معرفی ترسناک ترین فیلم های دلهره آور ژاپنی 

بعضی از فیلمهای ژاپنی هستند که توانسته اند در بین دلهره آورترین فیلمهای تاریخ سینما قرار گیرند و ما هم بشما آنها را معرفی می‌کنیم. سینمای ژاپن سبقه قابل توجهی در سینمای وحشت دارد. این طور نیست که بشود با قاطعیت تمام برترین هایش را مشخص کرد.

ولی دراین لیست پیشنهادی تقریباً برای هر سلیقه اي یک فیلم هست. همانطور که در لیست هم خواهید دید، سینمای ژاپن حتی درسال هاي اخیر هم فیلم خوب داشته است و هر چند لایو اکشن هاي تبدیل از انیمه به سینما خیلی ناموفق بوده اند، هنوز امید هست که سینمای وحشت ژاپن به حیاتش به قدرت قبل ادامه دهد و سایر سینما های وحشت شرق دو را متاثر کند و چنین هم بنظر میرسد.

در همین جا درضمن بگذارید پیشنهاد کنم که به هیچ عنوان سراغ فیلمهای بازسازی شده آمریکایی از این فیلم ها نروید، چون دلسرد خواهیدشد. چون به تصدیق منتقدان، این بازسازی ها دقیقا همان عناصری را از فیلم میگیرند که در مرحله اول آنها را ترسناک می کرده است.

10- Kwaidan

کوایدان یک آنتالوژی حکايت کوتاه ترسناک است. ساخته 1964 به کارگردانی ماساکی کوبایاشی که چهار حکايت را بازگو میکند. تم غالب حکايت ها، وحشت ماوراءالطبیعه به خصوص وحشت از اشباح است. به خصوص در دو حکايت اول میتوانید اولین نمونه هاي وحشت از زنان یاغی و ارواح زنان انتقام جو را مشاهده نمایید. درضمن می‌توانید ریشه همه ی آن فیلم هایي راکه در انها یکسری بانو با مو هاي آشفته دراز و سیاه به مردم حمله میکنند، مشاهده نمایید.

9- Noroi

فیلم ساخته 2005 به کارگردانی شوی شیراییشی است. این فیلم یکی از برترین نمونه هاي فیلمهای مثلاً مستند است که نمونه هاي تعداد زیادی از آنرا در سینمای وحشت هالیوودی دیده ایم، مثل بلیرویچ پراجکت. فرق این فیلم با نمونه هاي ژاپنی اش، نفوذ شدید ایده هاي لاوکرفتی و به خصوص ایده احضار هیولایی

دگرجهانی و عظیم به واسطه پیروان یک کیش شیطانی باستانی است. درضمن این فیلم برخلاف بلیروپیچ پراجکت ترسناک است و ایده وحشتش رابه اسانی منتقل میکند. فقط کافی است کمی دل به دل حکايت بدهید و مقهور ظاهر ساده حکايت نشوید.

یک کارگردان در پی خبر دزدیده شدن و غیب شدن عده اي، به شهری میرود که می‌گویند مردمش به ترتیبی با این ناپدیدشدن ها در تماس هستند. خیلی زود کارگردان متوجه کیشی باستانی می‌شود که گفته می‌شود پیروانش با اجرای مراسم قربانی اهریمنی باستانی را زیر یک دریاچه حبس کرده اند. ولی سال‌ها از آخرین اجرای مراسم قربانی می گذرد و اهریمن در شرف بیدار شدن است.

8- Kairo

در ایالات امریکا این فیلم رابه نام پالس می شناسند ودر 2001 ساخته شده. کارگردانش کیوشی کوروساواست و یکی از تکنوفوبیک ترین فیلمهای سینمای ژاپن است. قول میدهم وقتی این فیلم را مشاهده نمایید، برای همیشه نگاهتان به اینترنت فرق خواهدکرد. به شرطی که سوگند بخورید بازسازی آمریکایی اش را نبینید. دراین فیلم ارواح سعی می‌کنند از طریق امواج اینترنتی خودشان رابه دنیای زنده ها بکشانند. بدون لو دادن حکايت از توضیح باقی حکايت معذورم!

