چطور به درجات و جایگاه والای بهشت برسیم؟ 

بهشتی شدن آرزوی هر مومنی است و برای رسیدن به آن دراین دنیا تلاش هاي بسیاری میکند، ببینیم احادیث دراین باره چه گفته اند. اصلاح و ارتقاء انسان درخانواده آسان‌تر از هر جای دیگری است؛ ثواب برخی کارهای سادۀ زن و مرد در خانه، از هزار پرستش و خدمت اجتماعی بالاتر است.

گفتیم که اصلاح خانواده نسبت به اصلاح فرد و جامعه، از اولویّت و اوّلیت برخوردار است. یکی از دلایلش، آسانی اصلاح فرد درخانواده و کسب نور و معنویت در خانه است. یعنی اعضاء یک خانواده به کمک هم دیگر آسان‌تر میتوانند راه ارتقاء و سعادت را طی کنند، ولی اصلاح جامعه خیلی سخت‌تر و پیچیده‌تر است.

یک فرد هم اگر بخواهد به تنهایی خودش را اصلاح کند، بدون یار و همراه، خیلی برایش سخت است. رسیدگی به وضع معنوی افراد درخانواده، آسان‌تر از این است که یک فرد بخواهد به تنهایی رشد کند و یا این که دریک جامعه بخواهیم به وضع معنوی افراد برسیم.

امام رضا«ع» می‌فرماید: «اگر مرد، یکی از زنان محرم خود «مثل مادر، خواهر، دختر، همسر…» را خوشحال کند، خداوند متعال در روز قیامت وی را خوشحال خواهد کرد؛شما راه تقرب به خدا و رسیدن به درجات عالی کمال را از کجا می خواهید پیدا کنید؟ از نماز شب؟ از صدقه دادن و کمک کردن به دیگران؟ از خدمت کردن به محرومین؟

از ایثار به مردم؟ بیشتر از همه این کارهای خوب، تعامل و رفتار درست با همسر و فرزندان درخانواده، به انسان نورانیت و معنویت می دهد. شما وقتی درخانواده، عده اي از اقدامات خیلی ساده را انجام میدهید، ثوابش از هزار تا پرستش و خدمت اجتماعی بالاتر است. پیامبر اکرم«ص» می‌فرماید: «این که یک مردی کنار همسر خود بنشیند و صحبت کند،

در نزد خداوند از اعتکاف آن مرد درکنار خانۀ کعبه بهتر است و ثوابش بالاتر است؛ جُلُوسُ الْمَرْءِ عِنْدَ عِيَالِهِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنِ اعْتِکَافٍ فِي مَسْجِدِي هَذَا»«مجموعۀ ورّام/ج۲/ص۱۲۲» خُب، اگر کسی بخواهد سطح معنویت خودرا ارتقاء دهد و نفس خودرا اصلاح کند، اینکار درخانواده آسان‌تر است و سختی و زحمت چندانی هم ندارد.

امام رضا«ع» می‌فرماید: «اگر مرد، یکی از زنان محرم خود «مثل مادر، خواهر، دختر، همسر…» را خوشحال کند، خداوند متعال در روز قیامت وی را خوشحال خواهد کرد؛ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى عَلَى الْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى الذُّکُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ يُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى امْرَأَةٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهَا حُرْمَةٌ إِلَّا فَرَّحَهُ اللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛ کافی/ج۶/ص۶» حالا کسیکه اینکار آسان را انجام نمی دهد و این افرادی که نزدیک او هستند را خوشحال نمیکند ودر عوض می خواهد

با خوشحال کردن مردم دیگر به درجاتی برسد، در واقع کار خودش را سخت کرده است. مثلا وقتی میتوانیم با یک هدیۀ کوچک «مثل یک گلِ سر» دختر خودمان را خوشحال کنید و با خریدن یک لباس ساده، همسر خودرا خوشحال کنیم، چرا از این ثواب بزرگ صرفنظر کنیم؟! ضمن این که به مردها توصیه شده است برای همسرشان لباس بخرند.

پیامبر اکرم«ص» می‌فرماید: «هر شخصی فرزند خودش را ببوسد، بابت هر بوسه، خدا به او یک درجه در بهشت میدهد که بین هردو درجه، به اندازۀ مسیر پانصدسال فاصله است؛ أَکْثِرُوا مِنْ قُبْلَةِ أَوْلَادِکُمْ فَإِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً فِي الْجَنَّةِ مَسِیرَةَ خَمْسِمِائَةِ عَام‌»«وسائل الشیعه/۲۱/۴۸۵» انسان چقدر میـــخواهد

در بیرون خانه‌اش، کارهای خوب انجام دهد که به این مقدار ثواب و پاداش برسد؟! پیامبر گرامی اسلام«ص» می‌فرماید: «کسیکه از خدمت کردن به خانواده‌اش سرباز نزند، بدون حساب وارد بهشت خواهد شد؛ مَنْ لَمْ يَأْنَفْ مِنْ خِدْمَةِ الْعِيَالِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ»«جامع‌الاخبار/ص 102»