مصاحبه با فیروز نادری چهره ایرانی شناخته شده ناسا 

فیروز نادری یکی از دانشمندان مهم و معروف ناسا هست که اکنون در سنین بازنشستگی به سر می‌برد اما هم چنان فعال و پرتلاش هست.مدت هاست که پزشک فیروز نادری بازنشسته شده هست. با خودم فکر کردم اکنون که بازنشسته شده هست, حتماً دیگر نگران مسئولیت هایش در یکی از بزرگترین مراکز علمی و فناوری جهان نیست

و میتوانیم خیلی مفصل درمورد موضوعات گوناگون با هم صحبت کنیم. پس از تنظیم چند باره قرار صحبت و مشخص کردن زمان گفت و گو, وقتی در زمان مقرر با او تماس گرفتم و خودم را معرفی کردم و گفتم از ایران هستم, بعد از درود و احوالپرسی کوتاه گفت ببخشید, من چشم براه تماس شما هستم و از من خواست وقت دیگری زنگ بزنم.

این طرز رفتار او هم علامت احترام برای فرد ناشناس و هم نشانگر پایبندی او به گفته و قرار قبلی هست؛ اصولی که برای شمار زیادی از ما عمده هم مهم نیست. در همان ابتدای گفت و گو گفت که وقتش تنگ هست و تنها می‌تواند نیم ساعت با ما صحبت کند. دانستم که مشغله هاي کاری هنوز وی را رها نکرده هست.

در همین گفت و گو توضیح میدهد که هر چند از ناسا بازنشسته شده هست اما هم چنان چند روز در ماه به محل کار سابقش می‌رود و به آن ها مشاوره میدهد و اضافه بر آن هم زمان در چند جای دیگر هم مشغول به کار هست که گرچه با دقت به تخصص و پیشینه کاری او بسیار طبیعی هست.

هر چند همین نیم ساعت هم بسیار ارزشمند بود اما دیگر فرصتی نبود چیزهایی درمورد دوران کودکی, تحصیل در دانشگاه, دلمشغولی هاي روزمره و مواردی مثل آن از او بپرسیم اما جای نگرانی نبود. در این سال ها آنقدر گفت و گو هاي گوناگون از او منتشر شده هست که خوانندگان از قبل, به قدر کافی با او آشنا میباشند؛ به همین علت خیلی زود رفتیم سر اصل موضوع.

فیروز نادری پس از آخر تحصیلات متوسط در ایران, به ایالات امریکا رفت و در رشته مهندسی برق تحصیل کرد. او کارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی “آیووا” و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در سال هاي 1972 و 1976 در دانشگاه “کالیفرنیای جنوبی” به آخر رساند و پس از آخر تحصیل به ایران بازگشت

و ضمن گذراندن خدمت سربازی, مدتی در مرکز مقایسه از دور ایران فعالیت کرد اما پس از مدتی مجدد به کشور آمریکا رفت و این بار در ناسا مشغول به کار شد. او در مدت مشارکت خود با ناسا در اساس ماهواره هاي مخابراتی, رادارهای مقایسه از دور, رصدخانه هاي تحقیقاتی اخترفیزیک, اکتشاف مریخ و دیگر اجرام منظومه شمسی فعالیت کرد.

نادری از سال 2000 مدیریت برنامه “مریخ” را بر عهده گرفت. وظیفه مرکز برنامه مریخ آن هست که تمام تحقیقات مربوط به مریخ را هدایت و برنامه ریزی کند. در پی موفقیت کاوشگرهای مریخ, نادری به سمت “معاون و مدیر ارشد برنامه ریزی مرکز JPL” «آزمایشگاه پیشرفته جت»,

از مهمترین مراکز فضایی ناسا منصوب شد و در سمت اخیر بعنوان مسئول طراحی برنامه ها و راهبردهای مرکز مشغول به کار شد. او در سال 2011 به سمت مدیر پژوهش هاي رباتیک منظومه خورشیدی انتخاب شد و سال قبل بعد از 36 سال فعالیت در ناسا بازنشسته شد.

نجات ناسا از شکستی دیگر

نادری طی سال هاي حضورش در ناسا, فعالیت هاي بسیاری انجام داد که همۀ انها هم نتایج خوبی داشتند. اما کدام یک از انها افتخارآمیزتر بوده هست؟ “احتمالاً یکی از دلایلی که مردم مرا می شناسند, از سال 2004 شروع شد. ما در آن سال پروژه اي را انجام دادیم و توانستیم کاوشگری را تندرست در سطح مریخ فرود آوریم.

