چگونه در این چشم های زیبا جا داده ای این همه دروغ را؟!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بین تموم دروغات حتی نبود یه حرف راست اما اینو یادت باشه دروغگو دشمن خداست!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
پیکان هزار سو شدم باور کن در عشق سیاه رو شدم باور کن
آنگاه که بر گله ی قلبم تو زدی چوپان دروغگو شدم باور کن
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به خودت راست بگو ، آنگاه توان دروغ گفتن به کسی را نخواهی داشت
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اونکه میگفت جونش به جونت بسته است / حالا داره به گریه هات میخنده
اونکه میگفت بدون تو میمیره / دروغ میگه دلش جنس کویره
دروغ میگه تو گوش نده به حرفاش / نگو میخوای هنوز بمونی باهاش
خیال نکن بدون اون میمیری / بذار بره ، نباشه جون میگیری
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به سه چیز تکیه نکن غرور ،دروغ و عشق،
آدم با غرور می تازد، با دروغ می بازد وبا عشق می بازد.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
داستایوسکی کسی که به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد،
کارش به جایی خواهد رسید که هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هر کس بد ما به خلق گوید ما دیده به بد نمی خراشیم
ما نیکی او به خلق گوییم تا هر دو دروغ گفته باشیم.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در ابتدایی خوانده ام بابا به ما نان می دهد
کوکب خانم سفره را به سرزده میهمان می دهد
اما حالا حسنک آنطرف با گوسفندان همنشین
چوپان دروغگو اینطرف به گرگها اسکان می دهد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دروغ نیست اگر بگویم. که بی تو، زنده مانی میکنم ، نه زندگانی !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش خدا سه چیز را نمی آفرید غرور،دروغ، عشق
تا هیچ گاه کسی از سر غرور به دروغ دم از عشق نزند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر کسی می گوید که برای تو می میرد دروغ میگوید!!!
حقیقت را کسی میگوید که برای تو زندگی می کند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دروغگو ، تو مگه نگفته بودی ستاره ی من فقط تویی ؟