معجزه الهی از حضرت امیر المومنین علی «ع» 

امامان و معصومین از طرف خداوند دارای نشانه هاي خاصی بودند که فرد دیگری قادر به انجام انها نبود که آنها را معجزه می نامیدند.بعضی دربارۀ وجود و امکان معجزه تردید دارند که در چنین فضایی شایسته هست برای فهم بهتر و صحیح‌تر به بیانات اهل‌بیت«ع» مراجعه کنیم

امام صادق«ع» در اهمیت این امر می‌‌فرمایند: «المعجزه علامهٌ لله لا یعطیها إلا انبیاءهُ و رُسُلَهُ و حججه لیعرف به صدق الصادق من کذب الکاذب؛ «معجزه» نشانه‌اي از خداوند هست که آن را جز به پیامبران، رسولان و حجت‌هاي خود نمی‌‌دهد تا به وسیله‌ آن، راستگویی «مدّعیان رابطه با خدا» از دروغگویی «مدعیان دروغین» شناخته شود».در ادامه به یکی از معجزات امیرالمؤمنین«ع» اشاره میکنیم:

رمیله مى‌گوید: حضرت على«ع» شخصى را در حال خیاطى و آوازخوانى دید و فرمود: اى جوان! اگر قرآن بخوانى براى تو بهتر هست.

عرض کرد: مفید نمى‌توانم بخوانم، دوست داشتم مفید قرآن مى‌خواندم.

حضرت فرمود: نزدیک بیا، جوان نزدیک حضرت على«ع» آمد و ایشان آهسته چیزى در گوش او گفت که تمام قرآن در قلب او نقش بست و حافظ کل قرآن شد

متن حدیث:
«مَا رُوِيَ عَنْ رُمَيْلَةَ أَنَّ عَلِيّاً ع مَرَّ بِرَجُلٍ يَخِیطُ وَ هُوَ يُغَنِّي فَقَالَ لَهُ يَا شَابُّ لَوْ قَرَأْتَ الْقُرْآنَ لَکَانَ خَيْراً لَکَ فَقَالَ إِنِّي لَا أُحْسِنُهُ وَ لَوَدِدْتُ أَنِّي أُحْسِنُ مِنْهُ شَيْئاً فَقَالَ ادْنُ مِنِّي فَدَنَا مِنْهُ فَتَکَلَّمَ فِي أُذُنِهِ بِشَيْءٍ خَفِيٍّ فَصَوَّرَ اللَّهُ الْقُرْآنَ کُلَّهُ فِي قَلْبِهِ يَحْفَظُهُ کُلَّهُ». «الخرائج و الجرائح، ج1، ص174، ح7»