1. زیبا روی نورانی
مهدی صاحب الزمان علیهالسلام از معدود انسانهایی است كه از نهایت زیبایی صورت و اندام برخوردار است، تا آنجا كه پیامبر اكرم صلیاللهعلیهوآله در باره او فرمود: «اَلْمَهْدِیُّ طَاوُوسُ اَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَیْهِ جَلَابِیبُ النُّورِ؛ مهدی طاووس اهل بهشت است كه جامههایی از نور او را در بر گرفته است.»
ای به دلها درد عشقت، جاودانه، جاودانه
میكشم بار غمت را عاشقانه، عاشقانه
ای كه طاووس بهشتی جلوهای كن جلوهای كن
تا به كی ای مرغ قدسی جای تو در آشیانه
در باره چهره آن حضرت، پیامبر اكرم صلیاللهعلیهوآله فرمود: «اَلْمَهْدِیُّ مِنْ وُلْدِی وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ الدُّرِّیِّ اللَّوْنُ لَوْنٌ عَرَبِیٌّ؛ مهدی از نسل من است. سیمایش چون ماه تابان و رنگش عربی (گندمگون) است.»
و امیرمؤمنان علی علیهالسلام فرمود: «حَسَنُ الْوَجْهِ حَسَنُ الشَّعْرِ یَسِیلُ شَعْرُهُ عَلَی مِنْكَبیْهِ وَ نُورُ وَجْهِهِ یَعْلُو سَوَادَ لِحْیَتِهِ؛ زیبا چهره و زیبا موی است و موی او بر شانههایش فرو ریخته و درخشندگی چهرهاش بر سیاهی محاسنش غلبه میكند.»2. خال زیبای صورت
پیامبر اكرم صلیاللهعلیهوآله فرمود: «اَكْحَلُ الْعَیْنَیْنِ كَثُّ اللِّحْیَةِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ؛ دیدگان مباركش سرمه كشیده، محاسن مباركش پرمو و بر گونه راست او یك خال است.»
و علی علیهالسلام فرمود: «مهدی دیدگانی مشكی، موهایی پر پشت، چهرهای چون ماه تابان، پیشانی باز و درخشان، خالی [بر گونه راست] و نشانی [چون مهر نبوت در میان دو كتف] دارد.»
خال زیبای جمال دلربایت را بنازم
بوی عطر جانفزای خاك پایت را بنازم
ای صفای هر مصفا مهدی زیبای زهرا
از صفای قلب میگویم صفایت را بنازم
من گدایم من گدایم بر گدایان درِ تو
عزت و جاه و جلال هر گدایت را بنازم
3. قامت موزون
علامت دیگر برای زیبایی یك فرد، اندام موزون و قد و قامت متناسب اوست كه حضرت مهدی علیهالسلام از این نعمت نیز برخوردار است.
امام صادق علیهالسلام در این باره فرمود: «لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ كَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْكِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ دراز قامت متكبر و كوتاه قامت چسبیده [به زمین كوتوله] نیست، بلكه میان قامت است، سیمایی گرد، سینهای فراخ، پیشانیای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست چون دانه مشك كه بر قطعه عنبر ساییده شده است.»4. چهره جوان و تغییر ناپذیر
از نشانههای دیگری كه باعث زیبایی چهره آن حضرت شده است، این است كه بعد از قرنها به سر بردن در غیبت كبری، هنگامی كه ظهور میكند، به صورت جوانی است كه سیمای جوانی از آن نمایان است و گذشت زمان آن اندام زیبا را پیر و فرسوده نكرده است.
امام صادق علیهالسلام فرمود: «اِنَّهُ مِنْ اَعْظَمِ الْبَلِیَّةِ اَنْ یَخْرُجَ اِلَیْهِمْ صَاحِبُهُمْ شَاباًّ وَ هُمْ یَحْسَبُونَهُ شَیْخا كَبِیرا؛ از امتحانات بزرگ [خداوندی] است كه صاحبشان به صورت جوانی ظاهر میشود، در حالی كه آنها او را پیری كهنسال تصور میكنند.»و در حدیث دیگر فرمود: «در صاحب الزمان نشانی از حضرت یونس هست و آن اینكه بعد از غیبتش، به صورت جوانی ظاهر میشود.»
یوسف كنعان عشق بنده رخسار اوست
خضر بیابان عشق تشنه گفتار اوست
موسی عمران عشق طالب دیدار اوست
كیست سلیمان عشق بر در او یك فقیر
و امام هشتم علیهالسلام فرمود: «عَلَامَتُهُ اَنْ یَكُونَ شَیْخَ السِنِّ شَابَّ الْمَنْظَرِ حَتَّی اِنَّ النَّاظِرَ اِلَیْهِ لَیَحْسَبُهُ ابْنَ اَرْبَعِینَ سَنَةً اَوْ دُونَهَا وَ اِنَّ مِنْ عَلَامَتِهِ اَنْ لَا یَهْرَمَ بِمُرُورِ الْاَیَّامِ وَ اللَّیَالِی عَلَیْهِ حَتّی یَأْتِیَ اَجَلُهُ؛ از نشانههای او سیمای جوانی او در سن كهولت است كه هر كس او را ببیند، او را چهل ساله یا كمتر تصور میكند و از نشانههای او این است كه با گذشت روزها و شبها پیر نشود تا اجلش فرا رسد.»5. قدرت بدنی وصف ناپذیر
یك رهبر جهانی علاوه بر اندام متناسب و زیبا باید كه از قدرت بدنی متناسب نیز برخوردار باشد. حضرت مهدی علیهالسلام را هم وراثت یاری میكند كه دارای بدن و قدرت حیدرگونه میباشد و هم دست قدرت و عنایت الهی پشت سر او است و به او توان تصرف تكوینی در موجودات را داده است. در این باره امام صادق علیهالسلام فرمود:
«اِنَّ الْقَائِمَ اِذَا خَرَجَ كَانَ فِی سِنِّ الشُّیُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ قَوِیاًّ فِی بَدَنِهِ لَوْ مَدَّ یَدَهُ اِلَی اَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَی وَجْهِ الْاَرْضِ
لَقَلَعَهَا وَلَوْ صَاحَ بِالْجِبَالِ تَدَكْدَكَتْ صُخُورُهَا لَا یَضَعُ یَدَهُ عَلَی عَبْدٍ اِلَّا صَارَ قَلْبُهُ كَزُبُرِ الْحَدِیدِ؛ قائم علیهالسلام هنگامی كه ظهور میكند، در سن كهولت خواهد بود، ولی با سیمای جوانی و نیروی بدنی قوی كه اگر دستش را به سوی قویترین درخت روی زمین بكشد، از ریشه بر میكند و اگر بر كوهها بانگ بزند، سنگهایش فرو ریزد. دستش را بر هیچ بندهای نمیگذارد، جز آنكه قلبش چون قطعه آهن محكم و استوار میگردد.»
