بیشتر غذاهای استان هرمزگان دقیقآ همان غذاهایی است که در هندوستان مصرف می کنند نه تنها غذاها بلکه تمام نان ها وادویه ها ی محلی همه هندی هستند مثل بریانی، حواری(مسالا دار چاول ) ، نان فطیر (نان چپاتی) ، نان کلوکی ، نان حلقه ای ، پکاره (پاکورا) ، زلیبی (زولبیا) ، نان ستپوری (نان پراتا) ادویه محلی (گرم مسالا)و …غذاهای بومی استان هرمزگان مانند غذاهای مردمان کالیکوت (بندری واقع در جنوب هندوستان) می باشد چون در زمان های قدیم از کالیکوت بار ادویه وتمر هندی وارد قشم می شد .

مهیاوه : مهیاوه که مهیابه ، ماهیاوه ، مهیوه ، مهوه ، موه ، هم به آن می گویند ، غذای مخصوص مردم جنوب ایران است گویا کلمه مهوه و مهیاوه ، در اصل از دوکلمه ماهی و آوه ، مرکب بوده و آوه به معنی آب است .

رنگ و طعم مهیاوه : مهیاوه یک نوع غذای آبکی تیره رنگ و شور و تند است که آن را از یک نوع ماهی ریز به نام موتو، متو یا حشینه ( مومغ ، ساردین ) درست می کنند و با نان یا همراه غذاهای دیگر به مصرف می رسانند و بسیار مقوی و اشتها آور است .

سوراخ یا سوراغ

در بندرعباس مخلوط ماهی مومغ (حشینه ) و آب نمک و گل سرخ و پوست نارنج را برای اینکه خوشبو شود در حلب می ریزند و ان را سوراخ یا سوراغ می نامند پس از آماده شدن آن آب سوراغ را برداشته و روی نان می مالند و به اصطلاح خودشان ، نان سوراغ روغنی می خورند

ماهى برشته ـ کباب ذغالى

عنکاس Ankas (ماهى مرکب)

پلشک صدف حلزونى Palshk

خوراک سینگو (خرچنگ) Singow

یك نوع خمیر محلی

کوسه کبابی

معجون دریایی

هوارى Haware