پارس ناز پورتال

احکام رابطه جنسی زیاد در همسران

مجموعه : حذف شده است
احکام رابطه جنسی زیاد در همسران

احکام رابطه جنسی زیاد در همسران 

سوال این است که اگر با همسر خود رابطه جنسی زیاد و دفعات متعدد در هفته داشته باشیم,چه حکمی از نظر اسلام خواهد داشت؟ 

 

طبق تحقیقاتی که محققین روی دو گروه از زوجینی که یکی بصورت طبیعی رابطه جنسی و زناشویی داشتند با گروه دیگر که در حد دوبرابر رابطه زناشویی داشتند، بعد از مدتی که به این نتیجه رسیدند که گروه اول که روابط جنسی طبیعی دارند در طول روز شاداب تر و بانشاط تر هستند.

 

از نظر اسلام، دفعات همبستری با همسر، محدودیتی ندارد و تعداد دفعات نزدیکی به میزان میل جنسی و رضایت طرفین رابطه بر می گردد. اما بصورت معمولی به تعداد کمتر از ۲ بار در ماه سردی جنسی و به میزان بیشتر از ۱۰ بار در ماه حرارت جنسی گفته می شود. یک یا دوبار در هفته میزان متعادل رابطه جنسی است .

 

البته این میزان زمانی مطرح است که مدت زمان قابل توجهی از شروع زندگی مشترک گذشته است و زوجین به یک شناخت از میزان تمایل، نیاز و توانایی خود در مسائل جنسی رسیده و با تفاهم به یک ثبات رفتار جنسی دست یافته اند، چرا که معمولا زوجین در ابتدای زندگی مشترک بیش از زمانهای دیگر با مساله جنسی درگیر بوده و چه بسا تا هفته ای چندین بار نیز رابطه داشته باشند و این طبیعی است.

 

از لحاظ علمی یک رابطه جنسی معمولی، معادل یک ساعت پیاده روی با سرعت متوسط و یک رابطه جنسی پرحرارت، معادل ۱۵ دقیقه دویدن بروی دستگاه ترد میل(دو ثابت) می باشد، یعنی تقریبا ۲۰۰ کالری انرژی می سوزاند . رابطه جنسی یک فعالیت بدنی-روانی است که تقریبا تمام اعضای بدن انسان را درگیر می کند

 

و به همین دلیل است که انجام مکرر و با فاصله کم آن، که مانع استراحت و جبران انرژی می باشد، برای بدن انسان مضر می‌باشد. امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: حلالی لذت بخش تر از همبستر شدن با همسر نیست، ولی زیاده روی در این امر نارواست، میانه روی در آمیزش سلامت آدمی را می افزاید

 

و عمر را زیاد می کند (۱). همچنین آن حضرت می فرمایند: من اراد البقاء و … فلیقل غشیان النساء، کسی که عمر بیشتری می خواهد، باید با همسرش کمتر آمیزش کند (۲).زیاده روی در انجام مقاربت می تواند آسیب ها و آثار بدی برای فرد و همچنین خانواده داشته باشد، که در ادامه به برخی از این آسیب ها از نگاه برخی صاحب نظران پزشکی قدیم و جدید می پردازیم:

 

بوعلی سینا می گوید : منی، مایه حیات و قوت جان شماست. پس در جماع رعایت حد اعتدال باید کرد .
کثرت جماع باعث کاهش طول عمر و سستی بدن می شود . افراط در جماع در هر حال مضرترین چیز هاست، خصوصا هنگامی که پی در پی باشد چرا که باعث ضعف مغز، قلب، کبد، قوا، اعصاب،

 

بینایی، معده، کلیه، مثانه و تپش قلب و درد کمر و باسن، سیاتیک، نقرس و امثال این ها می گردد . همچنین سبب کاهش توان و ضعف اعصاب و حدوث امراضی مانند ام اس، فلج، رعشه، لقوه، تشنّج، ضعف قوه هاضمه و ضعف سایر قوا می شود. علت این امر، آن است که بدن برای تولید منی مراحل زیادی طی کرده و قوای زیادی صرف کرده است . همچنین کثرت جماع به چشم آسیب می‌رساند .

 

پژوهش ها نشان می دهد افزایش فعالیت‌های جنسی برای قلب مردان مضر است .اگر تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می یابد و اگر این میزان که بطور معمول بین ۴۰ تا ۶۰ میلیون اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی است، به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می تواند

 

در زمینه باروری ایجاد مشکل کند و در صورتی میزان اسپرم طبیعی می شود و فرد قدرت باروری به دست می آورد که چند روز رابطه جنسی انجام نشود ؛ در حقیقت وجود چند روز استراحت در بین رابطه های جنسی موجب جبران انرژی از دست رفته و بازسازی بدن می گردد.

 

فردی که در روابط زناشویی زیاده‌روی می‌کند به مرور بدنش سرد و خشک می‌شود، حرارت درونی اش تحلیل می‌رود و خسته، ناتوان و ضعیف می‌شود و اگر در این شرایط بازهم به مباشرت اصرار ورزد، بدن بکلی سرد شده و حواس شنوایی و بینایی وی تحلیل می‌رود و ساق پاهایش سست می‌شود و دیگر قادر به تحمل وزن بدن نیست. پشت و کمرش مور مور می‌شود، گوشش به وزوز می‌افتد و به سرگیجه مبتلا می‌شود.

 

منابع :
۱٫ شیخ حر عاملى، وسائل الشیعه إلی تحصیل مسائل الشرعیّه ، دوره ۲۰ جلدی، چ بیروت، ج ۱۴، ص ۹۶٫
۲٫ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت، قم،دوره ۲۹ جلدی، ، ج ۲۰، ص ۲۴۲، ۱۴۰۹ ه. ق