از این روایت، ولایت تكوینی حضرت بر جهان هستی به خوبی نمودار میشود. در روایت دیگری علاوه بر قدرت تكوینیِ دست آن حضرت، به قدرت تكوینی نگاه و چشمانش نیز اشاره شده است. امیر مؤمنان علیهالسلام در این باره میفرماید: «یُؤْمِی لِلطَّیْرِ فَیَسْقُطُ عَلَی یَدِهِ وَ یَغْرِسُ قَضِیبا فِی الْاَرْضِ فَیَخْضَرُّ وَ یُورِقُ؛ به مرغ نگاه [یا اشاره] میكند، به دست مباركش میافتد. چوبی را در زمین میكارد، سبز میشود و برگ میآورد.»6. دو علامت دیگر
علی علیهالسلام فرمود: «بِظَهْرِهِ شَامَتَانِ شَامَةٌ عَلَی لَوْنِ جِلْدِهِ و شَامَةٌ عَلَی شِبْهِ شَامَةِ النَّبِیِّ صلیاللهعلیهوآله؛ در پشت او دو خال [و دو علامت] است كه یكی به رنگ پوستش و دیگری شبیه خال [و مهر[ پیامبر صلیاللهعلیهوآله است.»7. بوی خوش
از نشانههای دیگر آن حضرت، بوی عطر جانفزایی است كه از آن وجود نازنین به مشام میرسد؛ همان گونه كه از رسول اكرم صلیاللهعلیهوآله استشمام میشد و در حدیث معروف، نقل شده: وقتی امام حسن و امام حسین و امیر مؤمنان علیهمالسلام به ترتیب وارد شدند، بوی پیغمبر اكرم صلیاللهعلیهوآله را متوجه شدند. مهدی علیهالسلام نیز وارث چنین كسی است.
امام رضا علیهالسلام فرمود: «وَ تَكُونُ رایِحَتُهُ اَطْیَبَ مِنْ رَایِحَةِ الْمِسْكِ؛بوی خوش او از بوی خوش مشك معطرتر است.»
گر رخ گشاید رونق افزاید چمن را
ارزان كند اِسْپر و هم مُشكِ ختن را
گل برگ رنگش ارغوان را سُخره دارد
پیچیده مویش نسترین و نسترن را
ابی نعیم محمد بن احمد انصاری از كامل بن ابراهیم كه از گروه مفوّضه بود، نقل میكند كه میگوید: نزد امام حسن عسكری علیهالسلام رفتم و با خود گفتم: وارد بهشت نمیشود، مگر كسی كه عقیده من را داشته و سخن من را بگوید. بعد از سلام و برخی مسائل نزد دَرِی نشستم كه پرده بر آن آویخته بود، «فَجَاءَتِ الرِّیحُ فَكَشَفَتْ طَرَفَهُ فَاِذَا اَنَا بِفَتیً كَاَنَّهُ فِلْقَةُ قَمَرٍ مِنْ اَبْنَاءِ اَرْبَعَ سِنِینَ اَوْ مِثْلِهَا…؛ پس باد آمد و پرده را كنار زد، ناگهان كودكی چهارساله یا شبه آن همچون پاره ماه دیدم.»سپس ادامه میدهد:
او گفت: ای كامل بن ابراهیم! از این سخن او تنم لرزید و به من الهام شد كه بگویم: «لبیك یا سیدی؛ بلی ای آقای من!»پس فرمود: آمدهای نزد حجت خدا كه از او بپرسی: آیا جز كسی كه هم مسلك توست، بهشت میرود؟ عرض كردم: بلی قسم به خدا! پس فرمود: در این صورت بهشتیان خیلی اندك خواهند بود. قسم به خدا! حقّیها داخل بهشت نمیشوند. عرض كردم: ای آقای من! حقّیها كیستند؟ فرمود: گروهی كه [خیال میكنند] علی را دوست میدارند و به حق او قسم یاد میكنند، در حالی كه حق و فضل و برتری او را نمیدانند…. سپس پرده دوباره به حال خود برگشت؛ به گونهای كه من قدرت كنار زدن آن را نداشتم.
امام حسن عسكری علیهالسلام نگاهی متبسّمانه به من كرد، آن گاه فرمود: «چرا نشستهای در حالی كه حجت خدا از حاجت قلبی و درونیات خبر داد و فهماند كه حجت بعد از من كیست!»پس من بیرون آمدم و از آن روز به بعد او (حضرت مهدی علیهالسلام ) را ندیدم.»