دعای پرفضیلت افطار از حضرت علی «ع» 

دعای بسیار پرفضیلت از امام علی «ع» در هنگام افطار که می‌توانید با باز کردن روزه خود هنگام این وقت عزیز دعایی هم زمزمه کنید. 

روزه ماه مبارک رمضان از جمله اعمالی هست که بر انسان‌ها واجب شد، اما وجوب این امر محبتی از جانب خداوند برای تزکیه، رشد و ارتقای انسان‌هاست. حال برای افطار و باز کردن این روزه نیز اهل بیت «ع» پیشنهاد‌ها و سفارشاتی بیان کردند که در ادامه به روایتی از امام صادق «ع» به نقل از پیامبر اکرم«ص» خطاب به امیرالمومنین «ع» اشاره می کنیم:

یا ابا الحسن! ماه رمضان به ما روی آورده هست. گذشته از افطار دعا کن؛ چراکه جبرئیل نزد من آمد و گفت: «اي محمد! هر کس در ماه رمضان گذشته از افطار، اینگونه دعا کند، خدای متعال این دعای وی را مستجاب و روزه و نمازش را قبول می کند، و 10 دعا [ي دیگر وی را نیز] مستجاب می کند، گناه وی را می‌آمرزد، غم و غصه‌اش را از بین میبرد،

گرفتاری‌هایش را بر طرف و حاجات وی را برآورده میکند، وی را به مطلوبش میرساند، عملش را همراه با اعمال پیامبران و صدّیقان بالا میبرد و در روز قیامت، چهره‌اش از ماه شب چهارده درخشان‌تر هست.

گفتم: «اي جبرئیل! آن دعا چیست؟» گفت: بگو:

متن دعا:
اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِيِّ الرَّفِیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ، وَ رَبَّ الشَّفْعِ الْکَبِیرِ، وَ النُّورِ الْعَزِیزِ، وَ رَبَّ التَّوْراةِ وَ الْإنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ، وَ الْفُرْقانِ الْعَظِیمِ.

أَنْتَ إِلهُ مَنْ فِي السَّمواتِ وَ إِلهُ مَنْ فِي الْأَرْضِ لا إِلهَ فِیهِما غَيْرُکَ، وَ أَنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِي السَّمواتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِي الْأَرْضِ لا جَبَّارَ فِیهِما غَيْرُکَ، أَنْتَ مَلِکُ مَنْ فِي السَّمواتِ، وَ مَلِکُ مَنْ فِي الْأَرْضِ، لا مَلِکَ فِیهِما غَيْرُکَ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْکَبِیرِ، وَ نُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ، وَ بِمُلْکِکَ الْقَدِیمِ.

یا حَيُّ یا قَيُّومُ، یا حَيُّ یا قَيُّومُ یا حَيُّ یا قَيُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِي أَشْرَقَ بِهِ‏ کُلُّ شَيْ‏ءٍ، وَ بِاسْمِکَ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَ الْأَرْضُ، وَ بِاسْمِکَ الَّذِي صَلُحَ بِهِ الْأَوَّلُونَ، وَ بِهِ يَصْلُحُ الآخِرُونَ.

یا حَيّاً قَبْلَ کُلِّ حَيٍّ، وَ یا حَيّاً بَعْدَ کُلِّ حَيٍّ، وَ یا حَيُّ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي يُسْراً وَ فَرَجاً قَرِیباً، وَ ثَبِّتْنِي عَلى‏ دِینِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلى‏ هُدى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلى‏ سُنَّةٍ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ.

وَ اجْعَلْ عَمَلِي فِي الْمَرْفُوعِ الْمُتَقَبَّلِ، وَ هَبْ لِي کَما وَهَبْتَ لأَوْلِیائِکَ وَ أَهْلِ طاعَتِکَ، فَانِّي مُؤْمِنٌ بِکَ، وَ مُتَوَکِّلٌ عَلَيْکَ، مُنِیبٌ إِلَيْکَ، مَعَ مَصِیری إِلَيْکَ، وَ تَجْمَعُ لِي وَ لِأَهْلِي وَ لِوَلَدِي الْخَيْرَ کُلَّهُ، وَ تَصْرِفُ عَنِّي وَ عَنْ وَلَدِي وَ أَهْلِي الشَّرَّ کُلَّهُ.

أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِیعُ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ، تُعْطِي الْخَيْرَ مَنْ تَشاءُ، وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشاءُ، فَامْنُنْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
دعای امام علی هنگام افطار

دعای امام علی «ع» هنگام افطار
ترجمه دعا:
خدایا! اى پروردگار روشنى بزرگ و اى پروردگار تخت بلند، و اى پروردگار دریاى پر میان، و اى پروردگار شفع، بزرگ و نور ارجمند، و اى پروردگار تورات و انجیل و زبور و قرآن عظیم، توئى معبود هر کس که در آسمانها هست و معبود هر کس که در زمین هست، و جز تو معبودى در بین آن ها نیست، و توئى قاهر و مسلط بر هر که در آسمان‌ها و هر که در زمین هست،

و جز تو قاهرى در بین انها نیست، و تویی پادشاهى در هر کس که در آسمان‌هاست و پادشاه هر که در زمین هست و جز تو پادشاهى در بین آن ها نیست، از تو می خواهم به حق نام بزرگت و بنور ذات بزرگوارت، و عظمت و پادشاهى دیرینه‌‏ات، اى زنده و اى پاینده، اى زنده و اى پاینده، اى زنده و اى پاینده. و از تو می خواهم به حق آن نامت که هر چیز بدان پرتو گرفت،

و بدان نامت که آسمان‌ها و زمین بدان روشن گشت، و بدان نامت که پیشینیان بدان شایستگى یافتند و پسینیان بدان شایسته شوند، اى زنده پیش از هر زنده، و اى زنده پس از هر زنده، معبودى جز تو نیست، سلام فرست بر محمد و خاندان محمد و بیامرز گناهان مرا، و در کار من آسانى و گشایشى نزدیک مقرر فرما، و مرا بر دین محمد و خاندان محمد و بر هدایت محمد

و خاندان محمد و بر سنت «و روش» محمد و خاندان محمد که سلام بر او و آنان باد پا بر جا و اثبات قدم بدار، و عمل و کردار مرا در فراز جایگاه پذیرفته قرار ده، و به من ببخشاى چنانچه بدوستان و فرمانبردارانت بخشودى زیرا که من به تو ایمان دارم و بر تو توکل کنم، و بدرگاه تو انابه کنم با این که «میدانم» باز گشتم

به سوى تو هست، هر انچه خیر و خوبى هست «از تو خواهم که» همه ي را براى من و پدر و مادر و خاندان و فرزندانم گرد آورى، و هر آن چه بدى هست همه ي را از من و پدر و مادر و خاندان و فرزندانم بازگردانى، و تویی مهر پیشه و نعمت بخش، پدید آرنده آسمان‌ها و زمین، عطا فرمایی خیر «و خوبى» را به هر که خواهى، و بگردانى آن را از هر که خواهى، پس به مهر و رحمت خویش بر من منت بگذار اى مهربانترین مهربانان.