داروی جدید پسوریازیس چیست؟

در حالی که هنوز درمان مشخصی برای پسوریازیس وجود ندارد، محققان هرروز در حال تحقیق در رابطه با تولید داروهایی هستند تا بتواند در کنترل علائم شما موثر باشد. درواقع راهکارهایی که برای پسوریازیس وجود دارد، برای بالابردن کیفیت زندگی شما و کمترکردن علائم پوستی شما می‌باشد.

علاوه بر این داروها، شما باید نکات تغذیه‌ای و سبک زندگی خاصی را نیز رعایت کنید. در ادامه با من همراه باشید تا در رابطه با داروهای جدید و موثر در بهبود علائم پسوریازیس بیشتر بدانید.

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یکی از بیماری‌های خود ایمنی می‌باشد که در آن شما دچار ایجاد پچ‌های پوستی و فلس‌مانند می‌شوید که دارای التهاب، خارش و پوسته‌ریزی می‌باشد. این پچ‌های پوستی در هر نقطه‌ای از بدن شما ممکن است ایجاد شود و با تقویت سیستم ایمنی شما، سرماخوردگی و در بسیاری از موارد عصبانیت و استرس، بدتر می‌شود.

پسوریازیس چه نقاطی از بدن را درگیر می‌کند؟

ممکن است هر نقطه‌ای از بدن شما درگیر این پچ‌های پوستی شود. نواحی درگیر ممکن است شامل:

• دست
• پا
• انگشتان
• سر
• پشت گوش
• نواحی تناسلی
• ناخن
• صورت

باشد.

پسوریازیس چگونه تشخیص داده می‌شود؟

در ابتدا پزشک شما سوالاتی در رابطه با پوست شما، پوست سر و ناخن‌هایتان می‌پرسد. سپس ممکن است نمونه کوچکی از پوست (بیوپسی) شما جدا کرده را زیر میکروسکوپ بررسی کند. این کار به شناخت نوع پسوریازیس درگیرکننده و تشخیص آن از سایر اختلالات پوستی کمک می‌کند.

پسوریازیس چگونه درمان می‌شود؟

درواقع باید بگویم پسوریازیس درمانی ندارد. راهکارهایی که توسط پزشکان ارائه می‌شود، اغلب برای کنترل علائم و افزایش کیفیت زندگی شما هستند.

هدف از درمان‌های پسوریازیس، جلوگیری از رشد سریع سلول‌های پوستی و از بین بردن پچ‌های پوستی و پوسته‌هاست. درمان‌ها ممکن است شامل استفاده از کرم‌ها، پمادها، نور درمانی یا فوتوتراپی و استفاده از داروهای خوراکی و تزریقی است.

1-درمان‌های موضعی درمان پسوریازیس

• کرم پسوس ‌رام: کرم پسوس رام، کرمی بر پایه‌ی ترکیبات گیاهی و برخی ویتامین‌ها می‌باشد. این کرم حاوی عصاره شیرین بیان، لیموترش، روغن گل سرخ، روغن بادام شیرین و کرچک، موم زنبور عسل، اسانس بادام نلخ، ویتامین‌های A و E و زینک اکساید می‌باشد که به عنوان قاتل پسوریازیس شناخته می‌شود.

مصرف این کرم در همه‌ی سنین و در هر نقطه‌ای از بدن بی‌خطر است و حداقل می‌بایست در حدود 6 ماه استفاده شود تا حدود 96 درصد علائم شما کنترل شود. همچنین شما می‌توانید به طور دائم و سالیان طولانی از این کرم استفاده نمایید.

• کورتیکواستروئیدهای موضعی (کورتون‌ها): داروهای کورتونی اغلب برای پسوریازیس ملایم تا متوسط تجویز می‌شوند. کورتون‌ها در فرم پماد، کرم، لوسیون، ژل، فوم، اسپری و شامپو وجود دارند. کورتون‌های ضعیف‌تر مثل هیدروکورتیزون، برای نواحی حساس و پوست صورت و لکه‌های گسترده اغلب توصیه می‌شوند. این دسته ممکن است در حین عود بیماری یا در طی بهبود علائم تجویز شود. کلوبتازول یا تریامسینولون، از دسته‌ی قوی‌تر کورتون‌ها هستند که در مناطق کوچکتر، با حساسیت کمتر و یا مناطقی استفاده شود که سخت‌تر بهبود می‌یابند.

در استفاده طولانی‌مدت از کورتیکواستروئیدها، ممکن است پوست شما نازک شود و دیگر پاسخی از سمت این دسته‌ی دارویی مشاهده نشود.

• آنالوگ‌های ویتامین D: اشکال مصنوعی ویتامین D مثل کلسیتریول و کلسیپوترین، رشد سلول‌های پوستی را کند می‌کنند. این دسته دارویی ممکن است به تنهایی یا در کنار کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده شود. این دسته‌ی دارویی احتمال حساسیت کمتری دارند و اغلب گران‌تر از کورتیکواستروئیدها هستند.

• رتینوئیدها: تازاروتن به شکل ژل یا کرم اغلب در دسترس می‌باشد. این دسته اغلب یک الی دوبار در روز استفاده می‌شود. شایع‌ترین عارضه استفاده از این دسته، تحریک پوست و افزایش حساسیت به نور می‌باشد. این دارو در زمان بارداری یا شیردهی قابلیت مصرف ندارد.

