پارس ناز پورتال

نمونه ای از احادیث امام حسین (ع)

مجموعه : مذهبی
نمونه ای از احادیث امام حسین (ع)

احادیث امام حسین علیه السلام
امام حسین علیه ‏السلام : بادِروا بِصِحَّةِ الأجسامِ فی مُدَّةِ الأعمارِ ؛
امام حسین علیه ‏السلام :در مدّت عمر ، در حفظ سلامت تن بكوشید .

*************احادیث امام حسین (ع)***************

 امام حسین علیه ‏السلام : لایَحِلُّ لِعَینٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه‏َ یُعصى فَتَطرِفَ حَتّى تَغَیِّرَهُ ؛
امام حسین علیه ‏السلام :بر هیچ چشم مؤمنى روا نیست كه ببیند خدا نافرمانى مى‏شود و چشم خود را فرو بندد ، مگر آن كه آن وضع را تغییر دهد .

*************احادیث امام حسین (ع)***************

 امام حسین علیه ‏السلام : أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایَذكُرُنی مُؤمِنٌ إلاّ استَعبَرَ ؛
امام حسین علیه ‏السلام :من كشته اشكم ؛ هر مؤمنى مرا یاد كند ، اشكش روان شود .

  *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین علیه ‏السلام : یا أُختاه لاتَنسینی فی نافِلَةِ اللَّیلِ ؛
امام حسین علیه ‏السلام :اى خواهرم ! مرا در نماز شب فراموش نكن .

 *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین علیه ‏السلام : مَن عَبَدَ اللّه‏َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه‏ُ فَوقَ أمانِیِّهِ و كِفایَتِهِ ؛
امام حسین علیه ‏السلام : هر كه خدا را ، آن گونه كه سزاوار او است ، بندگى كند ، خداوند بیش از آرزوها و كفایتش به او عطا كند .

  *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین علیه ‏السلام : لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِ كُم ؛
امام حسین علیه ‏السلام :چیزى را بر زبان نیاورید كه از ارزش شما بكاهد .

 *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین علیه ‏السلام : إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیكُم مِن نِعَمِ اللّه‏ِ عَلَیكُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ ؛
امام حسین علیه ‏السلام :نیاز مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شما است ؛ از این نعمت افسرده و بیزار نباشید .

*************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین (ع):
« لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب »
جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار ، یا صاحب مروت ، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد
(تحف العقول ، ص 251)

 *************احادیث امام حسین (ع)***************

امام حسین(ع) :
« مَن عَبَدَ اللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللهُ فَوقَ أمانِیهِ وَ کفایتِهِ »
هر که خدا را ، آن‌گونه که سزاوار اوست ، بندگی کند ، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند.  
(بحار الأنوار، ج 71، ص 183)