پارس ناز پورتال

بهترین راه ها برای مقابله با پدیده کودک آزاری

بهترین راه ها برای مقابله با پدیده کودک آزاری

بهترین راه ها برای مقابله با پدیده کودک آزاری 

کودک آزاری ویرانگر ترین عامل تغییر شخصیت کودکان هست که در زندگی آینده انها تاثیرا منفی بسیار زیادی خواهد داشت.عامل اصلی تمام پرونده هاي طفل آزاری در بعد جنسی آن افراد پدوفیل میباشند. قبل از آشنایی با اضطراب پدوفیلی بهتر هست به سراغ انواع طفل آزاری برویم. درست خواندید. طفل آزاری فقط به مسئله جنسی ختم نمی‌شود و انواع گوناگونی دارد که می‌تواند کودکان را گرفتار خود کند و به آنها صدمه بزند.

 

پزشک میرغفوریان روان شناس با اشاره به این نکته که طفل آزاری عبارت هست از صدمه یا تهدید سلامت جسم و روان یا خوشبختی و رفاه و بهزیستی طفل او با تقسیم طفل آزاری به پنج گونه گوناگون این پنج دسته آزار و آزار کودکان را اینگونه برمیشمارد; “باید به این نکته دقت داشته باشید

 

که طفل آزاری انواع گوناگون دارد که در ادامه به انها اشاره می‌کنم. نخستین نوع آن طفل آزاری جسمی هست, این نوع از طفل آزاری عبارت هست از حمله فیزیکی به طفل شامل شلاق زدن, کوبیدن طفل به دیوار, سوزاندن او با آب جوش یا سیگار و آزارهای جنسی هست و عبارت هست از بهره گیری از هر گونه رفتار روشن جنسی و یا نمایش رفتارهای جنسی, تماس هاي جنسی, تجاوز و هر گونه بهره برداری جنسی از کودکان.

 

سومین نوع طفل آزاری عبارت هست از طفل آزاری عاطفی و روانی و عبارت هست از هر گونه رفتار نامناسب که بر عملکرد رفتاری و شناختی و عاطفی طفل تاثیر منفی داشته باشد. مثل آزارهای کلامی و غیرکلامی, تحقیر و سرزنش, تهدید و حتی تمسخر.

 

نوع چهارم طفل آزاری اقتصادی هست یعنی کودکان را به کارهای سنگین و طاقت فرسا وادار کنیم. نوع پنجم موسوم هست به طفل آزاری غفلتی. به این صورت که هر گونه نادیده گرفتن طفل, بی توجهی و مراقبت نکردن از طفل در این گروه جای می‌گیرد.

 

روانشناسان معتقدند که ارائه تعلیم هاي لازم به کودکان از سوی والدین بسیار خوب و ضروری هست. تعلیم هایي که برای سنین گوناگون متفاوت هست و شکل خاص خودش را دارد اما انچه مسلم هست باید این تعلیم ها به کودکان ارائه شود. به طور مثال به کودکان چهار تا هفت ساله میتوان با بیانی ساده تعلیم داد. بعنوان مثال هیچ کس به غیر از پدر و مادر اجازه ندارند به برخی از نقاط بدن آنها- که نقاط دلنازک و اندام خصوصی اسم دارند- نگاه کنند یا دست بزنند.

 

هفت گام مرکز جهانی سلامت طفل

این روان‌شناس ادامه می‌دهد; “مرکز سلامت جهانی طفل, هفت گام را برای پیشگیري از وقوع طفل آزاری مطرح کرده هست. هفت گامی که هم والدین و هم کودکان باید درنظر داشته باشند.

 

گام اول

گام اول در این مرحله هفت قدمی به این مسئله می‌پردازد که خانواده ها باید اطلاعات و درک صحیحی داشته باشند در مورد وجود خطراتی که از نظر آزار جنسی فرزندانشان را تهدید می‌کنند. بدبختانه آمار و ارقام نشان می‌دهد که در حدود 90 درصد موارد, طفل و خانواده ها شخص آزاردهنده را می شناختند و به او اطمینان داشتند و درواقع قربانی همین اعتماد خود شده اند.

 

پدوفیل ها اغلب اوقات افراد آشنا میباشند در نتیجه هیچ گاه کودکتان را با بزرگ تر از خودش «حتی با افراد نزدیک و خویشاوند» تنها رها نکنید. افراد پدوفیل معمولاً در دوران بلوغ به دشوار خود پی می‌برند و فعالیت خود را در سنین جوانی و میانسالی شروع می‌کنند. در ایالات متحده,

 

حدود 50 درصد از مردانی که به علت پدوفیلی بازداشت شده اند متاهل میباشند و بچه هم دارند, پس به هیچ عنوان تنها به این علت که کسی خود پدر یا مادر هست وی را بعنوان شخص قابل اعتماد نگاه نکنید و وی را با کودکتان تنها نگذارید.یادتان باشد که کودکان در اغلب موارد هیچ گاه تجاوزگر را رسوا نمی‌کنند و این خود سبب صدمه اکثر جسمانی و روانی برای آنها هست. براساس سازمان ملل از هر هشت طفل مورد تجاوز تنها یک مورد آزار جنسی اش را گزارش میکند.

