پارس ناز پورتال

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک 

کشتی تایتانیک با همه خدمه و مسافرانش در کام مرگ فرو رفت و فقط عده اندکی توانستند جان سالم به در ببرند. ساختن فیلم تاریخی تایتانیک نیز مزید بر علت شد تا این کشتی در ذهن ها ماندگار شود. بلافاصله بعد از غرق شدن کشتی تایتانیک در سال ۱۹۱۲ بسیاری از افراد سعی کردند که مکان غرق شدن آن را پیدا کرده

 

و لاشه کشتی را از آب بیرون بکشند. با این وجود تا سال ۱۹۸۵ کسی موفق نشد این کشتی غول پیکر که زمانی فکر می شد غیرقابل غرق شدن است را پیدا کند. بعد از پیدا شدن لاشه کشتی در عمق دریا جدال بر سر مالکیت کشتی و اشیاء با ارزش موجود در آن بالا گرفت.

 

داستان معروف غرق شدن کشتی تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

به لطف فیلم “تایتانیک” ساحته جیمز کامرون، داستان غرق شدن این کشتی اکنون در سراسر جهان شناخته شده است. کشتی تایتانیک در ۱۰ آوریل سال ۱۹۱۲ اولین سفر دریایی خود را از بندر ساوتهمپتون در انگلیس به سمت نیویورک آغاز کرد. تنها ۴ روز بعد و در نتیجه برخورد با یک کوه یخی، این کشتی عظیم و مجلل در دریا غرق شد.

 

از آن جا که تعداد زیادی از مسافران کشتی در این حادثه کشته شدند و ادعا شده بود که کشتی تایتانیک یکی از امن ترین کشتی های ساخته شده به دست بشر است ، واقعه غرق شدن کشتی انعکاس گسترده ای در رسانه ها و در بین توده مردم داشت.

 

ساخت کشتی و تعبیه قایق های نجات ناکافی در آن

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

در واقع مهندسان طراح کشتی تایتانیک چنان به قابلیت غرق نشدن این کشتی اطمینان داشتند که تنها نصف قایق های نجات لازم برای مواقع ضروری را در این کشتی تعبیه کرده بودند. این اطمینان به حدی بود که قبل از عظیمت کشتی از بندر ساوتهمپتون به سمت نیویورک ادعا می شد که همین تعداد قایق نجاتی که در عرشه کشتی تایتانیک وجود دارد نیز تنها برای نجات مسافران کشتی های غرق شده دیگر است.

 

ایده های عجیب و غریب برای بیرون کشیدن کشتی تایتانیک از قعر دریا

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

کشتی تایتانیک در فاصله ۳۷۰ مایلی از جنوب شرقی جزیره نیوفاوندلند (Newfoundland) غرق شد و لاشه آن در عمق ۱۲٫۵۰۰ فوتی دریا قرار داشت. بعد از غرق شدن تایتانیک، جستجوگران بسیاری سعی کردند آن را پیدا کنند و البته طرح های پرهزینه و گاه عجیب و غریب و احمقانه ای برای رسیدن به این کشتی و بیرون کشیدن آن وجود داشت.

 

بعضی قصد داشتند قسمت عقبه کشتی را به سطح آب بیاورند و ادعا می کردند که با پر کردن عقبه آن از توپ های پینگ پنگ یا وازلین می توان به این مهم دست یافت. برخی دیگر می گفتند که با ریختن نیتروژن مایع روی کشتی می توان آن را مانند یک کوه یخی به حالت شناور درآورده و به سطح آب آورد.