7- Dark Water

ساخته هیدئو ناکاتا درسال 2002 است و یکی از فیلمهای متاخرتر سینمای ماوراءالطبیعه ژاپن است. درواقع اوج این سینما همان سال هاي دهه 90 است و نمی‌شود گفت که این فیلم الزاماً فیلمی نوآور و خلاق است. ولی این فیلم در استفاده از هیولایش به قدری ماهرانه عمل می‌کند

و به قدری در قرار دادن دوربین در زاویه هاي وحشت انگیز پیروز است که دراین لیست پیشنهادی قرار گرفته است. اگر به فیلمهای هنری علاقه دارید و به دنبال فیلمهای غریب و غیر متداول کشور های دیگر می‌گردید، به هیچ عنوان این اثر هنری را از دست ندهید.

دراین حکايت یک زن و کودکش در ساختمانی نیمه متروک ساکن می‌شوند و خیلی زود متوجه میشوند که در طبقه بالای سرشان رويدادها وحشت انگیزی رخ داده است. کشف رمز جنایت و صداهایی که از طبقه بالا می‌آیند، احتمالا میتواند جان‌شان را نجات دهد… نه؟

6- Marebito

مارییتو ساخته 2004 تاکاشی شیمیزو، احتمالا مهم ترین اقتباس آزاد از آثار اچ پی لاو کرفت، نویسنده سردم دار ادبیات دهشت اگزیستانسیالیستی پساساختارگرایانه «و یکسری کلمات قلمبه سلمبه دیگر» است. لاوکرفت به خصوص امروزه به خاطر نوع وحشتی که پیروز به خلقش شده، در مرکز دقت بیشتری است

و تعداد آثار هنری، بازی ها و فیلم ها و انیمیشن هایي که به او عرض ادب و اشاره می‌کنند، دیگر از حد گذشته است. ماربیتو دراین میان شاخص است، چون ترکیبی از وحشت دنیا تکنولوژی و ایزولاسیون فردی در جامعه سایبرپانک ژاپن و وحشت باستانی فیلیپ کی دیکی/ لاوکرفتی است.

وحشت رگرسیون و وحشت ناشناخته دراین فیلم دست در دست هم هستند. دراین فیلم هیچ اثری از هیولا نیست. وعده هیولا همیشه در سکانس بعدی داده می‌شود. سکانسی که هرگز نمی‌آید. تعلیقی که هرگز به پايان نمیرسد. مردی که خبرنگار آزاد است، در مترو به مردی در محاصره پلیس بر می‌خورد

که دارد سعی میکند با خودکار چشمانش را دربیاورد. چون دوست ندارد آن چیزی راکه دیده، هرگز مجددا ببیند. مرد کنجکاو می‌شود آن چیز رابه چشم خود ببیند. غافل از این‌که به قول انگلیسی ها کنجکاوی بلای جان گربه است.

5- Hausu

هائوسو یا منزل ساخته 1977 نابوهیکو اوبایاشی است. این فیلم در واقع پارودی یا هجو سینمای وحشت ژاپن است و از قضا خودش هم به شدت ترسناک است، هر چند در عین حال احمقانه و دیوانه وار بنظر برسد ودر کل یکسری جوک مسخره هم دارد که برای ما غربی هاي بربر خیلی بیش از حد ظریف است و ظرفیت درکش را نداریم.

حالا از مزاح هاي بی طعم فیلم که بگذریم، هر سکانس این فیلم یک حقه تازه برای نمایش دارد و به نظرم اگر به سینمای پارودی علاقه دارید، به هیچ عنوان این فیلم را از دست ندهید. یک گروه دختر دبیرستانی به دیدن خاله یکی از دخترها میروند. غافل از این‌که خاله خیلی وقت است که مرده و هیولایی پوست خاله را پوشیده و قرار است یکی یکی دخترها را بخورد و هی جوان و جوان تر شود.

4- Ugetsu

ساخته 1953 کنجی میزوگوجی گوهر تاج سینمای ژاپن است. این فیلم از نظر بصری به قدری زیباست که باید فارغ از تعلق به سینمای وحشت دیده شود. هر چند با تعاریف سنتی وحشت نیست. ولی حرکت فرشته وار دوربین بر فراز بینندگانی نادیدنی که با مه غلیظ تعلیق همراه میشود و صحنه هاي هیپنوتیزکننده سرشار از سکوت و موسیقی خام و ناآزموده فیلم، فضای ذهنی و بصری خاصی می سازند که با پایان فیلم از شما جدا نمی‌شوند.