آن پروژه از چند جنبه برای من بسیار مهم بود. از جمله اینکه ناسا در سال هاي قبل دو مرتبه شکست خورده بود؛ زیرا فضاپیماهایی را به مریخ فرستاده بودند و این عملیات ها پیروز نبود و دیگر جایی برای شکست هاي اکثر باقی نمانده بود. اگر سومین ماموریت هم شکست می‌خورد, ناسا به شدت لطمه می‌دید.

دیگر اینکه تازه چالش 11 سپتامبر را پشت سر گذاشته بودیم و فشارهای زیادی روی ایرانی – آمریکایی ها بود. در آن زمان این خبر هم منتشر شده بود که مدیر برنامه اخیر ناسا, یک ایرانی – آمریکایی هست و من حدس می زدم که اگر این برنامه با موفقیت به آخر برسد, به وجهه ما که در این جا زندگی می‌کنیم, بسیار کمک میکند.

خوشبختانه آن ماموریت با موفقیت انجام شد و روز چهارم ژانویه 2004 که کاوشگر “اسپیریت” در سطح مریخ به سلامت نشست, همۀ وقت} برایم مهم و عزیز هست.”

همۀ مردم هر شغلی که داشته باشند کم و بیش استرس و فشار روانی هم دارند. آیا فیروز نادری هم در شغلش استرس را بردباری کرده هست؟

“مسلما بله. مثل شب چهارم ژانویه که کاوشگر اسپریت در سطح مریخ نشست. زمانی که فضاپیما وارد جو می‌شود, تا زمانی که روی سطح بنشیند مدتی زمان می‌برد و اضافه بر آن به علت فاصله مریخ از زمین حدود 10 دقیقه طول می‌کشد تا سیگنال هاي رادیویی از مریخ به ما برسند. به همین علت هم تا 10 دقیقه نمیدانستیم

آیا این فضاپیما تندرست روی مریخ فرود آمده هست یا در اثر برخورد شدید با مریخ نابود شده هست. خانمی پشت دستگاه بازرسی بود و بررسی می‌کرد که آیا امواج رادیویی میرسند یا نه یک مرتبه فریاد زد که من سیگنال را دریافت کردم و همه ي کسانی که در آن اتاق بودند, خیلی هیجان زده شدند.

همان موقع شمار زیادی از شبکه هاي تلویزیونی این برنامه را به صورت زنده اکران می‌کردند. یکی از دوستانم آن موقع به من گفت, فیروز تو داری گریه می کني؛ حواست هست که چهره ات را دارند مستقیم از تلویزیون اکران میکنند؟ من آن لحظه اصلا خودم متوجه نبودم که دارم اشک می ریزم.

این‌ها همه ي نشان دهنده استرس هایي هست که در مدت سه چهار سال فعالیت در این پروژه در ما انباشته شده بود, ولی در یک آن, همۀ این استرس ها فوران کردند و بیرون ریختند. نمیشود در چنین پروژه هاي بزرگی بود و استرس را احساس نکرد.”

سفر به مریخ؛ 16 سال دیگر

هر چند که سفر سرنشین دار انسان در حیطه فعالیت هاي آقای نادری نیست, با این همه ي از او پرسیدیم که نظرش درمورد سفر انسان به مریخ چیست و بشر کی می‌تواند, به مریخ سفر کند. “تابستان دو سال پیش, من و چند نفر از همکارانم سیستمی را به JPL توصیه کردیم که بتوانند انسان را به مریخ اعزام کنند.

الان بودجه ناسا برای فعالیت در اساس فضانوردی حدود 10 میلیارد دلار هست. ما گفتیم با دقت به بودجه چندین سال طول می‌کشد که کارهای مربوط به اعزام انسان به مریخ انجام شود. ما تصمیم گرفتیم این پروژه را به دو قسمت کنیم. در نظر داشته باشید که اگر قرار باشد فضانوردان به مریخ سفر کنند, احتمالا لازم باشد که حدود سه سال در سفر باشند؛ این دشوار بزرگی هست که باید ابتدا آن را حل کرد.

