چیدن سفره هفت سین از دیرباز از مراسم جدا ناشدنی نوروز بوده است که ساعتی به تحویل سال مانده این سفره  گذاشته میشود.

7 عددی مقدس است که نشان دهنده 7 ایزد زرتشتیان موسوم به امشاسپندان است و به  همین دلیل سین های نوروزی به نام هفت سین خوانده میشوند.

سفره هفت سین سفره ایست که در  آن سبزه ، سماق ، سیر ، سنجد ، سیب ، سمنو ، سرکه و سکه ، همچنین آینه شمعدان ، شمع ، کتب آسمانی ،  ماهی قرمز ، تخم مرغ ، کتاب شعر، گل مانند شب بو ، لاله یا سنبل ، کاسه آب ، نقل و نبات و شیرینی قرار میگیرد.

تمامی مواردی که بر سر سفره هفت سین قرار میگیرند دارای معانی خاصی هستند که برای شروع سال نو آنرا طلب میکنیم و البته در هر منطقه ایران با توجه به رسوم و سنت ها مفهوم و تنوع متفاوت است.

در هفت سین سبزه نشان رویش و  سبزی ، سمنو به دلیل داشتن گندم نشانه برکت ، سنجد نشانه عشق و دلداگی ، سیب میوه ای به نشانه سلامت ، عشق و زایش ، سکه های تازه ضرب شده نمادی از ثروت ، وجود سیر به نشانه دفع بیماری و  ظرف سرکه هم عنوان برکت بر سفره نوروز ایرانیان جای داده می شود.

هفت سین و نمادهای آن نشانه هایی از نو شدن زندگی و طبیعت هستند ، تخم مرغ رنگ کرده یا تزئین شده به نیت برکت و روزی که  معمولا به تعداد اعضای خانواده تهیه میشود ، شیرینی به معنای شیرین کام بودن در تمام روزهای سال است و ماهی نماد برج اسفند و نشانه برکت و زندگی است ( در ایران باستان بجای ماهی قرمز سیب قرمز درون اب قرار میدادند ).

میوه ، آجیل و یک تکه نان یا مقداری برنج هم نشان از پر برکت بودن سفره دارد ، گل به نیت باروری و شادابی بر سر سفره هفت سین گذاشته میشود و آینه نیز برای رفع کدورت و یکرنگی است ، شمع روشن به نیت روشنایی و طول عمر اعضای خانواده که به همین دلیل اعتقاد بر این بوده که شمع هفت سین را نباید خاموش کرد و در  صورت لزوم این کار باید با برگ سبز یا نقل و نبات انجام شود.

اسپند هم گیاهی مقدس محسوب  شده و نمادی از بوی خوش است که دفع کننده چشم بد و شر و ارواح ناپاک میباشد و سرانجام آب در سفره هفت سین  پاکی و پاکیزگی است و همچنین نشان آبادانی ، صافی و گشایش در کارها میباشد.