پارس ناز پورتال

کار در جهنم واقعی در هند

کار در جهنم واقعی در هند
کار در جهنم واقعی در هند به گزارش بی بی سی انگلیسی، مقامات مسئول شهری شهر بمبئی هند حدود 30 هزار کارگر را برای نگهداری و نظافت استخدام می کنند که به این افراد در شهر، عنوان «سوئیپر» یا جاروکش اطلاق می شود.
 
تمام این کارگران از کاستِ [نوعی نظام اجتماعی بر اساس نقش های انتسابی] دالیت (Dalit) هستند که پیشتر با عنوان نجس ها (Untouchables) به آن ها اشاره می شد. «نجس ها» زباله های شهری را جمع آوری کرده و خیابان ها را جارو می کنند. علاوه بر این موارد، مسئولیت تمیز کردن جوی های کنار خیابان، پر و خالی کردن کامیون های مخصوص حمله زباله و کار در مراکز دفع پسماند  نیز به عهده ی آن ها است.

بمبئی در زبان هندی به معنای «ساحل خوب» است. این نام را البته استعمارگران پرتغالی بر این شهر نهادند که در سال ۱۹۹۶ به «مومبای» تغییر یافت. مومبای نام یکی از خدایان زن هندی است. در خارج از هند اما این بندر بزرگ همچنان به بمبئی معروف است.

بمبئی جمعیتی بالغ بر 13 میلیون نفر دارد و روزانه حدود 7000 تن زباله تولید می کند. به همین دلیل است که به کارگران زیادی برای جمع آوری زباله و نظافت شهری نیاز دارد.

کار در جهنم واقعی در هند
 

اکثر اوقات کارگران مجبور هستند که به داخل فاضلاب ها و زهکشی های زیرزمینی بروند و فواصل بین آن را بپیمایند. بعضی از این فاضلاب ها آن قدر عمیق هستند که یک اتوبوس دو طبقه هم به راحتی در آن جای می گیرد. وقتی کارگری به داخل فاضلاب می رود و بعد از یک ساعت بیرون می آید، از سرما تمام وجودش می لرزد. این کار البته به تخصص خاصی نیاز ندارد؛ فقط کافی یک جفت دست و پای سالم و همچنین جرات کافی برای سقوط به جهنم را داشته باشید!

کار در جهنم واقعی در هند
 

پارمار (تصویر پایین) با جاروی چوبی و سنگینش مشغول تمیز کردن پله ها است. او برگ های کوچکِ روی پله ها را جمع می کند. برای این کار باید 30 تا 40 بار جاروی خود را روی پله ها بکشد. جمع کردن برگ ها و انباشته کردن آن ها بر روی هم باید به سرعت انجام شود. دلیلش نیز واضح است. باد در شهر بندری بمبئی شدت می گیرد و ممکن است همه برگ ها را دوباره پخش کند.

 

کار در جهنم واقعی در هند
 

کارگران از لاشه جانوران مرده گرفته تا باقی مانده ی غذا، سیم مفتول، زباله های بیمارستانی، تکه های شکسته شده ی لوله های چوبی، سنگ، خرده شیشه و حتی تیغ را از کف زمین جمع می کنند.

 

کار در جهنم واقعی در هند
 

جمع آوری زباله کار کمرشکنی است و ابزارهای جمع آوری آن نیز کاملا ابتدایی است: دست برای برداشتن زباله و شانه برای حمل آن. جدحاو چندین سال است که در این کار مشغول است، اما او اصلا مایل نیست که در این رابطه حرفی بزند. روی شانه ی جدحاو، درست همان جایی که او چوب را با آن حمل می کند، به شدت زخم شده است. از او پرسیدم که آیا شانه های درد می کند؟ او فقط سرش را تکان داد.

کار در جهنم واقعی در هند
 

پنج مرکز دریافت و دفن زباله در مناطق شرقی و غربی شهر بمبئی وجود دارد که ظرفیت تمام آن ها تکمیل شده است. در هیچ یک از این مراکز اتاقی مخصوص تعویض لباس کارگران هنگام استراحت وجود ندارد و آن ها مجبورند بوی بد زباله را بر روی لباس های خود نیز حس کنند.

کار در جهنم واقعی در هند
 

افرادی که در این شغل مشغول هستند، در نهایت می توانند خانه ای کوچک را دریافت کنند که آن را باید با دو یا سه خانواده دیگر تقسیم کنند. آن ها بر روی زمین خط هایی را ترسیم می کنند که در واقع «قلمروی» هر خانواده را مشخص می کند.

کار در جهنم واقعی در هند
 

همسر هیرامان، که تمایلی نداشت در عکس حضور داشته باشد، از دست شوهرش عصبانی است. او می گوید که هیرامان تنها ماهی 150 رویپه (نزدیک به دو دلار و نیم) به او برای خرج خانه می دهد. وقتی من پیش آن ها بودم، او هیرامان را تهدید به طلاق کرد و هیرامان هم به او گفت که دهانش را ببند. شرایط جسمانی هیرامان اصلا خوب نیست و به احتمال فراوان عمر طولانی نخواهد داشت. اگر او بمیرد، همسرش شغل او را مال خود خواهد گرفت.

 

کار در جهنم واقعی در هند