بعلت خجالت و شرم، بسیاری از بیماران هرگز به پزشک مراجعه نمی کنند و تا آخر عمر با یک استرس روحی و روانی شدیدی زندگی می کنند و در بسیاری از موارد نیز مرد بعلت این مشکل از ازدواج امتناع می کند، در صورتیکه این مشکل با جراحی به راحتی قابل حل است.
بطور کلی کجی آلتتناسلی به دو دسته بزرگ تقسیم می شود: مادرزادی یا اولیه و اکتسابی یا ثانویه.
پیشآگهی، تشخیص و درمان آنها کاملاً متفاوت است و باید این دو بیماری را از همدیگر افتراق داد. کجی آلتتناسلی مادرزادی یا اولیه یک بیماری نسبتاً شایع می باشد و ده درصد مردان به آن مبتلا هستند. در 3-1 در صد مردان کجی خیلی شدید و بیش از 45 درجه می باشد.
مقوله کجی مادرزادی آلت تناسلی کاملا متفاوت از کجی اکتسابی است. کجی اکتسابی بیشتر به دنبال بیماری پیرونی اتفاق می افتد و همراه با اختلال نعوظ می باشد و از خصوصیات آن پیشرفت بیماری به طرف ناتوانی جنسی در اکثر موارد است. ولی کجی مادرزادی آلت تناسلی یک حالتی است که بخودی خود سبب ناتوانی جنسی نمی شود، ولی بعد از سن بلوغ اگر اصلاح نشود ممکن است در تعدادی از افراد، شدت آن رفته رفته شدیدتر گردد.
این بیماری ممکن است همراه با سایر اختلالات مادرزادی آلت تناسلی مثل چرخش آلت تناسلی و هیپوسپادیاس (باز شدن سوراخ مجرای ادرار پائین تر از محل طبیعی) همراه باشد . این بیماران هیچ سابقه ای مثل ضربه ندارند ، و برخلاف افراد مبتلا به بیماری پیرونی، دارای پلاک بر روی آلت تناسلی نیز نیستند.
آلتتناسلی در مرد یک عضو کاملاً عروقی است که از ترکیب سه جزء استوانهای تشکیل می شود: دو عدد اجسام غاری در طرفین که همان بافت نعوظی مرد را تشکیل می دهند و یک عدد جسم اسفنجی که در قسمت تحتانی آلت مابین اجسام غاری قرار می گیرد و از وسط آن مجرای ادرار عبور می کند . وقتی یک مردی تحریک می شود اجسام غاری پر از خون شده و حالت نعوظ به مرد دست می دهد. کجی در حالت نعوظ خود را بهتر نشان می دهد، ولی در موارد شدید در حالت شل نیز دیده می شود. گاهی برای تشخیص و اندازه گیری دقیق میزان کجی از نعوظ مصنوعی استفاده می شود که در آن با تزریق ماده ای در داخل آلت تناسلی نعوظ ایجاد می شود.
کجی آلتتناسلی می تواند بطرف پائین، بالا، راست، چپ و یا ترکیبی از آنها مثلاً بطرف پائین و راست باشد. در نوع مادرزادی، کجی اکثرا بطرف چپ می باشد.
در بالا توضیح داده شد که اعضاء نعوظ آلت، اجسام غاری هستند که به شکل دو استوانة متساوی در طرفین آلتتناسلی قرار می گیرند و یک عدد جسم اسفنجی که در قسمت تحتانی آلت مابین اجسام غاری قرار می گیرد و از وسط آن مجرای ادرار عبور می کند، حال اگر بطور مادرزادی جسم اسفنجی کوتاه تر از اجسام غاری باشد، آلتتناسلی بطرف پائین کج می شود .
میزان کجی آلتتناسلی را بر حسب درجه می سنجند. یک مرد از نظر زناشوئی دارای دو جنبه است: توانائی باروری و توانائی برقرار کردن رابطة زناشوئی یا همان نزدیکی. کجی آلتتناسلی بخودی خود سبب آسیب به قدرت باروری مرد نمی شود. اگر کجی آلتتناسلی بیش از 30 درجه باشد، هم نزدیکی مشکل می شود و هم اینکه ممکن است همسر بیمار حین نزدیکی احساس درد بکند که این موارد نیاز به جراحی دارند.
این موارد را نیز می توان با جراحی اصلاح کرد. آن مثل جراحی زیبائی برای بینی است. خیلی از افراد ظاهر بینی نامناسبی دارند، ولی هیچ مشکلی با آن ندارند، ولی عدهای ترجیح می دهند که عمل جراحی کنند.
شش هفته پس از عمل جراحی بیمار می تواند فعالیت جنسی خود را از سر بگیرد.
بطور خلاصه کجی آلتتناسلی بر دو نوع است: نوع مادرزادی که در صورتی نیاز به جراحی دارد که در روابط زناشوئی مشکل ایجاد کند و یا از نظر ظاهری برای زوجها ناراحت کننده باشد. نوع مادرزادی بخودی خود سبب ناتوانی جنسی و ناباروری نمی شود، ولی اگر بیش از 30 درجه باشد، نزدیکی مشکل و دردناک خواهد بود.
نوع اکتسابی که سیر پیشرونده دارد و اگر بطور مناسب درمان نشود، اکثراً سبب ناتوانی جنسی در مرد خواهد شد. مهمترین علت کجی اکتسابی آلتتناسلی بیماری پیرونی است، که تشخیص و درمان زود هنگام آن برای بیمار خیلی کمک کننده خواهد بود.