پس بهتر هست در مرحله اول به یکی از دو قمر مریخ به اسم فوبس «که بزرگ تر هست», برلوند تا یاد بگیریم که چطور می‌توان این مسافت را طی کرد و چطور می‌توانیم در این سفر از فضانوردان محافظت کنیم.گرچه ممکن هست در این قسمت کسی از ما بپرسد که شما این همه ي راه را رفته اید و به نزدیکی مریخ رسیده اید, پس چرا روی سطح مریخ فرود نمی‌آیید؟

در جواب باید گفت فرود آمدن در سطح مریخ بسیار دشوار هست. نمی‌توان گفت اکنون که تا این جا آمده ایم, این دو قدم را هم برویم و به مریخ هم سر بزنیم. این بود که تصمیم گرفتیم کار فرود را «که به فناوری هاي پیشرفته تری نیاز دارد» در مرحله بعد انجام دهیم.

با دقت به بودجه کنونی, احتمالا بتوان در سال 2030 به فوبس رفت و چند سال بعد هم در مریخ فرود آمد. خلاصه اینکه احتمالاً 17-16 سال دیگر بتوان انسان را به مریخ فرستاد. نکته مهمی که باید به آن دقت کرد این هست که الان شرکت هاي خصوصی شمار زیادی از جمله “اسپیس ایکس” وارد فعالیت هاي فضایی شده اند و این احتمال وجود دارد که اگر ناسا با شرکت هاي خصوصی مشارکت کند, احتمالاً این پروژه کمی زودتر انجام شود.

چشم اندازهایی فراتر از منظومه شمسی

پژوهش هاي ناسا دو قسمت داردند؛ یکی فعالیت هایي که در اساس اعزام فضانوردان صورت می‌گیرد و فعالیت هایي که آن ها در فضا انجام می‌دهند و دیگری در حوزه فعالیت هاي علمی رباتیک؛ یعنی فعالیت هایي که در اساس ارسال فضاپیماهای بدون سرنشین, کاوشگرها و بهره گیری از انها برای شناخت بهتر جهان صورت می‌گیرد؛

حوزه اي که فیروز نادری هم اکثر در آن فعالیت کرده هست. “من بیش از 30 سال در این اساس فعالیت کردم. هدف تمام کارهایی که ناسا در این اساس انجام می‌دهد این هست که بفهمد منظومه شمسی ما چطور به وجود آمده هست و آیا در منظومه شمسی, در جای دیگری غیر از کره زمین, حیات یا زندگی وجود دارد یا خیر.

اما اضافه بر این ها ناسا دوست دارد بداند بیرون از منظومه شمسی ما, آیا سیاره هایي وجود دارند که خصوصیت هاي شان شبیه زمین باشد و احتمالا حیات یا حتی تمدن پیشرفته در آن ها وجود دارد یا نه.”

به نظر میرسد روند پژوهش و پژوهش در ناسا تا اندازه ای از موضوعات سیاسی و اجتماعی تاثیر می پذیرد. نادری که سال هاي زیادی در ناسا هم پژوهش و پژوهش کرده هست و هم مدیر بوده میگوید: “بدبختانه برخی اوقات سیاست وارد عرصه هاي علمی و پژوهشی هم می‌شود. یعنی برخی اوقات که رئیس جمهور تازه اي می‌آید,

آن برنامه اي راکه ناسا در دولت قبل داشته هست, تغییر میدهد تا اهداف و برنامه هاي خودش را در ناسا پیاده کند. موقعی که آقای بوش رئیس جمهور بود میگفت ما باید پایگاهی در ماه بسازیم. بنابراین طرح ها و برنامه ریزی هاي او اکثر مربوط به بخش فضانوردی بودند. بعد که آقای اوباما آمد گفت ما نباید به ماه برویم

و باید به چشم اندازهای دورتری دست پیدا کنیم. ما باید به مریخ برویم و به همین علت برنامه هاي ناسا طی آن هشت سال کمی تغییر کرد. اکنون هم که آقای ترامپ روی کار آمده هست, باز هم زمزمه هایي مطرح شده هست مبنی بر اینکه آقای ترامپ هم دوست دارد که به ماه برگردیم.”

