هنر سنتی گلیج بافی

گلیج یکی از دستبافته‌های سنتی ایران است که با دستگاه گلیج‌بافی، شبیه به دستگاه پارچه‌بافی تولید می‌شود. بافت گلیج بیشتر در قسمت شمالی استان سمنان (روستاهای اروست، فولادمحله، رضاآباد و چاشم)رواج دارد و طبق معمول دیگر دست‌بافته‌ها، زنان تولیدكننده‌ اصلی آن هستند.

گلیج از گذشته در این منطقه كاربری زیادی داشته و به ‌خاطر جنس پارچه‌ آن كه پنبه‌ ای و پشمی است، در پوشاك مردانه بیشتر استفاده می ‌شده است؛ ‌ولی این دست‌ بافته ‌نیز مانند دیگر محصولات صنایع دستی ناشناخته مانده است و خطر منسوخ شدن، آن را تهدید می‌كند.

گلیج شباهت زیادی به گلیم دارد ولی روش بافت آن کاملا با گلیم تفاوت دارد و شبیه بافتن پارچه با دستگاه است. تارهای گلیج از جنس نخ پنبه پرتاب، و پودهای آن پشمی است. گلیج، پارچه ای‌ پنبه‌ ای و سنتی است كه بیشترین كاربری آن در پوشاك مردانه و زیرانداز است.

«گلیج» پارچه ی پنبه ای سنتی است كه بیشترین كاربری آن در پوشاك مردانه و زیرانداز است؛ اما كمتر كسی نام آن را شنیده است یا اصلا میداند چیست. با این حال، خارجیها طرفدارش هستند!

بافت گلیج بیشتر در قسمت شمالی استان سمنان رواج دارد و طبق معمول دیگر دست بافته ها، زنان تولیدكننده اصلی آن هستند. گلیج از گذشته در این منطقه كاربری زیادی داشته و به خاطر جنس پارچه آن كه پنبه ای و پشمی است، در پوشاك مردانه بیشتر استفاده میشده است؛ ولی این دست بافته نیز مانند دیگر محصولات صنایع دستی ناشناخته مانده است و خطر منسوخ شدن، آن را تهدید میكند.