 

والت دیزنی و نشنال جئوگرافیک نیز وارد رقابت می شوند

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

افراد و گروه های بسیاری به بیرون کشیدن کشتی تایتانیک از عمق دریا علاقه نشان دادند که اکثرشان به دلیل منافع اقتصادی در صدد انجام این کار بودند. برای مثال یک جوراب باف ساده ادعا کرد که با متصل کردن بالون های نایلونی به بدنه کشتی می تواند آن را به سطح آب بیاورد. وی چنان به نتیجه طرح خود اطمینان داشت

 

که حتی برنامه ریزی های لازم را برای تبدیل کردن لاشه این کشتی به یک موزه شناور انجام داده بود. والت دیزنی و نشنال جئوگرافیک نیز با هم برنامه ای طرح ریزی کرده بودند که بر طبق آن با استفاده از یک زیردریایی لاشه کشتی را پیدا کرده و به سطح آب بیاورند اما به دلیل تامین نشدن هزینه های بالای طرح از اجرای آن منصرف شدند.

 

مکان یابی محل قرار گرفتن لاشه تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

تا سال ۱۹۸۵ مردم فکر می کردند که از منطقه اصلی محل غرق شدن کشتی اطلاع دارند اما کسی از مکان دقیق غرق شدن آن اطلاع نداشت. تلاش هایی بسیاری برای پیدا کردن کشتی با استفاده از امواج صوتی انجام گرفت اما نتیجه ای در پی نداشتند تا این که دو کاشف فرانسوی- آمریکایی به نام های ژان لوییس میچل (Jean-Louis Michel) و رابرت بالارد (Robert Ballard) وارد معرکه شدند.

 

عکس برداری با استفاده از زیردریایی آرگو (Argo)

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

میچل و بالارد هر کدام به ترتیب در موسسه اقیانوس شناسی آیفرمر (IFREMER) و موسسه اقیانوس شناسی وودز هول (Woods Hole ) کار می کردند. این دو تجربه موفقیت آمیز خود از سفر به اعماق دریا را مدیون وسیله ای به نام آرگو بودند. آرگو یک زیردریایی با قابلیت کنترل از راه دور بود که به اعماق دریا فرستاده می شد

 

و می توانست از کف دریا عکسبرداری کرده و عکس ها را به کشتی کنترل انتقال دهد. عکس های گرفته شده توسط آرگو نشان داد که کشتی هنگام غرق شدن به دو نیم تبدیل شده و این دو تکه در فاصله ۳ مایلی از هم قرار گرفته اند.

 

جک گریم (Jack Grimm) موانع را برطرف می کند

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

قبل از وارد شدن میچل و بالارد به ماجرا، یک تاجر نفتی و کاشف تگزاسی به نام جک گریم قصد پیدا کردن کشتی تایتانیک و بیرون کشیدن آن را در سر می پروراند و بدین منظور نقشه ی جامعی از محیط اقیانوس تهیه کرده بود. گریم قصد داشت که با جستجوی مختصاتی که هنگام غرق شدن کشتی از آن ارسال شده بود محل دقیق غرق شدن آن را پیدا کند اما بعد از بررسی کردن تمامی مختصات ها به این نتیجه رسید که مختصات ارسال شده درست نبوده است.

 

دماغه کشتی تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

تحقیقات وسیعی که گریم انجام داد بالارد را به ساخت وسیله ای پیشرفته برای سفر به اعماق دریا و تسهیل کاوش عمق اقیانوس ترغیب کرد. بعدها نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا از تکنولوژی ساخت آرگو برای انجام ماموریت های سری استفاده کرد. بعضی از عکس های منحصربفردی که توسط زیردریایی آرگو از محل غرق شدن کشتی گرفته شده است دماغه کشتی را نشان می دهد که به آسانی قابل شناسایی است.

 

داخل کشتی غرق شده تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

بعد از اولین عکس هایی که از کشتی غرق شده تایتانیک گرفته شد، ماموریت های دیگری توسط زیردریایی آرگو برای عکسبرداری بیشتر و بهتر از این کشتی انجام گرفت. علاوه بر این بالارد یک زیردریایی بزرگتر را نیز برای انتقال محققان به زیر آب برای بررسی بیشتر لاشه کشتی ساخت. همچنین وی دوربینی را طراحی کرد که می توانست

 

وارد قسمت های داخلی کشتی شده و از آن عکسبرداری کند. تصاویر این دوربین نشان داد که لاشه کشتی غرق شده تایتانیک به خانه امنی برای هزاران گونه دریایی تبدیل شده است. در عکس بالا وان حمام کاپیتان کشتی را می بینید که علیرغم سالم بودن از جلبک پوشیده شده است.

