برای شوهرت مادری کن

انسان در مواقع گرفتارى و بیمارى احتیاج به پرستار و غمخواردارد،دلش میخواهد كسى با وى همدردى كند،به وسیله نوازش و دلجویى‏دردهایش را تسكین دهد.به وسیله دلداریها و تقویتهاى روحى اعصابش‏را آرامش بخشد،مردها همان كودكان سابق هستند كه بزرگ شده‏اند،هنوزهم احتیاج به نوازشها و محبتهاى مادر دارند،مرد وقتى با زنى پیمان‏زناشویى بست انتظار دارد كه در مواقع گرفتارى و بیمارى درست مانندیك مادر مهربان از وى پرستارى و دلجویى كند.

خانم محترم،اگر شوهرت مریض شد بیش از سابق مهربانى كن،اظهار همدردى و تاسف كن، چنان وانمود كن كه از بیمارى او شدیداناراحت هستى،دلداریش بده،اسباب استراحت را برایش فراهم ساز،بچه‏ها را ساكت كن تا اعصابش آرام گردد،اگر احتیاج به دكتر و دارو داردوسیله‏اش را فراهم ساز،هر غذایى را كه میل دارد و برایش خوبست فوراتهیه كن،دم به دم از او احوالپرسى و دلجویى كن،سعى كن هر چه بیشتر دركنار بسترش بنشینى،اگر از شدت درد خوابش

نمى‏برد سعى كن تا میتوانى‏بیدار بمان،وقتى بخواب رفتى گاهى كه بیدار میشوى سرى باو بزن و اگرخواب نیست احوالپرسى كن،اگر شب را به بیخوابى گذرانده بامداداظهار ناراحتى كن،در روز اتاق را خلوت كن شاید خوابش ببرد،نوازشهاو دلسوزیهاى تو دردهایش را تسكین میدهد و در بهبودیش كمك میكند،به‏علاوه،این قبیل كارها را از علائم وفا و صمیمیت و محبت‏حقیقى‏مى‏شمار،در نتیجه،به زندگى دلگرم میشود،نسبت‏به تو علاقه بیشترى پیدامیكند،اگر مریض شدى همین عمل را نسبت‏به تو انجام میدهد. آرى این عمل یك نوع شوهردارى است و رسول خدا فرمود:
«جهاد زن اینست كه خوب شوهردارى كند (1) ».