آرزوی رسیدن این مرد به لندن با قایق دست‌ ساز تلاش غیرمعمول یک مهاجر افغان برای رسیدن به بریتانیا با قایق دست ساخته خودش اخیرا خبرساز شد.آصف از ولسوالی موسهی لوگر است و چهارده سال پیش افغانستان را با رویای رسیدن به لندن ترک کرد.او پس از پیمودن شهرهای بی شماری در ایران، ترکیه، یونان، صربستان، کروواسی و سویس سرانجام به شهر بندی کاله در شمال فرانسه رسید.

به نقل از بی بی سی آصف ۳۳ ساله پس از تلاش های ناکام زیاد، سرانجام تصمیم گرفت تا با ابتکار خودش به بریتانیا بیاید. او با تکه های چوب و پلاستیک، توپ های پلاستیکی و یک روجایی که از کوچه های شهر بندری کاله یافته بود، قایق کوچکی ساخت و آنرا به امید رسیدن به لندن به آب انداخت.

اما بخت با او یاری نکرد و پلیس مرزی فرانسه پس از چهار ساعت او را از دل آب نجات داد در حالیکه باد، کشتی او را نه سوی شهر آرزوهایش یعنی لندن بلکه به سوی فرانسه می‌برد.برای دیدار با آصف از لندن به کاله رفتم. آصف را در یک روز آفتابی دربین ده ها افغان دیگر در بین خیمه های کوچک یافتم.

این ده هاخیمه آبی رنگ، نم‌زده که بصورت نامنظم در کنار هم قرار گرفته اند یکی از اردوگاه های شهر کاله را می سازند.نزدیک به ۲۰۰ مرد افغان در شرایط غیرقابل تحمل در این اردوگاه بسر می برند. مردانی که سال ها مشقت راه و اکنون شرایط سخت بی آبی، بی غذایی، بیماری و سردی اردوگاه را به جان خریده اند تا روزی به آرزوی دیرینه شان یعنی لندن برسند.

آصف درجریان مصاحبه بسیار با حسرت از لندن یاد می‌کرد. او می‌گفت لندن در بین شهرهای اروپایی شهرستاره است. آصف درحالی‌که زیاد مصمم به نظر می آمد گفت بازهم قایق دیگری خواهد ساخت و برای رسیدن به بریتانیا آنرا به آب خواهد انداخت.

کاله نزدیکترین شهر بندری فرانسه به بریتانیا است.ازین راه بدون مبالغه هزاران مهاجر افغان تا به حال به بریتانیا آمده اند. این روند هرچند در اثر تشدید محدودیت های بیشتر مرزی پلیس بریتانیا و فرانسه کاهش یافته اما هیچگاه قطع نشده است.

اردوگاه کاله در شمال فرانسه

اردوگاه مهاجران که در آن جوانانی از کشور های دیگر هم هستند فقط در چند صد متری بندرگاه در کنار آب بنا شده که از آن می توان شب و روز ده ها کشتی بزرگ را با چراغ های روشن شان دید که هزاران مسافر را به بریتانیا می برند ولی مهاجران را نه.دیدن این کشتی های بزرگ چندین طبقه سفید رنگ به روشنی مهاجران را برای تلاش بیشتر برای رسیدن به لندن وسوسه می‌کند.

درجریان اقامت شباروزی در اردوگاه کاله دیدم که چگونه شبانه جوانان مهاجر افغان برای آنچه که خود “انداخت” می نامند، آماده می شوند. آنها لباس های گرم به تن کرده و در تاریکی شب از اردوگاه شان بیرون شده و خود را به لاری های تجاری می‌رسانند که راهی بریتانیا هستند.آنها سپس سوار این لاری ها شده و خود را در لابلای بار، پنهان می‌کنند. این کار خطرهای زیاد را در پی دارد.