این همان چیزی است که سینمای وحشت آزمندانه در پی ایجادش است و میزوگوجی به زیبایی تصویرش میکند. اوگتسو به معنی واقعی کلمه ترکیبی هارمونیک از درونی و بیرونی، ذهنی و عینی و طبیعی و فراطبیعی به دست میدهد. توضیح حکايت فیلم کاری عبث است. فیلم را مشاهده نمایید و به خانواده و دوستان هم پیشنهاد کنید. باشد که رستگار شوید.

3- Ringu

حلقه ساخته 1998 هیدئو ناکاتاست و دقیقا مثل فیلم قبلی «درواقع از نظر زمانی بعدی اش» از تم لعنت و مرگ نافرجام پیروی می‌کند. یک‌بار دیگر هیولایی ماوراءالطبیعی آغاز به کشتن می‌کند و پروتاگونیست ها سعی میکنند با کشف رمز جنایت، هیولا را متوقف کنند. غافل از این‌که توقفی در کار نیست.

این فیلم با استفاده از فرمول ساده دخترک عجیب‌وغریب، فیلمی اضطراب آور به معنی واقعی کلمه ایجاد می‌کند. دراین فیلم هر شخصی که یک نوار وی اچ اس عجیب‌وغریب را ببیند، لعنت می‌شود و تنها یک هفته وقت دارد که این فیلم رابه یک نفر دیگر نشان دهد که لعنت از رویش برداشته شود، وگرنه به طرز وحشتناکی کشته خواهدشد. اضطرار دیگر بیشتر از این؟

2- Ju On
مهم‌ترین ساخته تاکاشی شیمیزو، جوئن یا کینه است. این فیلم تقریباً 10 قسمت دارد و همه ی قسمت هایش به اندازه اولین فیلم ترسناک هستند و بعضی وقت ها فیلمهای بعدی از قبلی ها ترسناک تر هم میشوند. این فیلم ایده بسیار ساده اي دارد. قتلی صورت گرفته که همراه با کینه اي عمیق بوده است.

بهمین خاطر روح مقتول به هیولایی تبدیل میشود که به هر شخصی که سر راهش قرار بگیرد، حمله میکند و نفرینش میکند. این لعنت مثل ویروس پخش می‌شود و قربانیانش طعمه آن مقتول اولین میشوند.

هر فیلم جوئن بازی هاي ژانری و فرمی جذابی دارد که به صورت آنتالوژی درکنار هم قرار می‌گیرند. این فیلم احتمالا مشهور ترین فیلم سینمای وحشت ژاپن است و بازسازی آمریکایی اش توسط خود شیمیزو انجام شده است. تقریباً هیچکس نیست که آن زنی راکه افتان و خیزان به سراغ قربانیانش می‌رود، دریک فیلم وحشت، ندیده باشد.

1- Onibaba

اونی بابا ساخته 1964 کانتو شیندو احتمالا مشهور ترین فیلم دهه 60 ژاپن است. اما این‌که چرا در صدر لیست قرار دارد، به خاطر این است که بگوییم سینمای ژاپن چه میزان میتواند در روایت ودر نقطه وحشتش عجیب عمل کند. این فیلم هیچ رخداد ماوراءالطبیعه به معنی واقعی کلمه ندارد.

آن چه در انتها بعنوان لعنت و گذشته اي که همیشه در تعاقب ما به شکارمان است معرفی می‌شود، می‌تواند تعبیری ماوراءالطبیعه داشته باشد و می‌تواند هم تنها تصور ما باشد. سوراخی در زمین که به دوزخ باز میشود. زن هاي تنهایی که در خلنگ زاری مخوف زندگی می‌کنند.

موسیقی تیزی که تا استخوان آدم را از وحشت سرد می‌کند و بازی با نور و سایه که شنیدو به مهارتی مثال زدنی در مقابل ما می گسترد. این‌ها درکنار هم قرار می‌گیرند و شاهکاری بی مثل رقم میزنند. این فیلم تنها به خاطر تعلقش به ژانر وحشت نیست که مهم است. این فیلم را هر علاقه مند به سینمایی باید چند بار ببیند.