 

جمع آوری اشیاء و وسایل باارزش از داخل کشتی تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

چندین سال بعد از پیدا شدن لاشه کشتی تایتانیک، دو شرکت آیفرمر و آر ام اس تایتانیک به مدت ۱۵ روز عملیات غواصی گسترده ای را برای خارج کردن اشیاء قیمتی از داخل لاشه کشتی انجام دادند. بیشتر از همه قسمت جلوی کشتی مورد جستجو قرار گرفت. قسمت عقبه کشتی در هنگام غرق شدن به شدت آسیب دیده بود

 

بنابراین در این قسمت از کشتی کاوش های زیادی برای اشیاء قیمتی انجام نشد. همچنین قسمت وسط کشتی کاملاً متلاشی شده و در نتیجه قطعات آن در اطراف کشتی پراکنده شده بودند.

 

به نمایش گذاشتن لاشه کشتی تایتانیک

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

بسیاری از قسمت های لاشه غرق شده کشتی تایتانیک را به دلیل فرسودگی و ظرافت نمی توان حرکت داد از این رو بالارد قصد داشت که هزینه های لازم برای محافظت از لاشه این کشتی در مقابل توریست ها و جمع آوری کنندگان قطعات آهنی زیر دریا تامین کند. با این وجود یک تکه از عرشه کشتی در سال ۱۹۹۸ از بدنه جدا شده و به سطح آب آورده شد.

 

این قطعه از کشتی به موزه ای در شهر بوستون منتقل شده ودر سال ۲۰۰۶ در سقف مرکز خرید متریون (Metreon) در شهر سانفرانسیسکو قرار گرفت. هرچند که لاشه کشتی کاملا زنگ زده و با مرجان پوشیده شده است ولی بقایای کشتی تایتانیک همچنان در قعر دریا قرار داشته و از آن ها محافظت می شود.

 

اگر چه بالارد و همراهانش در کاوش های خود هیچ گونه اشیاء قیمتی را از این کشتی خارج نکردند اما به ادعای آن ها گروه های کاشف بعدی به غارت اموال این کشتی غرق شده پرداختند. با این وجود اشیاء بسیاری از قبیل ساعت، آلات موسیقی و چوب های نیم سوز از این غارتگری ها نجات یافته و در معرض دید عموم قرار گرفته اند.

 

جدال بر سر حفظ کشتی در اعماق دریا

اکتشاف پرماجرا برای یافتن کشتی تاریخی تایتانیک

 به گزارش پارس ناز زمانی که کشتی تایتانیک غرق شد همگان بر این باور بودند که کشتی دست نخورده باقی مانده و متلاشی نشده است. همچنین بسیاری عقیده داشتند که آب سرد اقیانوس اطلس باعث حفظ ساختار کلی کشتی شده و آن را دست نخورده باقی می گذارد. با این وجود وقتی که لاشه کشتی پیدا شد معلوم بود که باکتری ها آهن خوار و باکتری آرکیا (archaea) در کشتی نفوذ کرده و در حال تحلیل بردن آن هستند.

 

میچل و بالارد ابتدا از این که هیچ جنازه یا اسکلتی را در لاشه کشتی پیدا نکردند شگفت زده شدند اما محققان بر این باورند که بقایای اجساد توسط جانوران دریایی از جمله ماهی ها و سخت پوستان خورده شده اند. تنها مدرکی که از بقایای مسافران کشتی غرق شده تایتانیک کشف شد یک جفت کفش بود که کنار هم قرار گرفته بودند.