 

گام دوم

به دست کم رساندن موقعیت هایي که به احتمال سوءرفتار و بروز آزار جنسی می انجامد. پدوفیل ها اغلب خدمات خود را به تیم هاي ورزشی, مدارس یا سازمان هاي در رابطه با کودکان ارائه میکنند. در برخی موارد, پدوفیل ها ممکن هست کمک خود را به بستگان بعنوان پرستار طفل ارائه دهند. انها بدبختانه اغلب مهارت هاي بین فردی خوبی با بچه ها دارند و به راحتی اعتماد کودکان را به دست می آورند.

 

خانواده ها باید در به دست کم رساندن این شرایط تلاش کنند و اگر مجبور میباشند کودکشان را برای شرکت در کلاس هاي موسیقی, ورزشی و… با مربی تنها بگذارند, ابتدا از صلاحیت اخلاقی او مطمئن شوند و از عوامل اجرایی خواهش بازرسی بیشتری داشته باشند.خانواده ها میتوانند به صورت سرزده به کلاس هاي آموزشی فرزندان خود وارد شوند و ارزیابی کاملی از ماجرا به دست آورند.

 

گام سوم

سومین گام مربوط به آشنایی با خلق و خوی طفل خود و ایجاد رابطه خودمانی بین والدین و فرزندان هست. پزشک میرغفوریان میگوید; “اگر متوجه شدید طفل شما خلق آشفته اي دارد با او گفتگو کنید و حتماً علت را از او جویا شوید. والدین باید سد سکوت را بشکنند و تا حدی روابطشان را با فرزندانشان خودمانی کنند که آنها از بیان حقیقت به والدین واهمه نداشته باشند و این حاصل نمیشود جز در یک فضای آسان و خودمانی بین طفل و والدین.

 

والدین باید به کودکان تعلیم بدهند که درمورد ترس ها و رخداد هایي که برایشان افتاده گفتگو کنند. قطعا نگاه داشتن این راز باعث می‌شود که طفل باز هم مورد سواستفاده قرار بگیرد.نکته بسیار مهمی که در این میان وجود دارد این هست که وقتی کودکی ماجرای آزاردیدنش را افشار می‌کند چه میزان حمایتی

 

از طرف والدین خود دریافت می‌کند. معمولاً کودکانی که بعد از سوءاستفاده جنسی در مرکز چالش خانواده قرار میگیرند و از طرف انها مواخذه میشوند اکثر از کودکانی که تحت پشتیبانی و مراقبت قرار میگیرند عذاب میکشند و صدمه می‌بینند. علی رغم اینکه به طور روزافزونی

 

بدبختانه شاهد گزارش هایي از موارد سوءرفتار جنسی با کودکان هستیم, خانواده ها معمولاً از بحث کردن در این راستا اجتناب میکنند و کمتر به کودکانشان تعلیم می‌دهند. هرچند احتمالاً این اجتناب از سوی خانواده ها قابل درک باشد چون واقعا آزار جنسی یکی از دشوارترین واقعیت هایي هست که باورکردن آن برای والدین سخت هست. در نتیجه با انکار قضیه کوشش دارند از این احساس منفی و دردناک فرار کنند.»

 

گام چهارم

اطلاع والدین از علایم مربوط به آزار جنسی کودکان و انها را بعنوان اخطار و زنگ خطر بشناسند. علامت هاي جسمی عبارتند از; برافروختگی چهره, عفونت هاي ادراری, سردردهای مداوم, معده درد, دل درد, خارش و التهاب در ناحیه آلت تناسلی, علایم روحی, روانی و رفتاری نیز مثل ترس هاي شدید,

بهترین راه ها برای مقابله با پدیده کودک آزاری

کابوس شبانه, گوشه گیری و افسردگی, تحریک پذیری بالا و گوش به زنگی, خشم هاي غیرقابل توجیه و سرکشی باید مورد دقت قرار گیرد. به علت ترس و یا شدید بودن آزار ممکن هست هیچ کدام از این علائم به وضوح بروز نکند.

 

گام پنجم

اگر والدین در جریان آزار مشاهده جنسی فرزندشان قرار گرفتند در وهله اول نباید واکنش شدیدی در مورد این دشوار و در مورد کودکشان نشان دهند. همانگونه که وقتی برای کودکی مشکلی جسمی مثل شکستن دست و پا رخ میدهد و پزشکان از آنها خواهش می‌کنند

 

که خونسردی خود را حفظ کنند در زمان بروز این نوع رویدادها, هر چند که بسیار تلخ و وخیم هست اما پدر و مادرها باید خونسردی خود را حفظ کنند و با کودکی که مورد آزار جنسی قرار گرفته هست رفتار خوب و مناسبی داشته باشند.در چنین شرایطی طفل قطعا تبدیل به نقطه کانونی چالش پیش آمده در خانواده

 

خواهدشد و نباید فشار روحی بیشتری به او تحمیل کرد که خارج از گنجایش و توان او باشد. اگر طفل با یک واکنش خوب رو به رو نشود و نتواند آسان با والدین خود گفتگو کند احساس عذاب و گناه بیشتری خواهدداشت و این ضربه مضاعفی به روحیه صدمه دیده او خواهدبود.