تا به حال ده ها نفر به دلیل کمبود آکسیجن، پرت شدن از کامیون و ریختن بار برسر آنها، جان خود را از دست داده اند.کارمندان امداد که افغان ها را در اردوگاه کاله کمک می‌کنند گفتند که یک جوان چهارده ساله آفریقایی تبار از کشور اریتره چند هفته پیش در تلاشش برای رفتن به بریتانیا ازین راه کشته شد. او خود را از کامیونی پرت کرده بود تا سوار کامیون دیگری شود، اما کامیون بعدی از روی او رد شده بود.

ساکنان اردوگاه کاله می‌گویند، در یک روز تنها یک بار غذا می‌خورند که آنهم نا کافی است. در این اردوگاه از دارو، پزشک و حتی حمام و دستشویی خبری نیست.شفیق الله از پروان که در آن شب با دوستانش آماده سفر پرخطرلندن می‌شد از امید و دلهره اش می‌گفت. شفیق درحالیکه کوله پشتی کوچکی داشت با اطمینان می‌گفت استفاده از لاری های تجاری یگانه راه مطمئن برای رسیدن به لندن است.

او گفت پنچ تا شش نفر دیگر یکجا با او برای رسیدن به مقصد تلاش خواهند کرد. شفیق الله گفت پیش از این بارها برای رسیدن به لندن تلاش کرده اما موفق نشده است. او اما تاکید می کرد که این پایان ماجرا برای او نیست و تلاش هایش را هیچگاه پایان نخواهد داد تا اینکه به شهر آرزوهایش برسد.جوان دیگری ۲۳ ساله که نخواست نامش را بگوید، اسناد اقامت ایتالیا را در دست داشت و می گفت تنها به دلایل اقتصادی به بریتانیا می‌رود.

این جوان قندوزی که خانواده اش در ایران است شامل دسته دوم جوانانی بود که آن شب برای رفتن به بریتانیا اردوگاه را ترک کردند.او درحالیکه به چراغ های روشنی کشتی های عازم بریتانیا و امواج آرام دریا خیره شده بود گفت مجبور است به بریتانیا برود و کار سیاه کند. او مدعی بود که در ایتالیا کار نیست و او افرادی دیگر همانند او چاره ای ندارند مگر اینکه به لندن بروند.

شهرک بندری کاله

در اردوگاه کاله، کمی دورتر از افغان ها مهاجران آفریقایی تبار خیمه های خود را برپاکرده اند. آنها مانند افغانها به دلایل گوناگون مشتاق لندن هستند. یک جوان سودانی به من گفت نا امنی در کشورش او را به فرانسه کشانده و و چون در فرانسه فرصت های کاری بسیار محدود است او می‌خواهد به بریتانیا برود تا صاحب لقمه نانی شود.

ساکنان اصلی شهر کاله، از وجود افراد غیرقانونی ناخوانده در شهرشان به تنگ آمده اند. در یک فروشگاه کوچک که در نزدیکی اردوگاه آفریقائیان بود، یکی از زنان فروشنده گفت، از اینکه بامداد تنهایی به مغازه بیاید می‌ترسد. اما زن مسن تر همکار او گفت که راه چاره ای برای این معضل وجود ندارد. این روندی است که پایانی برای آن به چشم نمی خورد.

فعالیت های بی پایان غیرقانونی این مهاجران روی رفتار پلیس در دو شهر مرزی کاله و دوور بریتانیا تاثیر گذاشته است. هنگام بازگشت به لندن، پلیس چندین بار موتر/ماشینم را به دقت بررسی کرد تا مبادا مهاجر غیر قانونی را از مرز عبور دهم.

از عرشه کشتی بزرگی که در آن روز آفتابی مرا به بریتانیا می آورد به خیمه های آبی رنگی خیره شدم که در آن افغان ها خیره شدم که در آن مردان مهاجر افغان برای کاری که باربار انجام داده اند احتمالا یک بار دیگر نقشه می‌کشند.

منبع:بی بی سی