دراین پست، مجموعه اي از تسلیت وفات حضرت زینب را مرور میکنیم. روز 15 ماه رجب مصادف اسـت با وفات حضرت زینب «س» نوه پیامبر اکرم «ص» و دختر حضرت علی «ع» کـه جزو بزرگ ترین و ارجمند ترین بانوان در نزد شیعیان می باشند. در ادامه مـا گالری عکسها و متن هایي رابه مناسبت سال روز وفات شهادت گونه ایشان بـه اشتراک گذاشته ایم و خلاصه اي از زندگی نامه ایشان را مرور میکنیم.
بـه دریای پر از غم، امان از دلِ زینب
بـه عمری همه ی ماتم، امان از دلِ زینب
چو شد کرب و بلایی بـه آن قدِ خمیده
بدید رأس بریده، امان از دلِ زینب
اگر خون بفشاند، ز چشمِ بنی آدم
بگوید دلِ عالم، امان از دلِ زینب
سال روز وفات اسوه صبر و استواری
پیام گستر واقعه کربلا و دین خدا تسلیت باد…
حضرت زینب كبرى «س» در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه بدنیا آمد. بر اساس روایات متعدد، نامگذاری حضرت زینب «س»، توسط پیامبر اسلام «ص» صورت گرفت. گفته شده اسـت کـه جبرییل از سوی خداوند این نام رابه پیامبر «ص» رسانده اسـت. در ایران روز ولادت حضرت زینب «س» روز پرستار نامگذاری شده اسـت.
همسر حضرت زینب «س»
پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب «ع» و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا «س» می باشد. همسر گرامى حضرت زینب «س»، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب بود.
فرزندان حضرت زینب «س»
در كتاب اعلام الورى براى آن بانوى بزرگوار سه پسر بنام هاى على، عون و جعفر و یك دختر بنام ام كلثوم ذكر شده اسـت. سبط بن جوزى در تذكرة الخواص گوید: عبدالله بن جعفر را فرزندان متعدد بوده اسـت. ازآن جمله على و عون الاكبر و محمد و عباس و ام كلثوم مى باشند كه مادر آنان حضرت زینب «س» بوده اسـت. عون، محمد در واقعه کربلا بـه شهادت رسیدند.
برای شـما مینویسم، اي بانوی صبور، اي مظهر لطافت و رحمت … دیگر بـه پایان رسید دوری از حسین ات و آن روزهای سخت و پر تلاطمی کـه در نینوا گذراندی. دیگر صدای کِل کشیدن زنان کوفه را نمیشنوی. می دانم کـه دیدن کودکان اسیر چشمانت را بارانی میکرد. و حالا این برادرت حسین «علیه السلام» و مادرت فاطمه هستند کـه برای شـما آغوش گشوده اند… یا زینب کبری «س»…
مشهورترین نام ایشان زینب اسـت کـه در لغت، بـه معنای «درخت نیکو منظر وخوشبو» آمده و معنای دیگر آن «زینت پدر» اسـت. كنیه گرامی شان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: عالمه غیر معلمه،نائبة الزهرا، نائبة الحسین، ملیکة النساء، عقیلة النساء، عدیلة الخامس مـن اهل الکساء، شریکة الشهداء، سیدة العقایل، سرابیها، سلالة الولایة، سقیقة الحسن، عقیلة خدر الرسالة و…
حضرت زینب «س» رابه سبب سختیهاي بسیاری کـه در زندگی دید «درگذشت جدش پیامبر«ص»، درگذشت و سختیهاي مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین«ع»، شهادت برادرش امام مجتبی«ع»، فاجعه کربلا و شهادت برادرش امام حسین«ع» و دو فرزندش و دیگر بستگان و سایر شهدا، و بـه اسارت رفتن در کوفه و شام» ام المصائب نیز لقب دادهاند.
سر نی در نینوا میماند اگر زینب نبود
کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود
چهره سرخ حقیقت بعد ازآن توفان رنگ
پشت ابری از ریا میماند اگر زینب نبود
چشمه فریادمظلومیت لب تشنگان
در کویر تفته جا میماند اگر زینب نبود
زخمه مجروح ترین فریاد در چنگ سکوت
از طراز نغمه وا میماند اگرزینب نبود
ذوالجناح دادخواهی بی سوارو بی لگام
در بیابان ها رها میماند اگر زینب نبود
پشت کوه فتنه جا میماند اگر زینب نبود…
هنوز شهادت سیدالشهدا بـه سال نیامده بود كه در مدینه قحطی سختی رخ داد. عبدالله بن جعفر بدلیل اینكه دستش از سرمایه دنیا خالی شده بود بـه همراه حضرت زینب «س» راهی شام شد و بـه كار زراعت مشغول گردید. پس از مدتی حضرت زینب «س» گرفتار تب شد و هر لحظه بیماری او شدت یافت. روزی حضرت زینب «س» بـه همسر خود عبدالله فرمود: «بستر مرا بـه زیر آفتاب در حیاط قرار بده!»
عبدالله میگوید: «بـه این وصیت عمل كرده و وی را در حیاط جای دادم كه متوجّه شدم چیزی را روی سینه خویش قرار داده و مدام زیر لب حرفی می زند. پس بـه او نزدیك شدم، دیدم پیراهنی پاره پاره و خونین كه یادگاری از برادرش حسین «ع» بود روی سینه نهاده ناله میکند و همین طور بود كه بر حریم اهل بیت پیامبر وارد گشت و جان بـه جان آفرین تسلیم نمود.