کسانی که به ورزش شنا مشغول میباشند, معمولا از دشواری های پوستی که هنگام شنا در آب برایشان رخ میدهد نگران میباشند. شناگران به علت تماس چندان با اشعه فرابنفش جزء افراد پرخطر میباشند. خطرناکترین استعداد فرد, شخصی هست که تماس نسبتاً شدیدی در دوران کودکی گذشته از 15 سال داشته هست.
خشکی پوست شناگران
یکی از دشواری های دیدن شده در شناگران خشکی پوست هست. شبیه انچه در فصل زمستان دیدن میشود.بعلاوه این دشوار در شناگرانی که به مدت طولانی در استخرهای آب گرم شنا میکنند و یا پوست خود را پس از شنا با صابون معمولی شستشو میدهد, خشکی پوست مضاعف خواهد شد.
پیشگیری و درمان خشکی پوست به وضوح به علت از دست دادن سبوم پوست ایجاد میشود. کوتاه کردن زمان حمام پس از شنا و شستشو با صابون با پایه روغنی و آب ولرم دستورات ساده اي برای پیشگیری هست.کاربرد روغنهاي سنگین مانند وازلین گذشته از ورود به آب میتواند در دست کم کردن اتلاف آب از دست رفته پوست کارساز باشد.
بهره گیری از روغن حمام بی درنگ پس از استحمام گذشته از این که پوست خشک شود کارساز هست.بهره گیری مکرر از نمناک کنندهها در فرم لوسیون یا کرم اگر به صورت افراطی نباشد, خوب خواهد بود.
آکنه ناشی از آب
بر خلاف بعضی شناگران که دچار خشکی پوست میشوند, عده اي دیگر از شناگران دچار افزایش چربی پوست میشود که به اسم شناگر درخشان مشهور هست که نوعی پدیده متضاد بوده و غالباً با بهره گیری از صابون هاي پاک کننده چربی و تونیکهاي پوستی «astringents» باعث بروز سیکل معیوب شده و بدتر خواهد شد.
در درمان این ضایعات بین پزشکان ناسازگاری نظر وجود دارد, صابونهاي سنگین, پاک کنندهها و یا تونیکها که چربی بیشتری را از بین میبرد باید بهره گیری نشود و از پاک کنندههاي لوسیونی ملایمتر بهره گیری شود.کرمهاي آنتی بیوتیک ملایم یا لوسیون ضد آکنه در ابتدا مناسب هست اگر جواب کافی نبود, درمانهاي غذایی و موضعی قوی تر با نظر دکتر لازم هست.
خطر بروز ملانوم در شناگران
بر خلاف تلاش متخصصان پوست و متخصصان در فرمایش سلامت برای افزایش اطلاع در مقابل آفتاب, درصد بالایی از افراد در کنار ساحل یا استخرها این هشدار را دقت نمی کنند, به دنبال این رفتار, افزایش بروز تومور پوستی ملانوم تازه تشخیص داده شده در دهه پایان قرن جدید دو برابر شده هست.
شناگران به علت تماس چندان با اشعه فرابنفش جزء افراد پرخطر میباشند. خطرناکترین استعداد فرد, شخصی هست که تماس نسبتاً شدیدی در دوران کودکی گذشته از 15 سال داشته هست.بعلاوه نشان داده شده که آبهای آلوده ریسک بروز سرطانهاي پوستی را بالا میبرد از جمله کلرین وقتی در ترکیب با محصولات ارگانیک مانند موادی که جهت تصفیه نامناسب
بهره گیری میشود, میتواند شانس سرطان را بالا میبرد. معمولا آب تصفیه شده وارد رودخانه و کانالها شده و با آب کلرینه شده مخلوط میشود.اگرچه برای بررسی ریسک خطر شناگران به ملانوم نیاز به مطالعات بیشتری هست, ولی نکته حفاظت دقیق و مناسب از آفتاب هست.
ضد آفتاب با دست کم SPF 15 باید همۀ وقت} 30-20 دقیقه گذشته از ورود به آب به کار رود. بعلاوه ضد آفتاب باید از نظر ترکیبات کاملاً مقاوم باشد تا در آب شسته نشود.در صورتیکه شناگر در حین شنا لباس داشته باشد, لباسها میتواند اکثر ضد آفتابها را پاک کند و نیاز به تمدید هست.
پیشگیری از تماس با آفتاب در حدود ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر بسیار ضروری هست.در نهایت ارزیابی و معاینه شخصی هر ضایعه رنگی و بررسی توسط متخصص در صورت افزایش رشد و بروز تغییر لازم و ضروری هست.
