نامزدها درباره رابطه جنسی باید خیلی محتاطانه عمل کنند چراکه در دوران شناخت قراردارند و هنوز اول آشنایی آنها است. دوران عقد دورانی است که روابط عاطفی بین شما و همسرتان شکل می گیرد و به اوج خود می رسد. در این دوران با هم انس می گیرید، یک دیگر را می شناسید و قلق هاي هم دیگر را تا حدود زیادی پیدا می کنید.
دوران عقد در واقع دورانی است که شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچکس دیگر نتواند تا این حد وی را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود.
در دوران عقد احساسات عاطفی شکل می گیرد و رابطه جنسی اگر نظارت شده و خفیف باشد می تواند به شکل گیری و ظهور این احساسات کمک زیادی کند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی که تنها براساس این رابطه شکل بگیرد پایدار و استوار نمیماند.
اما واقعا سوال خیلی از دختر و پسرهای عقد کرده است است که حد این روابط کجاست؟شما در دوران عقد میتوانید مثل یک زوج واقعی با هم رابطه داشته باشید یا باید همان گونه از هم دیگر فاصله بگیرید؟
روابط جنسی دوران عقد از نگاه دینی
از نظر آموزههاي دینی ، همبستر شدن زن و شوهر و ارضای غریزه جنسی از این راه پرستش محسوب میشود و حتی در روایتی آمده است اگر كسی عمل نزدیكی با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد به یكی از سنتهاي پیامبران «ص» عمل كرده است ولی از دیدگاه عرفی و فرهنگ عمومی بهتر است
آمیزش جنسی تا زمان ازدواج و شروع زندگی مشترک به تاخیر افتد. تجربه نیز نشان داده است كه این كار باعث تشدید علاقه زوجین نسبت به هم شده و از سوی دیگر انگیزه زوجین را در برداشتن موانع ازدواج و شروع زندگی مستقل تقویت میكند.
افراط و تفریط ممنوع!
بعضی از زوجها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای غلط خود استفاده می کنند. در این دوران، هر زن و مردی وظیفه دارد که به خواستههاي جنسی همسر خود در حد معقول پاسخ گوید.
دختر و پسر میتوانند با هم بیرون بروند، دست یک دیگر را بگیرند و علاقهشان رابا لمس بدن یک دیگر بیشتر کنند، اما باید توجه داشته باشند که با توجه به سختگیری خانوادهها در پیش گیری از بارداری دختر در این دوران، زوجین در حد رابطه کامل جنسی پیش نروند.
بعضی از دختران در این دوران، از نیازهای ابتدایی همسرانشان دوری کرده و آنرا غلط میدانند. آنها برآورده کردن کوچکترین خواستههاي همسر رابه رفتن زیر سقف مشترک موکول میکنند و نمیدانند که اشتباه آنها تا چه حد میتواند به رابطه سالمشان ضرر وارد نماید. نباید فراموش کرد
که ازدواج در اسلام و جامعه ما، تنها راه ارضا کردن غریزه جنسی است و مسلما یک پسر هم یکی از نیتهاي ازدواجش این موضوع است و اگر این نیاز هاي ابتدایی توسط دختر رفع نشود، احتمال کشیده شدن پسر به رابطههایي غیر از ازدواج و مایوس شدن او از همسرش، وجوددارد و چه خوب است که این نیازها توسط این راه حلال رفع و رجوع شود و البته پسر نیز باید متوجه باشد که برای خواسته هایش محدودیت بگذارد و همسرش را وادار به ایجاد نزدیکی در دوران عقد نکند.
احتمال بارداری ناخواسته را جدی بگیرید
آیا می دانید که هیچ یک از راههاي پیشگیری از بارداری 100% تضمین شده نیستند؟بعنوان مثال استفاده از کاندوم، میتواند احتمال بارداری تا حدود 85% کاهش دهد و هنوز 15% احتمال حاملگی وجوددارد. بنابر این اگر آمادگی بچهدار شدن در دوران عقد را ندارید، بهتر است از نزدیکی در دوران عقد خودداری کرده و روابط کامل زناشویی را تا بعد از عروسی به تعویق بیندازید.
تصمیم با شماست، اما درست تصمیم بگیرید
نزدیکی در دوران عقد یک تصمیم کاملا شخصی است و به حریم خصوصی شما مربوط میشود. از نظر شرعی و قانونی روابط جنسی بین پسر و دختری که صیغه عقد بین آنها جاری شده است هیچ اشکالی ندارد. بنابر این تنها کسیکه میتواند در خصوص رابطه جنسی شما و نامزدتان در دوران عقد، تصمیمگیری کند خود شما هستید.
اما گرفتن این تصمیم کار ساه اي نیست و نباید از کنار آن به سادگی عبور کنید. اما باید بدانید که اختلافات در دوران نامزدی بسیار متداول هستند، اما کم نیستند شمار کسانی که در همان ابتدای راه زندگی ودر دوران عقد، از یک دیگر جدا شدهاند. بنابر این قبل از برقراری روابط کامل جنسی با نامزدتان، به این موضوعات خوب فکر کنید.
اگر قرار باشد پاسخ این سوال را دریک عبارت بگوییم، باید بگوییم هیچ کدام! رابطه جنسی در دوران عقد تعاریف خاص خودش را دارد. شما شرعا همسر هستید و اگر یک رابطه کامل با هم داشته باشید که حتی منجر به بارداری شود، بازهم شرعا و قانونا کسی نمیتواند بشما خرده بگیرد. اما آنچه در این میان شک و تردید به وجود می آورد، عرف است.
در مقابل عرف نباید جبهه گرفت. همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. شما و همسرتان بعد از عقد شرعا زن و شوهر هستید اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغار نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. این یعنی شما باید عده اي از چهارچوب هاي زندگی دوران تجرد را همان گونه حفظ کنید.
این چهارچوب ها میگوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما رابا روحیات هم بیشتر آشنا کند اما این حد، اگر نادیده گرفته شود
و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق میوفتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یک دیگر میکند. احساس تعهد می آورد، وابسته میکند و باعث می شود در جاییکه باید تفکر منطقی داشته باشید احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟
رابطه در دوران نامزدی
شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر میکردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار میدهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود.بهمین دلیل است که میگویند روابط جنسی کامل خود رابه زمانی موکول کنید که با هم زندگی مشترک را آغاز کردهاید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی میکنید.
اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان رابا او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمیشود، مگر وقتی که شما از چهارچوب هاي عرفی فاصله بگیرید و به یک دیگر عشق بورزید. تعداد زیادی از مشکلات و اختلالاتی که در دوران عقد به وجود می آید ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.