بسیاری از فرزندان هستند که هنگام دید و بازدیدهای نوروزی شروع به ناآرامی و گریه کردن و ساز مخالف زدن می کنند و موجب ناراحتی والدین می شوند. هر خانوادهای برای بازی غذا خوردن نوع خوراکی تماشای برنامه تلویزیونی بازی با بچه های همسایه و استراحت و خواب کودکان خود ساعت و برنامه ویژه ای دارد.
حتی اگر هیچ برنامه ای هم نداشته باشند روال جاافتاده ای در هر خانواده ای جریان دارد که کودک با آن خو گرفته است. دیدارهای پردامنهی نوروزی که فرا میرسد چه مهمان به خانه بیاید یا کودک با خانوادهاش به مهمانی برود این نظم و این روند بر هم میخورد.
مادر خانواده در پی فراهم سازی اسباب پذیرایی از مهمانان و نیز به علت تازه شدن دیدارها سرگرم گفتگو و خوش و بش با مهمان یا میزبان میشود پدران هم در این هنگام توجه کمتری به کودکان نشان میدهند. در این میان کودک بر اثر عادت همیشگی دوست دارد بازی دلخواه خود را انجام دهد برنامهی تلویزیونی موردعلاقه اش را ببیند از خانه بیرون برود و یا زمان استراحتش فرا میرسد.
با ناآرامیهای کودکان در دیدارهای نوروزی چه کنیم؟
از طرف دیگر پدران و مادرن هم دوست دارند خانه منظم باشد و در حضور مهمان اسباب بازی و وسایل اضافه در خانه نریزد و صدای تلویزیون کم باشد تا آنها به راحتی بتوانند با هم صحبت کنند، یا برای پذیرایی بیشتر و بهتر از مهمان و استفاده بیشتر از فرصت های پیش آمده، زمان غذا خوردن یا استراحت خود را به تأخیر میاندازند.
با آن که کودک ممکن است از حضور مهمان ناراحت نباشد اما از این که ریتم زندگی او برهم خورده آشفته میشود و خیلی زود این آشفتگی را در قالب کلافگی، سر و صدا، بهانه جویی و ناآرامی نشان میدهد.البته خانواده های باتجربه، برای این وضعیت پیش بینیهایی میکنند و در طول مهمانی مراقب فرزندشان هستند تا او هم از این دیدارها لذت ببرد و خاطرهی خوشی داشته باشد.
به گزارش پارس ناز این وضعیت تنها مخصوص فرزندان خانواده های مهمان نیست، بلکه فرزند خانواده مهمان هم ممکن است چنین آشفتگی هایی پیدا کند. چون اوو هم میخواهد برنامهی تلویزیونی دلخواهش را ببیند، بازی دلخواهش را انجام دهد و غیره. اما در خانهی میزبان از آزادی برخوردار نیست.
در اینجا بهتر است خانواده ها نکات مربوط به کودکانشان را در نظر بگیرند.
1- پیشاپیش خوراکی میان وعدهی دلخواه کودک خود را دمدست بگذارند و هرگاه درخواست کرد به او بدهند.
2- همچنان که با بزرگترها سرگرم صحبت میشوند، گاهی هم با بچهها صحبت کنند.
3- یک اتاق یا گوشهای از خانه را برای بازی کودکان در نظر بگیرند تا هم مانع صحبت کردن آنها نباشند و هم به سرگرمی و بازی موردعلاقهی خود مشغول باشند.
4- جای استراحت کودک را آماده کنند تا هرگاه نیاز به استرحت داشت، به دنبال جای استراحت نگردد.
5- کودکان تحمل بوهای تند غذاها را ندارند. گاهگاهی اندی از خوراکی را به آنان بچشانند تا بدانند غذایی خوشمزه در راه است و آرام بگیرند.
6- اجازه دهند کودکان با صدایی نرمال تلویزیون تماشا کنند.در این صورت هرچند آشفتگی کودک به صفر نخواهد رسید اما تا اندازهی لازم مهار میشود.