اهمیت بوجود آوردن تفاهم در ازدواج های امروزی 

مطمئنا سبک زندگی امروزی و نگاه به ازدواج و زندگی مشترک با قبل تفاوت دارد, تفاهم بین زوجین مهم‌ترین عامل استحکام ازدواج هست. یکی از خاطر ههای اصلی طلاق هاي امروزی نداشتن تفاهم بین دختر و پسر هست. و اما سوالی که مطرح می‌شود این هست که برای داشتن تفاهم در زندگی مشترک چه کارهایی باید انجام دهیم؟ با ما همراه شوید تا پاسخ این سوال را بدانید.

یکی از متعارف ترین دلایل مطرح شده توسط زن و شوهرهایی که از یکدیگر جدا می‌شوند, عبارتی پر مفهوم اما دو کلمه اي هست; “تفاهم نداشتیم”. گرچه حتماً لازم نیست زن و شوهر از هم جدا شده باشند بلکه برخی از زن و شوهرهایی که با هم زندگی می‌کنند اما دلخوشی از با هم بودن شان ندارند,

دشوار را نداشتن تفاهم بیان می‌کنند. گویا نداشتن تفاهم به منزله اتمام یک زندگی مشترک هست. در اینجا یک سوال مطرح میشود; “آیا راهـی وجود دارد تا به این مسئله اتمام داد یا تنها راهی که باقی میماند, نداشتن دلخوشی از زندگی و همسر هست یا حتی طلاق؟”

آمادگی برای ازدواج, دقیقا یعنی چه؟
هنگامی که جوانی تصمیم به ازدواج میگیرد, ابتدا باید این سوال را از خود بپرسد که آیا آمادگی هاي لازم را در خود میبیند تا ازدواج کند یا خیر؟ منظور از آمادگی یعنی فراهم کردن و داشتن شرایط فیزیکی و ذهنی مثل; “موقعیت سنی, اقتصادی, خانوادگی , تمایل ذهنی و احساس نیاز به ازدواج”.

وقتی این شرایط به طور نسبی فراهم شد, در گام بعدی باید سراغ انتخاب مناسب برای شروع زندگی مشترک برود. فرایند خواستگاری یعنی تمام مراحلی که یک فرد کوشش می‌کند کسی را انتخاب کند تا بعداً در کنار او احساس رضایت و سعادت کند.

تفاوت تشابه با تفاهم
معمولاً داشتن “تفاهم” یکی از مهمترین ملاک هاي افراد برای این انتخاب هست. دختر و پسر کوشش می‌کنند با کسی ازدواج کنند که از لحاظ خانوادگی, سطح فرهنگ, تحصیلات, خلق و خو, اهداف و … به خودشان نزدیک یا مشکلی با شرایط آنان نداشته باشد. به طور مثال معمولاً هدف از پرسیدن سوالاتی مثل ; ” نظر شما درمورد ادامه تحصیل چیست؟”,

“شما تا چه حد به مسائل مذهبی اهمیت می‌دهید؟”, “از چه غذاهایی خوش تان می‌آید؟”, “نظرتان درمورد شمار فرزندان چیست؟” و سوالات بسیاری که معمولاً در زمان خواستگاری مطرح می‌شود مقایسه میزان “تشابهات” بین خود و طرف مقابل هست که باید دانست با تفاهم متفاوت هست. تفاهم در زبان عربی از باب تفاعل و معنای آن درک دو طرف از زبان یکدیگر هست

نه صرفا شبیه به هم بودن یا پذیرش بی چون و چرای باورها یکدیگر. بنابراین این طور به نظر می‌رسد که موضوع تفاهم از مهم‌ترین موضوعاتی هست که قبل و بعد از ازدواج مطرح می‌شود.

چرا نداشتن تفاهم دشوار زا میشود؟
اما چه اتفاقی میوفتد که با رعایت همۀ این ملاحظات, مدتی بعد از ازدواج و سپری شدن ایام عقد و ماه عسل, دشواری های شروع میشود و یک زوج بیان میکنند; “تفاهم نداریم”. چگونه با اینکه قبل از ازدواج تمام کوشش خود را میکنند تا با فردی ازدواج کنند که تفاهم داشته باشند, باز هم “نداشتن تفاهم” منجر به بروز دشواری های و تشدید اختلافات آنان میشود!؟

به راستی راهکار چیست؟ چگونه می‌توان جلوی این دشوار را گرفت؟ چگونه میتوان از دو نفر که در دو خانواده متفاوت رشد کرده اند, تجارب متفاوتی دارند و از همه ي مهم تر از دو جنس متفاوت «زن و مرد» میباشند, انتظار داشت که در اکثر موارد تفاهم داشته باشند!؟

ارتباط تفاهم و توافق
درک این رخداد, نیاز به توجه ویژه اي دارد. احتمالاً نباید حرف زوجی را یقین کرد که ابراز میکنند; “ما در همۀ مسائل تفاهم داریم”, گرچه احتمالاً! چراکه واقعیت چیز دیگری هست و حتی هنگامی که زوجی بیان می‌کنند تفاهم زیادی دارند, در واقع به “توافق” رسیده اند و تفاوت زیادی بین “تفاهم” و “توافق” در ارتباط وجود دارد. توافق نوعی قرارداد بین دو طرف ارتباط هست تا با هم بر سر برخی مسائل به نتیجه برسند و به نظر یکدیگر احترام بگذارند.

به طور مثال, زوجی را در نظر بگیرید که تصمیم گرفته اند در ایام تعطیلات با هم به مسافرت بروند. ممکن هست نظر یکسانی درمورد مقصد نداشته باشند, زن خواهان مسافرت به شمال کشور باشد و مرد دوست داشته باشد به غرب برود. ممکن هست زن علاقه مند باشد خانواده اش همراه او باشند و مرد دوست داشته باشد دو نفری و بدون خانواده به این سفر بروند و موضوعات بسیاری که در یک کار و فعالیت مشترک می‌تواند رخداد بیفتد.

اگر در چنین شرایطی, هر کدام حرف خود را بزند, نه تنها نتیجه اي عاید نخواهد شد بلکه ممکن هست کار به جرو بحث و درگیری هم کشیده شود. در چنین مواقعی, مصاحبه برای رسیدن به یک توافق می‌تواند دشوار را حل کند. بهتر هست از اصطلاح “کوتاه آمدن” هم بهره گیری نشود زیرا کوتاه آمدن به معنی نادیده گرفتن

نیاز و علاقه یکی از دوطرف هست در حالی‌که در “توافق” میتوان به این نتیجه رسید که مثلاً سفر فعلی را قرعه کشی میکنیم و نتیجه هر چه شد, همان کار را انجام می‌دهیم و در سفر بعدی نظر طرف مقابل هرچه باشد, همان را اجرا میکنیم. این توافق می‌تواند نوعی سرگرمی باشد که به تقویت مهارت هاي ارتباطی, مصاحبه و حل مسئله نیز کمک می‌کند.