غیر از این بازیگرها كه به نامشان اشاره شد، حضور ساره بیات هم در این پروژه خیلی جلب توجه می‌كنند یعنی كسی كه بازی او در فیلم جدایی نادر از سیمین زیاد به چشم می‌خورد اما از آن هنگام تا به حال خبری از فعالیت او در هیچ پروژه دیگری نبود.

بیات در این ایام غیر از فیلم جیرانی در فیلمی از عباس رافعی به نام فصل فراموشی فریبا هم به ایفای نقش می‌پردازد.

از نكات دیگری كه می‌توان درباره فیلم آخر جیرانی گفت این است كه سال‌ها فعالیت او در حرفه نقد فیلم و همین‌طور نگارش فیلم‌نامه به علاوه دو سه مورد كارگردانی خوب و چند قلم متوسط رو به بالا، از این فیلم‌ساز چنین توقعی در همه ایجاد كرده كه لااقل اگر كمدی هم می‌سازد از نوع فاخر آن باشد.
اما یادمان نرود سازندگان آثاری مانند شب‌های روشن و صداها «فرزاد موتمن» و یا مردی شبیه باران «سعید سهیلی» را كه آثاری مثل پوپك و مش ماشالا و یا چارچنگولی ساختند.

شاید بهتر بود فریدون جیرانی كه به واسطه حواشی "من مادر هستم" از وضعیت سینمای اندیشه در ایران كاملا مایوس شده بود، منتظر نتیجه انتخابات سال 92 میماند و بعد خط مشی جدید خود در فیلم‌سازی را تعیین می‌كرد.
چون از فریدون جیرانی كه تا به حال در فیلم‌های متعددی روشنفكرانه‌ترین نگاه‌ها را به روابط زن و مرد و مسئله ازدواج داشته چنین نگاهی كه در فیلم آخرش می‌بینید بعید به نظر می‌رسد.