 

والدین دقت داشته باشند حتی المقدور بعد از ماجرای طفل آزاری فرزندشان برای پیگیری قضایی ماجرا تا حد امکان فرزند خود را به دادگاه و مراجع نظامی و قضایی نبرند چرا که حضور طفل در این مکان ها اضطراب وی را اکثر خواهدکرد و نکته بعدی اینکه وقتی فرزندتان ماجرای آزاری راکه دیده هست

 

با شما در بین گذاشت- قبل از هر اقدامی- بیش از هر بار دیگری از او تشکر کنید که این مسئله را با شما در بین قبل, به نوعی به او تذکر کنید که او با در میان گذاشتن دشوار با شما شجاعتش را نشان داده هست.در قدم دوم با کودکتان همدلی کنید و کوشش کنید که آرامش را به او برگردانید. پس از همه ي این موارد و در نخستین فرصت

 

با یک مشاور و روان شناس متخصص در این حوزه مشورت کنید. مشاوران و رواشناسان با دقت به اینکه مواردی این چنینی تا به حال داشته اند و در عین حال به شکل علمی با موضوع برخورد میکنند, می‌توانند بهتر این موضوع را با طفل بررسی کنند و راهکارهای تخفیف عوارض آزار و آزار و همین طور درمان آن را به شما معرفی میکنند تا عوارض این رخداد کمتر شود و طفل شما بتواند بهتر با این موضوع کنار بیاید.

 

این مشاوره می‌تواند هم برای والدین و هم طفل انجام شود و قطعا نتایج بهتری نسبت به برخورد سلیقه اي و تجربی در مورد رخداد پیش آمده خواهدداشت.

 

گام ششم و هفتم

این دو گام پایان مربوط به جنبه هاي حقوقی مسئله هست و اینکه خانواده ها چگونه از جنبه حقوقی و قانونی دشوار پیش آمده را پیگیری کنند.آشنایی خانواده ها با این مراکز درمانی و حقوقی باعث می‌شود که در زمان بروز این رخداد از صدمه اکثر روانی و جسمانی کودکتان پیشگیری کنید و این مددکاران و مشاوران بتوانند حامی شما و فرزندتان باشند یا اینکه قبل از رخ دادن طفل آزاری از آن پیشگیری کنند.

 

مراکز درمانی و حقوقی در چنین مواردی خدمات مناسبی هم به طفل صدمه دیده و هم خانواده هاي آنها می‌دهند.کمک گرفتن از این مرکز نباید موجب خجالت باشد و باید این مراکز به جامعه معرفی شوند تا در صورت لزوم به انها بعنوان مراجع قابل اتکا و اعتماد رجوع شود.

 

چاره هر اجتماعی تخصصی شدن خدمات در قالب مراکز تخصصی برای پیشگیری و بعد از آن درمان هر دشوار و ناهنجاری هست. درمان و ژیگیری حقوقی دو مورد نهایی میباشند که همزمانی دارند.

 

سد را بشکنید

 به گزارش پارس ناز تعلیم آن هم اگر توسط پدرها و مادرها به فرزندانشان باشد در پیش گیری از آزار جنسی کودکان بسیار کارساز هست. خیلی از والدین فکر میکنند گفتگو کردن با فرزندانشان درمورد مسائل جنسی و آزارهایی که ممکن هست از افراد آشنا و یا غریبه ببینند کار خیلی سختی هست. اما به این نکته دقت داشته باشید

 

که پدر و مادرها می‌توانند بدون به کار بردن لفظ آزار جنسی پنج نکته اساسی برای پیشگیری از آزار جنسی را به کودکان بین پنج تا یازده ساله شان تعلیم دهند. برای چنین آموزشی پدر و مادرها نیاز ندارند که وارد گفت و گوهای دشوار شوند یا فکر کنند چگونه میتوانند چنین موضوع حساسی را به طفل خود یاد بدهند.

 

انچه لازم هست تنها پنج نکته هست که با گفت و گوهای ساده میتوان به طفل آموخت و به انها می‌توان قانون لباس زیر اسم داد. اینکه چگونه این را به فرزندتان یاد بدهید به خود شما بستگی دارد, شما بهتر از هر کس دیگری میدانید چگونه اینکار را انجام دهید؛ اما چند پیشنهاد ساده؛ ابتدا اینکه مصاحبه درمورد ایمنی و امنیت طفل را تکرار کنید و فقط به یک‌بار بسنده نکنید.

 

تذکر این نکات در گفت و گوهای ساده روزمره بسیار مفیدند. زمانی که طفل آماده یا مایل به چنین گفت و گویی نیست تاکید نکنید و آن را به موقعیت مناسب دیگری موکول کنید. این گفت و گوها را در مکالمات و برنامه هاي روزمره یا حتی بازی ادغام کنید؛ در این صورت چنین گفت و گوهایی هم برای شما هم برای طفل آسان تر و طبیعی تر خواهدبود.