نوجوانان وقتی دشواری های جدی داشته باشند افسرده میشوند و گوشه گیری را گزینه میکنند, والدین باید در این مواقع مراقب فرزندان خود باشند. گوشهگیری و انزوا از جمله معضلات دوران نوجوانی هست که با درمان نشدن, دشواری های بزرگتری را در آینده برای فرد ایجاد میکند.
کاشانی روان شناس عمومی; نوجوانی مرحلهاي از زندگی هست و دارای خصوصیتهایي از جمله افزایش هیجان و عواطف, ترس, محبت, خشم, تغییرات جسمی, استقلال و زود رنجی هست و نزدیکان, به خصوص والدین نقش موثری در بازرسی این رفتار در نوجوانان دارند.
گرایش به انزواطلبی در دوران نوجوانی
یکی از مهم ترین خصوصیتهاي دوره نوجوانی گرایش به انزواطلبی هست, البته نوجوان اکثر وقت خود را در کنار همسالان و گروه رفقا میگذراند, اما تمایل به گوشه گیری و غرق شدن در افکار و آرزوها در او وجود دارد.
کم رویی و انزواطلبی از رفتارهای شایعی هست که فرد را به شدت اذیت میدهد و اگر درمان نشود, موجب بروز دشواری های دیگری مثل نبود خودباوری, افسردگی, اضطراب و زود رنجی میشود, همچنین نداشتن احساس توانمندی, پایین بودن عزت نفس و ناتوانی در بروز احساسات, بیان افکار و نظریات باعث جدایی فرد از فعالیتهاي گروهی می شود.
عوامل متعددی از جمله غم و اندوه شدید و مداوم, فقر و تنگدستی, ضعف و نقص جسمانی, احساس خواری شدید, عقب ماندگی درسی, پذیرفته نشدن در منزل و مدرسه, احساس ترس و ناامنی, نابسامانیهاي خانوادگی, جدایی والدین, بیجواب ماندن سئوالهاي کنجکاوانه,
بیحوصلگی در برقراری ارتباط تندرست با نوجوان, نبود الگوی اجتماعی دلخواه در منزل, محرومیت از محبت مادر, حضور نداشتن پدر در خانواده, اعتیاد والدین, اضطراب در غدد فوق کلیوی, مریضیهاي طولانی مدت نوجوان, انتقال فرد به مدرسه و مکان اخیر, تبعیض, انتقادها و بهانه گیریهاي مستمر و بی مورد برخی والدین و معلمان در بروز گوشهگیری نقش مهمی دارند.
رفع معضل گوشهگیری با روان درمانی و مشاوره فردی و گروهی
این روانشناس با بیان این که در خود فرو رفتن نوجوان در دوره بلوغ نیز ممکن هست به گوشهگیری منجر شود, تصریح کرد; بدین وسیله نوجوان میخواهد به چراهای باطنی و کنجکاویهاي ذهنش جواب دهد, در نتیجه باید عوامل اساس ساز گوشهگیری نظیر تحقیر و احساس گناه در نوجوان از بین برود که در این اساس, روان درمانی و مشاوره فردی و گروهی میتواند در رفع گوشهگیری کارساز باشد.
وی اضافه کرد; ناتوانی در برقراری ارتباط با رفقا و معلمان, فرار از فعالیتهاي اجتماعی و به تعویق انداختن کارها, بی تابی و احساس خستگی و نگرانی از آینده, کمک نخواستن از دیگران هنگام نیاز, سازش با وضع موجود و اعتراض نکردن به آن حتی در صورت احساس ناراحتی و نگرانی,
ابراز وجود نکردن, تسلیم نشدن در مقابل خواستههاي دیگران, اجتناب از رقابت, درون گرایی و در خود فرو رفتن, زود گریستن, غیبت از مدرسه, نداشتن تمرکز حواس, اضطراب در خواب و خوراک, نادیده و نشنیده گرفتن سئوالهاي نزدیکان, مطرح نکردن اشکالات درسی در کلاس و عقب ماندگی درسی در میان دانش آموزان گوشه گیر از علامتهاي گوشه گیری و منزوی بودن فرد هست.
گردشهاي علمی, تشویق به حرف زدن در حضور والدین, رفقا و بستگان و همین طور جرأت دادن به نوجوان بدین معنی که بتواند در مقابل جمع سخن بگوید و در فعالیتهاي هنری و در نمایشنامهها همکاری کند, از جمله کارهایی هست که مهارتهاي اجتماعی نوجوان را افزایش می دهد.