب، حجم ضربهاى و حجم خون افزایش مىیابد. چاقى غالباً با فشار خون بالا همراه است.
متوسط طول عمر: افزایش وزن در تمامى سنین با افزایش میزان مرگ و میر همراه است. اما میزان مرگ ومیر متناسب با شدت چاقى بالا و پایین مىود.
چندین بیمارى جدى و مهم با چاقى ارتباط دارند مانند دیابت بزرگسالان یا نوع دو، بیمارى قلبى، فشار خون بالا و سکته مغزى.
همچنین میزان بروز انواع خاصى از سرطان ها با چاقى رابطه مستقیم دارد. احتمال اینکه زنان چاق در اثر ابتلا به سرطان کیسه صفرا، پستان، رحم، گردن رحم، یا تخمدان ها بمیرند، بیش از زنانى است که چاق نیستند.
بیمارىها و مشکلات ناشى از چاقى: بیمارى کیسه صفرا و سنگ صفرا، بیمارى کبدى، آرتروز، بیمارى اى که در آن مفاصل تخریب مى شوند. این امر احتمالاً به دلیل وزن زیاد تحمیل شده به مفاصل است. نقرس، بیمارى دیگرى که مفاصل را درگیر مىند.
مشکلات ریوى (تنفسى): شامل وقفه تنفسى به هنگام خواب که در آن تنفس فردى که خوابیده است براى زمانى کوتاه متوقف مى شود.مشکلات تولید مثلى در زنان، شامل بى نظمى قاعدگى و ناباورى. ارائه دهندگان خدمات بهداشتى و درمانى متفق القول هستند که هر چه فرد چاق تر باشد، بیشتر احتمال دارد که سلامتى وى به مخاطره افتد.
اثرات روانشناختى و اجتماعى
رنج و ناکامى عاطفى مى تواند دردناک ترین بخش مشکلاتى باشد که یک فرد چاق با آنها روبه رو است. امروزه ظاهر و فیزیک خود اهمیت زیادى دارد و جذابیت به ویژه در میان خانم ها با داشتن اندامى باریک و متناسب معادل است.
در چنین شرایطى فرد چاق احساس مى کند که فاقد جذابیت و مقبولیت است. بسیارى از مردم فکر مى کنند که فرد چاق، پرخور، تنبل و یا هر دوى اینهاست ولواینکه واقعیت غیر از این باشد. در نتیجه زنان چاق در محیط کار، مدرسه و اجتماع با پیشداورى و تبعیض روبه رو هستند. احساس طردشدگى، شرم یا افسردگى در میان آنها رایج است.