اشعار بسیار زیبای تبریک و شادباش ولادت امام حسن «ع» 

برترین و ناب ترین اشعار مخصوص تبریک ولادت با سعادت و پربرکت امام حسن «ع» که امام دوم شیعیان جهان میباشند را در زیر میخوانید.

ما را غلام کوی حسن آفریده اند
مبهوت و مات روی حسن آفریده اند

ما را پیاله نوش شرابش رقم زدند
مست از خم و سبوی حسن آفریده اند

خورشید را به این همۀ نقش و نگارها
از طلعت نکوی حسن آفریده اند

روشن ز نور روی مهش گشته روزها
شب را اسیر موی حسن آفریده اند

آری ز مقدمش همۀ جا بوی گل گرفت
گل را ز رنگ و بوی حسن آفریده اند

از انبیاء و اولیا همۀ را صف به صف ببین
مدهوش خلق و خوی حسن آفریده اند

میل نگاه هر چه گدایان شهر را
ولله سمت و سوی حسن آفریده اند
میلاد یعقوبی

مولودی میلاد امام حسن مجتبی «ع»

تمام شهر مدینه ستاره باران شد نسیم آمد و دل مست عطر رضوان شد
ز آسمان شده نازل دوباره یک قرآن که نقل مجلس خوانندگان قرآن شد
به روی دست پیمبر نظر بیندازید هنرنمایی دست خدا نمایان شد
کسی به دین پیمبر اگر که شکی داشت فقط به پاس تماشای او مسلمان شد
رسد ز کعبه برای خلائق گمراه
طنین اشهد ان حسن ولی الله
خدا به دست علی بوتراب میبیند علی به جام نگاهش شراب میبیند
نگاه حضرت جبریل قاصد قرآن به رحل پای پیمبر کتاب میبیند
قسم به قطره ي باران دیده ي زهرا هرآنکه داده عذابش عذاب میبیند
عدو به معرکه ي جنگ خیره استاده در آسمان شجاعت عقاب می‌بیند
برای آنکه شود نازل افضل برکات
نثار روی درخشنده ي حسن صلوات
کتاب حسن حسن را مولف الله هست حسن امیر دل هست و حسن یدالله هست
حسن به عالم امکان فقط یکی باشد زمان خواندن آیات قل هو الله هست
ز لطف حق تعالی حسن امیر من هست لبم همه ي وقت معطر به حسبنا الله هست
ز حکمت حسنی پروریده شد عباس علت آن فقط این شد که غیرت الله هست
امیر بی مثل در جزیره اي مولا
امام دوم اهل عشیره اي مولا
خدا به عبد کریمش ارادتی دارد نگاه عاشق مولا حکایتی دارد
میان شهر مدینه همه ي وقت مشهور هست سرای او که غذا هاي حضرتی دارد
بدون آنکه بگویی تو مشکلت حل هست بداند او که گدای خجالتی دارد
اگر چه مرد کریم هست و مهربان بوده ولی برای عدویش صلابتی دارد
رسید مصرع آخر و قطعه دیدنی شد
فقط ولادت او بود روزه واجب شد
قرار سینه و سنگ صبور زینب بود حسن امید وحسن شوق وشور زینب بود
قیام قد حسن تازه دست برسینه فقط به دلیل یمن حضور زینب بود
شبی که زائر مادر شده به نیمه ي شب رخ حسن چو چراغ عبور زینب بود
و ارث هیبت احمد میان چشمانش همین نشان و علت غرور زینب بود
ترانه ي دل زینب حسن حسن بوده
هماره عاطفه بر لب حسن حسن بوده
جمل شد و حسن و وعده گاه جولان شد در آن میانه حسن پهلوان میدان شد
علی به دست حسن داد قبضه ي شمشیر همه ي دیدن کردند وقت طوفان شد
همین که او به رجزهای عشق پایان داد سپاه عایشه در گرد و خاک مخفی شد
در آن زمان که چهار پای سرخ مو ببرید پسر به جای پدر بود و شیر یزدان شد
شتر و راکب آن پیش مجتبی به سجود
و ناله زد که خدا کاش حیدر آمده بود
اگر چه خوی حسن خوی حیدری بوده ولی شجاعت او ارث مادری بوده
برای عالمیان بین جنگ اثبات شد حسن عجب یل شیر و دلاوری بوده
بگرد در همۀ جهان ببین کدامین دل اسیر عشق چنین ماه دلبری بوده
چرا میان خلائق غریب و بی کس بود به دوش او که عبای پیمبری بوده
خدا بیا و اسیر شمیم یاسم کن
بیا به برکت امشب حسن شناسم کن
شما معلم درس وفای عباسی به دست تو متبرک لوای عباسی
ز قبل آنکه شود سینه چاک عشق حسین تو مرجع همۀ کاره برای عباسی
اگر که او به شکیبائیش دوام آورد تو اسوه ي عمل کربلای عباسی
ز بس که پیش تو سر خم نموده،نه،هرگز نرفته تصویر تو در دیده هاي عباسی
چنان ز عشق توعباس می‌شود بی تاب
که بی اجازه و امر تو او ننوشد آب
شما امام زمان حسین می باشی شهادتین اذان حسین می باشی
تو نسل پاک امامت سپرده اي بر او شما قبل ز جان حسین می باشی
برای کرببلا قاسمت فرستادی چرا که دل نگران حسین می باشی
تو گفته اي نشود روز مثل روز حسین تو جزء سینه زنان حسین می باشی
به کربلا ز زبان غیور عبدالله
صدا زدی که خدا جان فدای ثارالله
غریب دوم شیعه به روزگاری تو شبیه ابر بهاری درآن دیاری تو
تمام عقده دل بین گریه ها این شد بمیرم اي همۀ عشقم، حرم نداری تو؟
به پیش مادرتو سر به زیر می‌آیم چرا که زنده ام آقا و بی مزاری تو
هنوز قبر تو خاکیست از همین پیداست هنوز از محن کوچه سوگواری تو
به دیدنت برسم گر نظر بیندازی
فقط به نیت معماری و حرم سازی
رضا تاجیک

شعر ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

دار و ندار حضرت دادار مجتباست
سبط نبی ومخزن الاسرار مجتباست

گویند هر شخصی نظری سویش افکند
کافر شود که احمد مختار مجتباست

اولاد فاطمه همگی شبه حیدر اند
اما به واقع حیدر کرار مجتباست

تضمین کنم برای حسن شعر بهتری
زیبایی تمامی اشعار مجتباست

عباس هم بدست حسن مرد رزم شد
استاد فن رزم علمدار مجتباست

جنگ جمل بدست حسن ختم گشته هست
از قاتلان لشگر کفار مجتباست

برتن زره نکرده به مثل مرتضی
وقت نبرد مرد جگردار مجتباست

از لطف اوست اشک دوچشم حسینیان
درمجلس حسین میاندار مجتباست