پارس ناز پورتال

مرد درختی با تلاش پزشکان بالاخره درمان شد

مرد درختی با تلاش پزشکان بالاخره درمان شد

مرد درختی با تلاش پزشکان بالاخره درمان شد 

در عجیب ترین اتفاقات و بیماری های نادر دنیا،مردی مشاهده شد که بدن وی از جنس چوب بود و در حال گسترش در بدنش زندگی آرام را از وی گرفته بود. یک مرد بنگلادشی به نام «ابول باجاندار» به دلیل اینکه دست هایش همانند شاخه های درختان است به «مرد درختی» شهرت یافته است.

 

این مرد ۲۷ ساله که سابق بر این، راننده کالسکه بوده و یک دختر سه ساله نیز دارد، به دلیل عارضه ای که در دست هایش پدید آمده بود، توان هر کاری را از دست داده و حتی قادر نبود تا دختر خود را در آغوش بگیرد.پزشکان متخصص برای از بین بردن بیماری مرد درختی، ۱۶ عمل جراحی روی دست و پاهای وی انجام داده و حدود ۵ کیلوگرم پوسته درخت مانند را از این اعضای بدنش برداشتند.

مرد درختی با تلاش پزشکان بالاخره درمان شد

باجاندار یکی از ۴ نفر در سراسر جهان است که به بیماری «اپیدرمودیپلیژا وروسِفورمیس» مبتلا گشته. «مرد درختی» یک بیماری نادر ژنتیکی و ارثیِ پوستی است. مشخصه بارز این بیماران آن است که در نتیجه رشد بی‌رویه ویروس، بخش های اضافی و فلس‌ مانند بسیاری در پوست بدن و به ویژه در ناحیه دست‌ ها و پا هایشان ایجاد می‌ شود.

مرد درختی با تلاش پزشکان بالاخره درمان شد

«سامانتا لال سن»، جراح پلاستیک در بیمارستان دانشگاه پزشکی داکا در رابطه با عمل موفقیت آمیز باجاندار  و حذف تمامی فلس های رشد کرده در پوستش بیان داشته که: «این یک دستاورد مهم در تاریخ پزشکی محسوب می شود.»

 

وی همچنین ادامه داده که: «ما ۱۶ بار او را تحت جراحی قرار داده ایم تا همه بافت های اضافی برداشته شوند. با اینکه بیمار در حال حاضر به حالت عادی بازگشته اما برای اطمینان و تکمیل فرایند جراحی، لازم است تا در طول ۳۰ روز آینده تحت جراحی های کوچک دیگری نیز قرار بگیرد تا دست هایش به حالت کاملا عادی بازگردانده شوند.»

 

Bajandar نخستین فردی است که می تواند از این بیماری ژنتیکی جان سالم به در ببرد. در سال گذشته، یک مرد اهل اندونزی بود به موجب بیماری مرد درختی جان خود را از دست داد.لازم به اشاره است که پزشک معالج باجاندار، بدون دریافت هیچ هزینه ای وی را درمان و جراحی نموده است.

مرد درختی با تلاش پزشکان بالاخره درمان شد

باجاندار نیز در این رابطه گفته: «درد دست هایم غیر قابل تحمل بود و تصور نمی کردم که دیگر هرگز قادر باشم فرزند خود را در آغوش بگیرم. اما اکنون بسیار خوب هستم و بی صبرانه منتظرم به خانه بروم.»

 

او از طرف جامعه بین المللی و مردم کشور خود مورد حمایت های مالی قرار گرفته و از این رو تصمیم دارد پس از مرخص شدن از بیمارستان و بهبودی کامل، یک کسب و کار آبرومند برای خود و خانواده اش راه اندازی نموده و به واسطه آن امرار معاش کند.