آخرین پروژه اي که نادری یک سال پیش از بازنشستگی اش آن را نخست کرد, پروژه پر خرج اي هست با هدف رسیدن به یکی از قمرهای مشتری به اسم “یوروپا”. “حدس میزنیم اگر قرار باشد حیات یا زندگی, «به هر شکل آن» جایی وجود داشته باشد, باید در یکی از این دو قمر باشد. یکی از این‌ها یوروپا, قمر مشتری هست

و دیگری اسلادوس, یکی از قمرهای زحل یا کیوان. یکی از مهمترین دلایلش هم این هست که حدس میزنیم احتمالا شرایطی که برای وجود حیات لازم هست, در این دو قمر وجود داشته باشد. از جمله مهم‌ترین این شرایط وجود آب مایع هست که مشخص شده هست این دو قمر اقیانوسی از آب مایع دارند.”

مدتی هست که شرکتی که تجربه چندانی هم در اساس فضانوردی ندارد, ادعا کرده هست که می‌خواهد انسانها را طی سفری بی بازگشت به مریخ بفرستد. آیا چنین طرحی معقول هست؟ “آن طرح که کاملا تبلیغاتی بود و کسانی که دست اندرکار فضا میباشند, آن شرکت و آن ادعاها را جدی نگرفتند

و بعد هم دیدیم که تب و تاب آن هم فروکش کرد. به نظر من سروصدا به پا کردن کار ساده اي هست و میتوان با تبلیغات نظر مردم را جلب کرد. برای همانند هر شخصی میتواند مبلغی بدهد و در برنامه سفر به مریخ ثبت اسم کند و بعد در مهمانی ها, با سربلندی برای رفقا و آشنایانش تعریف کند که من داوطلب شده ام که به مریم بروم. مزاح خوبی هست ولی شما جدی نگیرید.”

هنوز به سنت هاي ایرانی پایبندم

فیروز نادری بی حدس یکی از معروف ترین چهره هاي علمی ایران بین عامه مردم هست. ناسا برای ما یادآور نهایت علم و فناوری هست و مدیریت در یکی از بخش هاي آن باعث سربلندی همۀ ماست. به همین علت هست که همه ي وقت و همۀ جا اسم فیروز نادری را «در کنار اسم بسیاری دیگر از ایرانیان بیرون از کشور» بعنوان یکی از نمادهای علمی ایران میشنویم و پزشک نادری برای ما از زندگی شخصی و ارتباطش با ایران و ایرانی ها, روزهای بازنشستگی و هنر می‌گوید.

ما تا به حال آقای نادری را بعنوان مدیر علمی می شناختیم و به همین علت حضورش در یک حادثه هنری, کمی غافلگیر کننده بود. اما چه شد که بعنوان نماینده آقای “فرهادی” در مراسم اسکار شرکت کردید؟ “آقای فرهادی توصیه کرد که ما بعنوان نماینده ایشان روی سن برویم. احتمالا دلیلش این بود

که ما هم در ایالات امریکا افرادی شناخته شده هستیم و هم در ایران, آقای ترامپ قانونی درمورد منع سفر اتباع چند کشور از جمله ایران به ایالات امریکا وضع کرده هست. احتمالا آقای فرهادی می‌خواست با این کارش بگوید کسانی که به کشور آمریکا مهاجرت می‌کنند, افراد تاثیرگذاری برای جامعه ایالات امریکا میباشند. از سوی دیگر من در برنامه اسکار هم گفتم

که ما نسبت به کره زمین, نظر و دیدگاه دیگری داریم. هنگامی که از فضا و بیرون از جو به زمین نگاه میکنیم, وحدت زمین را می‌بینیم. وقتی از فضا به زمین نگاه می‌کنیم خط و مرزها و جنگ ها به چشم نمی‌آیند و تفاوت ها دیده نمی‌شوند.”

گرچه پزشک نادری خودش هم به هنر تعلق دلیل دارد. “من به انواع هنرها دلبستگی دارم. اصولا هنر مرزی نمی شناسد. من از فیلم “فروشنده” بسیار خوشم آمد. فیلم “جدایی کمیاب از سیمین” که پنج سال پیش پاداش اسکار را دریافت کرد, یکی از برترین فیلم هایي هست که دیده ام. خوشحالم که فروشنده برنده اسکار شد. در نظر داشته باشید

که آقای فرهادی یکی از چهار کارگردانی هست که چند بار برنده این پاداش شده هست. کاری که آقای فرهادی میکند این هست که لایه هاي ظریف و مخفی را نمایش می‌دهد. هنرمند باید نوری روی جامعه بیندازد. اگر جامعه اي نقص هایي دارد, اینکار هنرمند هست که در این اساس روشنگری یا آن ها را بازگو کند. من فکر می‌کنم مردم این جا هم به اجتماعی8 بودن فیلمهای ایشان علاقه مند میباشند و از این زاویه به فیلمهای او نگاه می‌کنند.”