• مهارکننده‌های کلسی‌نورین: این دسته‌ی دارویی، مثل تاکرولیموس و پیمکرولیموس، پچ‌های پوستی را آرام می‌کند و تجمع پوسته‌ها را کاهش می‌دهد. این دسته‌ی دارویی، در نواحی حساس مثل دور چشم که پوست نازک است، قابلیت مصرف دارد. این دسته در دوران بارداری و شیردهی منع مصرف دارد و در مصرف طولانی‌مدت، ممکن است ریسک ابتلا به سرطان پوست و لنفوم را بالا ببرد.

• سالیسیلیک اسید: شامپوها و محلول‌های سالیسیلیک اسید، باعث کاهش پوسته‌ پوسته‌شدن پسوریازیس پوست سر می‌شود. این محصول ممکن است به تنهایی یا به همراه سایر داروها تجویز شود و اغلب جذب راحتی دارد.

• کل تار: کل تار یا قطران زغال سنگ، برای کاهش پوسته‌ها و التهاب و خارش کاربرد دارد. این محصول به شکل شامپو، کرم و روغن در دسترس است. مشکل این محصول آن است که اغلب بوی زیادی دارد و ممکن است لباس و ملحفه را لکه‌دار کند. این محصول در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود.

• آنترالین: آنترالین یک کرم قطران است که رشد سلول‌های پوستی را کند می‌کند. همچنین به دنبال مصرف، این پوسته‌ها از بین می‌رود و پوست صاف می‌شود. این محصول را نمی‌توان روی صورت یا نواحی تناسلی استفاده کرد. عموما باید آنترالین را مدت کوتاهی بر روی ناحیه مد نظر قرار دهید و سپس آن را بشویید. این محصول می‌تواند پوست شما را تحریک کند و تقریبا هر چیزی که در تماس با آن قرار بگیرد، لکه‌دار می‌شود.

2- نوردرمانی یا فوتوتراپی

نوردرمانی، خط اول کنترل پسوریازیس شدید تا متوسط است. ممکن است این روش به تنهایی یا به همراه مصرف و استفاده از سایر داروها همراه شود. پوست شما می‌تواند در معرض نور طبیعی یا مصنوعی قرار بگیرد. قرارگرفتن در معرض نور خورشید به شکل کوتاه و روزانه، ممکن است بتواند علائم پوستی را بهبود بخشد.

• UVB باند پهن: در این روش، دوز کنترل‌شده UVB می‌تواند پچ‌های تکی پسوریازیس، پسوریازیس گسترده و پسوریازیسی که با درمان‌های موضعی بهبود نمی‌یابند را بهبود بخشند. عوارض جانبی کوتاه‌مدت ممکن است شامل التهاب، خارش و خشکی باشد.

• UVB باند باریک: UVB باند باریک ممکن است موثرتر از UVB با باند پهن باشد. این روش عموما دو یا سه بار در هفته تا زمانی که پوست بهبود یابد و بعد از آن به میزان کمتری برای درمان نگهدارنده استفاده می‌شود. این روش ممکن است عوارض جانبی بیشتری نسبت به UVB باند پهن برای شما ایجاد کند.

• پسورالن به همراه UVA: در این روش، داروی پسورالن را با پوست تماس می‌دهند تا حساسیت پوست به نور زیاد شود و سپس پوست در برابر اشعه UVA قرار می‌گیرد. اشعه UVA عمق نفوذ بیشتری نسبت به UVB دارد و این افزایش حساسیت پوست توسط پسورالن، اثرات را بیشتر القا می‌کند. این روش برای پسوریازیس‌های شدید مورد استفاده قرار می‌گیرد و عوارض جانبی کوتاه‌مدت ممکن است شامل سردرد، تهوع، سوزش و خارش باشد. عوارض بلندمدت ممکن است شامل ایجاد خشکی، چین و چروک، کک و مک، افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست باشد.

3- درمان‌های خوراکی و تزریقی پسوریازیس

علاوه بر موارد گفته‌شده، ممکن است دسته‌ای از داروها به شکل خوراکی یا تزریقی ، از دسته‌ی استروئیدها (کورتون‌ها)، رتینوئیدها، داروهای بیولوژیک، متوتروکسات، سیکلوسپورین و … برای شما تجویز شود.

اغلب این موارد برای پسوریازیس متوسط تا شدید تجویز می‌شود. همچنین کرم‌های آلوئه‌ورا، مکمل‌های ماهی و انگور Oregon یا Barberry در کاهش التهاب و راش‌ها و کنترل پچ‌های پوستی، موثرند.

همچنین از مصرف برخی ترکیبات گیاهی، جینسنگ، عسل و فرآورده‌های جانبی و میوه‌ها و سبزیجات حساسیت‌زا مثل کیوی، توت فرنگی، بادام زمینی، بادنجان، فلفل و ادویه‌جات و … خودداری نمایید.

به هنگام دوش‌گرفتن یا حمام‌کردن، از آب خیلی گرم استفاده نکنید. آب خیلی گرم پوست شما را حساس می‌کند. استفاده از شوینده‌های پوست‌های پسوریازیسی و حساس فراموش نشود.