دشواری های پوستی ناشی از عینک شنا
برای بسیاری شناگران, عینک شنا جزء لوازم ضروری هست, به این جهت که دید زیر آب را بهبود بخشد و از ورود آلودگی به چشم پیش گیری میکند.ولی از دشواری های مهم ایجاد شده واکنش تحریک تماسی و بروز تروما هست.در صورت بروز تحریک تماسی اریتم اطراف چشم ایجاد شده و ممکن هست خارش, تاول یا ترشح داده شود.
معمولا, حساسیت آلرژیک به قاب مشکی دور عینک که از جنس «دی بوتیل تیواوره» هست, باعث بروز این واکنش میشود.عینکهاي بدون فوم نیز برای این منظور مناسب هست, که در صورتیکه سایز فرد باشد, مناسب بوده و نشت آب وجود ندارد.
شانههاي شناگران
این یافته منحصر به فرد در شناگرانی که اصلاح می کردند در شنای کرال دیدن می شود. این ضایعات چند ساعت بعد خودبخود محو میشوند اما مجدداً پس از تراشیدن آن محل ظاهر میشدند.این دشوار هنگامی که شناگر بصورت کرال شنا میکرد و چانه اصلاح شده او با چرخش سر با شانه اش اصطکاک پیدا میکرد تشخیص داده شد.
شناگران دچار درماتیت تحریکی مکانیکی به وسیله اصطکاک خوبخودی در طی چند ساعت پس از شنا میشدند که گناهکار اصلی خودشان بودند, ابتدایی ترین روش پیشگیری از این درماتوز خود محدود شونده, اصلاح صورت گذشته از شنا کردن هست.
گوش شناگران
اوتیت خارجی به اسم تلفن همراه شناگران یک عفونت باکتریال بسیار شایع در ورزشکارات آبی هست, تماس طولانی با آب باعث حل کردن چربی کانال گوش شده و اجازه ورود آب را میدهد و همین طور اجازه ورود میکروبها خصوصاً گونههاي پسودومونا را میدهد.درد مختصر و خارش شایعترین علائم آن میباشند, اما در موراد شدیدتر درد شدید, تب, ضعف عمومی بسیار آزار کننده هست.
پیشگیری از این حالت با کاربرد ساکشن مناسب تلفن همراه و تیز کردن کانال تلفن همراه پس از شنا و کاربرد قطرههاي اسیدی پروفیلاکتیک در گوش انجام میشود.
ضایعات ناشی از مایو
نوعی فولیکولیت باکتریال عمیق در ناحیه تحتانی باسن یا زیر نواحی خط مایو, در شناگران حرفه اي که به مدت طولانی از مایو شنا تنگ بهره گیری میکنند, دیده میشود.فاکتورهای فیزیکی ناشی از بسته شدن منافذ پوست و خیس شدن علت اصلی هست.
تفاوت ساختاری شناگران زن و مرد در ناحیه تحتانی کمر باعث شده که این دشوار اکثر در زنان دیده شود. این دشوار در صورت عدم درمان میتواند در نشستن فرد اشکال ایجاد کند.درمان شامل آنتی بیوتیک غذایی و نپوشیدن مایو تنگ یا سایر البسه تنگ برای دست کم 10 روز و تجویز آنتیبیوتیک موضعی برای درمان آکنه هست.
موی سبز
یک تغییر رنگ سبز رنگ در موی شناگران حرفهاي هست که فقط از نظر زیبایی حائز اهمیت هست. این دشوار به علت تماس طولانی مدت شناگر با آب استخر ایجاد میشود.اگرچه تمام شناگران گرفتار نمیشوند. این رنگدانه در افرادی دیده میشود که دارای موی بلوند طبیعی یا تیره, خاکستری یا سفید میباشند.
استعداد به این تغییر به علت این واقعیت هست که شناگران با مو هاي بلوند طبیعی رنگ موی روشن تر در مقابل اثرات سفید کننده ترکیبات شیمایی استخر و نور خورشید دارند و در شناگرانی که در یک محل شنا با آب حاوی مقادیر بالای مس شنا میکنند اکثر شایع هست.
کودکان بیش از بزرگسالان و زنان اکثر از مردان درگیر میشوند. این تغییر رنگ به علت کلرین ایجاد نمیشود بلکه اکثر به علت یونهاي مس که تداخل مثبت با کلرین میکنند ایجاد میشود.این یونهاي مس میتواند در منابع آبی بصورت طبیعی باشد یا از لولههاي مسی به استخرهای آب آزاد شود که اکثر در استخرهای قدیمی وجود دارند.
حساسیتهاي فردی در بعضی ها به علت تماس پوست با کلر موجود در آب باعث قرمزی, خشکی و در مواردی خارش بدن میشود.بیمارانیکه دچار اگزمای اتوپیک «سرشتی» میباشند, چنان چه به طور مستمر از آب استخر بهره گیری کنند, دچار افزایش خستگی پوست و خارش شدید میشوند.