هر سال نوروز را جشن میگیریم

نمایش فیلمهای ایرانی در کشوری دیگر, فرصتی برای تبادلات فرهنگی پدید می آورد. شما ایران را برای همکاران تان چطور معرفی می‌کنید و به چه خصوصیت هاي مهم ایران و مردم آن اشاره میکنید؟ “من حدود 50 سال هست که در کشور آمریکا زندگی می‌کنم و نزدیک 40 سال قبل هم در ایران نبوده ام.

به همین دلیل من با رفقا آمریکایی خودم معمولاً درمورد تاریخ و تمدن ایران صحبت میکنم. توضیح می‌دهم که ما دو هزار سال پیش چه جایگاهی داشتیم و بعدها در اساس هاي علمی مثل نجوم هم دستاوردهای مهمی داشتیم و به ترقی علوم کمک کردیم. به نظر من, توصیف ایران و دستاوردهای علمی و فرهنگی ایران برای افراد خراجی دشوار نیست.”

50 سال اقامت در کشوری دیگر, باعث میشود آدم دلتنگ شهر و دیارش شود. آیا نادری هم دوست دارد که به ایران سفر کند تا خاطرات قبل اش یکبار دیگر زنده شود؟ “من بسیار مشتاقم که اساس اي برای سفر من به ایران حاضر شود و بتوانم به ایران سفر کنم. ولی با این همه ي ما در این جا یک جامعه کوچک ایرانی داریم

که شامل دو میلیون نفر هست. خود من بخش اعظم عمرم را در کشور آمریکا بوده ام و به همین علت هم با فرهنگ کشور آمریکا خو گرفته ام. اکنون هم با هر دو فرهنگ آشنا هستم. برای همانند همانطور که ما در این جا کریسمس را جشن میگیریم, نوروز را هم تمام و کمال جشن میگیریم. به بیان دیگر هیچ کس در ایالات امریکا خاطرات نوروز را فراموش نکرده

و همه ي وقت به آن ها پایبند هست. حتی نسل اخیر ایرانیان مقیم کشور آمریکا که در ایالات امریکا به جهان آمده اند و هیچ گاه ایران را ندیده اند, باز هم به آداب و رسوم خود پایبند میباشند و مراسم سنتی خود را به برترین شکل انجام می‌دهند. برای همانند تقریباً همه ي ایرانیان در هر شغلی که باشند, نوروز را تعطیل میکنند

و در کنار خانواده می مثل و برنامه هاي سنتی نوروز را به جا می آورند. خلاصه آن که ما که سال ها این جا بوده ایم, دو ملیتی شده ایم؛ هم مراسم کشوری که در آن زندگی می‌کنیم و هم مراسم کشوری راکه در آن به جهان آمدیم و از آن ها خاطره داریم, گرامی می داریم و اضافه بر آن تلاش می‌کنیم تا آداب و رسوم این مراسم را به نسل اخیر منتقل کنیم.”

سرم شلوغ تر شده هست

چندی پیش, آقای نادری بازنشسته شد؛ اتفاقی که در عوامل زیادی باعث رخ دادن آن شدند: “یکی از دلایلی که باعث شد تصمیم بگیرم که بازنشسته شوم این هست که منزل من نزدیک اقیانوس هست و کارم در JPL حدود یک ساعت تا یک ساعت و نیم با منزل ام فاصله داشت. یعنی هر روز باید این مسیر را می رف6تم و می آمدم. .ساعت پنج صبح,

ساعتم زنگ می زد و مرا بیدار میکرد. بعد از این همه ي مدت به این نتیجه رسیدم که دیگ رباید استراحت کنم. یعنی علاقه ام به کار کمتر نشده بود اما توانایی این راکه هر روز دو سه ساعت رانندگی کنم نداشتم. اکنون این بازنشستگی باعث شده هست که دیگ راین زور وجود نداشته باشد که صبح ها حتماً راس ساعت مشخصی از خواب بیدار شوم. این بزرگترین تغییری هست که در زندگی من بعد از بازنشستگی ایجاد شده هست.”

