دعا از یوسف نبی درباره حکومت 

یوسف نبی در زمانی پس از گذران سختیهای بسیار بـه حکومت و مقام رسید دعای بسیار زیبایی را در برابر خداوند خواند.دعای حضرت یوسف«علیه السلام» در زمانی کـه بـه حکومت رسید این بود کـه خدایا مرا مسلمان و تسلیم امر خود بمیران و قرار داده تا در حکومت خود یک ‌سره تسلیم امر تـو باشم.

مردم باید با بصیرت در جامعه اسلامی بـه دنبال حکومت و کارگزارانی باشند کـه هدف آن‌ها اطاعت امر خداوند و رسیدن بـه تسلیم در برابر خداوند باشد و اگر مردم چنین رهبران و کارگزارانی را انتخاب کنند مسیر رسیدن بـه قرب حق تعالی راحت‌ تر شده و تؤطئه هاي دشمن بـه نتیجه نخواهد رسید.

بـه حکومت رسیدن حضرت یوسف علیه السلام
آیه 126 سوره اعراف یکی از دعاهای حضرت یوسف «علیه السلام» در هنگامی اسـت کـه بـه حکومت رسید: «وَ مـا تَنقِمُ مِنَا إِلاَ أَن آمَنَا بِآیاتِ رَبِنا لَمَا جاءَتنا رَبَنا أَفرِغ عَلَینا صَبراً وَ تَوَفَنا مُسلِمینَ»حضرت یوسف«علیه السلام» برای هر لحظه‌ اي یک دعای خاصی داشت و هنگامیکه بـه حکومت رسید از خداوند خواست کـه همواره تسلیم امرش باشد.

مقصود هر حکومتی رسیدن بـه تسلیم امر ولی مطلق یعنی خداوند اسـت و حضرت یوسف «علیه السلام» هم با این دعا حکومت خودرا در برابر فتنه هاي گوناگون بیمه کردند.با توجه بـه این دعای حضرت یوسف «علیه السلام» متوجه می ‌شویم کـه باید مقصود یک حکومت دینی  تسلیم امر ولایت بودن باشد،

برهمین اساس مسئولان در نظام اسلامی وظیفه دارند کـه حکومت رابه گونه ‌اي اداره کنند کـه در نهایت جامعه بـه تسلیم محض در برابر امر خداوند برسد.

برای مصونیت در برابر طاغوت و حاکم غاصب باید دعا کنیم
برای مصونیت در برابر طاغوت و حاکم غاصب باید دعا کنیم، اگر مردم بصیرت بـه همراه ایمان داشته باشند اراده هاي آن ‌ها مانند کوه‌ ها استوار می‌ شود و هیچ تهدیدی و توپ و تانکی نمی‌ تواند آن ‌ها را از میدان بدر کند.تا جاییکه میتوانیم باید برای عاقبت بـه خیری  و رسیدن بـه حسن امور دعا کنیم زیرا دعا مانند بال هایي اسـت کـه انسان را از بلاهای مختلف نجات داده و مسیر سخت و دشوار را برای انسان هموار می‌کند.

کلام رابا دعایی از امام علی «علیه السلام» برای تسلیم امر خدا بودن بـه اتمام می‌بریم: اَللّهُمَّ مُنَّ عَلَىَّ بِالتَّوَكَّلِ عَلَيْكَ وَالتَّفْویضِ اِلَيْكَ وَالرِّضا بِقَدَرِكَ وَ التَّسْلیمِ لاِمْرِكَ: خدایا بـه توكّل بر خودت، و واگذاشتن بـه نگاهت،

و خشنودى بـه تقدیرت، و تسلیم در برابر امرت بر مـن‏ مـنّت گذار، حَتّى لا اُحِبَّ تَعْجیلَ مـا اَخَّرْتَ وَ لاتَاْخیرَ مـا عَجَّلْتَ یا رَبَّ الْعالَمینَ: تا شتاب انچه را تأخیر انداختى، و تأخیر انچه را در آن شتاب كردى دوست نداشته باشم، اى پروردگار جهانیان.