آدم حدس میکند اکنون که فیروز نادری بازنشسته شده هست, تمام وقتش را به استراحت و قدم زدن در ساحل می‌گذارند اما او میگوید هنوز هم برنامه کاری اش مفصل هست, با این تفاوت که برنامه روزهای کاری اش در هفته متنوع تر شده اند. “هنوز هم درس میدهم و هم سخنرانی میکنم و هم با جی پی ال و شرکت هاي خصوصی در این اساس مشارکت دارم,

هم با استارتا آپ ها یا سازمان هاي نوپا مشارکت میکنم و درمورد استراتژی شان به انها مشورت میدهم. بنابراین من امروز تنها یک شغل اثبات ندارم بلکه آلبوم اي از کارهای گوناگون را انجام میدهم که گرچه همه ي ساعت هاي روز مرا پر می‌کنند. فعالیت هاي دوره بازنشستگی من تنوع بسیار بیشتری نسبت به زمان شاغل بودنم دارد ولی در عین حال اگر روزی تصمیم بگیرم کار نکنم و در ساحل اقیانوس قدم بزنم, مشکلی پیش نمی‌آید.”

اشتیاقی که فروکش نکرد

نادری, فوریه 2016 بعد از 36 سال فعالیت در ناسا تصمیم گرفت بازنشسته شود و با نگارش نامه اي از همکارانش خداحافظی کرد. او در این نامه نوشت: “36 سال قبل زمانی که به ناسا پیوستم فکر میکردم تا زمانی که شور و شوقم نسبت به کار باقی هست این جا میمانم و روزی که احساس کنم این اشتیاق در حال کمرنگ شدن هست,

این جا را ترک خواهم کرد. اکنون بعد از گذشت 36 سال نه تنها آن روز نیامده, بلکه هر انچه باعث عشقم به کار در این مکان بود, اکثر هم شده هست. با وجود این فکر میکنم اکنون زمان مناسبی هست که این مشعل را به فرد دیگری بدهم.”

محل کار فیروز نادری, آزمایشگاه پیشرانش جت «Jet Propulsion Laboratory یا به اختصار جی پی ال» بود که یکی از آزمایشگاه هاي علمی و فناوری ناساست. فعالیت اصلی این آزمایشگاه پرتاب و بازرسی ماموریت هاي بی سرنشین هست که به مسافت هاي بسیار دور, از جمله به مکان هایي بیرون از منظومه خورشیدی ارسال میشوند. آزمایشگاه پیشرانش جت در پاسادینای کالیفرنیا قرار دارد و زیر نظر “کلتک” فعالیت می‌کند.

“شارل العشی” «دانشمند لبنانی – آمریکایی متولد 1947 در لبنان و استاد مهندسی برق و علوم فضای کلتک» از سال 2001 تا به حال ریاست این آزمایشگاه را بر عهده دارد. نادری سال هاي زیادی در اساس هاي گوناگون در ناسا کار کرده هست؛ از طراحی هاي استراتژیک تا کارهای اجرایی و حوزه رباتیک.

او طی این سال ها در بخش هاي گوناگون از ارتباطات گرفته تا علوم زمین, جستجو برای سیارات فراخورشیدی, جستجو در مریخ و نقاط دیگر منظومه شمسی کار کرده هست. خودش میگوید می‌تواند چیزهایی راکه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا یاد گرفته هست, در اساس هاي دیگر به کار گیرد؛ از تفکر انتقادی و استراتژیک گرفته تا مدیریت پروژه هاي پیچیده.

مردی با افتخارات بی آخر

دستاوردهای پزشک فیروز نادری بسیار ارزشمند میباشند و به همین علت بارها از او قدردانی شده هست. در ادامه تنها چند همانند از جوایز و مدال هایي راکه به او اهدا کرده اند, با هم بازبینی میکنیم.

1395 سیارک “ELI 1989” را به سربلندی پزشک نادری, “Naderi 5515” نامیده اند.
1393 پاداش “مهاجران بزرگ؛ سربلندی کشور آمریکا” از شرکت کارنگی نیویورک
1389 پاداش “ویلیام راندولف لاولاک دوم” انجمن فضانوردی کشور آمریکا «AAS»
1386 پاداش انجمن مهندسان تئودورفون کارمان
1384 مدال سربلندی جزیره الیس
1376 مدال تالار افتخارات فناوری فضایی